Tahir Bezhani: Puhizë bjeshke
 Duke ecur humbësirave të kohësVetmia ime ngacmonte heshtjenBuzëqeshjet ,të kalbta janë si leckaTelave të rrymës së shkuar rinoreEmetim fëminor i dëshirave të plakuraNë bebëza të lodhura, të rrudhuraHerë herë  dilte tymi i verdhëE pabesuar,sa lehtë ndizej zjarriMajave të largëtaSi fije kashte  në vera të thara...
				Duke ecur humbësirave të kohësVetmia ime ngacmonte heshtjenBuzëqeshjet ,të kalbta janë si leckaTelave të rrymës së shkuar rinoreEmetim fëminor i dëshirave të plakuraNë bebëza të lodhura, të rrudhuraHerë herë  dilte tymi i verdhëE pabesuar,sa lehtë ndizej zjarriMajave të largëtaSi fije kashte  në vera të thara...
			




























