Jules Verne thoshte se “Unë besoj se macet janë shpirtra që erdhën në tokë.” E butë për njerëzit që do, por gjithmonë e gatshëm për të nxjerrë kthetrat nëse është e nevojshme. “Macet u sollën në botë për të kundërshtuar dogmën, sipas së cilës të gjitha gjërat u krijuan për t’i shërbyer njeriut.” kumton, Paul Grey...
Vepra e plotë e Kadare, botim i “Onufri” bëhet pjesë e bibliotekës sime, i të drejtës për t’u krenuar, për të zotëruar një vlerë dhe trashëguar një testament.Pa dashur të justifikohem, librat nuk janë e gjithë jeta ime, dhe jo çdo lumturi erdhi te unë përmes fjalës dhe letrës, por nevoja për të besuar, më ka çuar gjithnjë te i njëjti altar,,,
Agnodice ose Agnodike është një figurë legjendare e cilësuar si mamia ose mjekja e parë femër në Athinën e lashtë. Historia e saj tregohet nga autori romak Gaius Julius Hyginus në Fabulat e tij. Agnodice nuk besohet përgjithësisht të jetë një figurë historike, por historia e saj është vendosur si në mbështetje...
Asht pak me than, se Arshi Pipa mbetet nji prej figurave ma t’njimendta të vetëdijes dhe veprimtarisë ngadhënjyese demokratike. Ai ishte shumë më shumë se kaq. Ai ishte dhe mbeti nji za i kurajshëm i vlerave, dinjitetit dhe kuntributeve. Ndoshta do ta kishit t’pamujtun për me e gjet nji personifikim...
Fundi i shekullit dhe fillimi i një tjetri, i gjen shqiptarët në një prani impresionuese në veprat e mjeshtrave të penelit. Trajtesa është e larmishme, siç mbetet e tillë edhe gjeografia prejku ata u ngjitën në tablo për t’u bërë pjesë e thesareve të artit dhe një testament i shpirtrave krijues që e...
Martin Camaj ishte padyshim një vullnet qiellor që na shpërblen bujarisht me urtësinë e asaj mendjeje të dritshme dhe zemërbardhësinë e atij hiri të lartë. Askush nuk do ta besonte se një i lindur “… në një vis të egër, ‘ku s’ka shkelë kurrë kamba e kalit’”, do të arrinte të bëhej një emër i rëndësishëm në historinë e letërsisë dhe albanologjisë...
Qysh prej 21 korrikut të vitit 2012, liriku Ali Podrimja do ti mungojë poezisë shqipe. Hapat e tij ndaluan kaq papritmas, sa nuk la kohë as të besonim vërtetë se ai nuk do të ishte më. Zemra dhe pena e këtij shpërthimi, janë thyer në syprinën e një pikëllimi e grishjen e një lamtumire të pakohë dhe zemërthyese...
Gjithçka në jetën e poetit lirik, Frederik Rreshpja, nisi si një psherëtimë e zëshme përkoreje në qytetin e Shkodrës 79-vite më parë, më 19 korrik 1940. Erdhi në jetë si një amanet dhe përfundoi si një anatemë.I ngjizur me dashuri dhe forcë besimi katolik, kurmi i këtij...
Si çdo vrasje e këtij kalibri, edhe kjo e këtyre dy personazheve me peshë, do të vinte me kohën të interpretohej një mënyra dhe pretendime të ndryshme të së vërtetës. Por falë dëshmitarëve që jetuan atyre kohëve të trazimta, thjeshtësisë dhe vërtetësisë, me të cilën ata rrëfejnë këtë ngjarje, ne kemi mundësinë të njohim të...
Sot, Tirana dhe e gjithë shqiptaria, i dhanë lamtumirën e fundit “Gjeneralit të letrave shqipe”, shkrimtarit që si pakkush lëvroi shqipen dhe e lartësoi letërsinë shqipe në panteonin e madh të korifenjve. Përmes penës së tij, Shqipëria dhe shqiptarët, ju bënë të ditur botës, si një komb, një histori, lashtësi, pasuri dhe identitet...
Sot më 1 korrik 2024, vdiq Ismail Kadare, ai që shumë e donin të vdekur. Kjo sepse vdekadashësit e poetit dhe shkrimtarit tonë të madh, patën frikë për vdekje, përjetësinë e tij, gjithmonshmërinë që ai rrëmbeu në një botë sfidash dhe ndeshjesh titanike...
Duhet të ndodhte skandali i Onkologjikut, që të merrej vesh se çfarë abuzimesh skandaloze bëhen në trajtimin shëndetësor shtetëror. Edhe kësaj here, u ranë alarmueshëm kambanave të alamit, thua se ishte hera e parë që fatkqinjtë janë në mëshirën e pamëshirshme të abuzimeve skandaloze. Masmedia, i parapriu...
Ekziston Zoti? Kjo varet se për cilin zot po mendon. Misterin kozmik apo ligjvënësin e përbotshëm? Ndonjëherë kur njerëzit flasin për zotin ata flasin për një enigmë të madhe e të mrekullueshme, por që për të cilin nuk dimë absolutisht asgjë. Ne e thërrasim këtë zot misterioz për të shpjeguar enigmat...
Një ditë po shëtisja në park i shoqëruar nga një miku im. Duke u endur pa ndonjë qëllim, pamë shumë çifte të dashuruarish. Miku im nuk bëri ndonjë koment deri në çastin kur në mesin e blerimi ëmbëlsie ndeshëm një burrë e një grua, të moshuar, të cilët ulur në një stol ishin përqafuar ëmbëlsisht...
E megjithatë ai iku, iku për të mbetur këtu shumë më shumë se çfarë do të mund të marrë me vete në këtë ikje. Iku pa e përmbushur misionin e tij. Por sa qëndroi, nejti si burrat. Nuk ju dresht asnjë përleshjeje, siç nuk i dredhoi asnjë prite. Luftoi me zë, me zemër e me shpirt, për të fituar, Agim Doçin dhe përjetësinë...
Aty nga fundi i viteve gjashtëdhjetë të shekullit XX, një profesor nga Kalbaria jetonte në Paris, Luigi Giuri, ku jepte kurse të gjuhës dhe letërsisë italiane.Fëmijët e tij flisnin shumë mirë shqip, italisht, anglisht dhe frëngjisht. Një mbrëmje, kur u kthye nga universiteti, dëgjoi...
E lehtë si një kukull letre. Nënë, një nënë që zbret nga kreshta e kujtesës së shkrimtarit si një fije letre që rrëzohet prej një shkujdesje dhe cytet të mëtojë duke e pikënisur, prej ditëve të shterrimit, prej fryme të kësaj nëne, vdekjes që vjen për të rrëmuar si një mall në sundukun e kujtimeve...
Ne humbëm përballë Italisë 2-1, në sfidën e parë të Grubit B, në Euro 2024. Humbëm denjësisht!Kjo vlen për ata që luajtën dhe dhanë maksimumin e tyre në fushë, gjithashtu për stafin teknik dhe organizatorët e përfaqësimit të Shqipërisë në Euro 2024, dhe kurrsesi jo, për ata që u shkulën nga çdo skaj i botës për të shkuar ...
Nuk mund dhe nuk duhet të ike ky përvjetor ndarjeje me skalitësin e zemrës prej fjalësh dhe përjetimi, pa një kujtesë, pa disa ndërmendje të bukura dhe të çiltra për poetin që jetoi poetikisht dhe shkroi poezi të guximshme, lëvroi në një tokë prej zjarri dhe pasioni, epshi dhe dalldie, metafora...
Prej sod, 13 qershor 2024, nuk asht ma mes nesh, Agron Luka. Ai ka me mungu tash e mbas prej t’ditunve që na mëkuan me dritën e vet të mendjes dhe shpirtit. Shkodrës i ikën për me e lan nji herë e përgjithmonë. Shkon për mos me mujt me u kthy ma te çdoditshmënia, kah hapat e tij...
