O ti udhëtar, që kalon nëpër atë rrugë të përmasave ndërkombëtare, mos harro se shtatëdhjetë vjet më parë në këtë krahinë kryhej një nga masakrat më të përgjakëshme të historisë së këtij vendi. Kjo masakër nuk ushtrohej nga ndonjë pushtues i huaj. Ishin vetë shqipëtarët që vrisnin shqipëtarë, ishin vetë shqipëtarët...
10 gusht 1988. Sistemi komunist kishte marrë rrokullimën. Në të gjithë vendet komuniste të lindjes kishin shpërthyer revoltat që do të shembnin sistemin. Por Shqipëria, si dhe herë të tjera do të ishte e vonuar. Pikërisht në këto ditë komunizmi shqiptar do të tregonte fytyrën e tij të vërtetë...
Klithmat e korbave të zinj po dëgjohen gjithmomë e më tepër, me një mllef të paparë edhe sot, për të ringjallur atë epokë që populli shqiptar e përmbysi njëherë e përgjithmonë në fundin e viteve 90-të. Këto klithma vijnë nga “shakaxhinjtë e përparimit” siç i quante Noli këta pelivanë. Flamurin e këtyre klithmave sot e ka marrë një zotni ...
Ka vite që në median shqiptare po zhvillohet nje debat i madh se kush janë në të vërtetë fitimtarët e ndërrimit të sistemit. Mendimet janë të ndryshme. E majta ngul këmbë se është ajo fitimtarja e kësaj beteje ideologjike. E djathta gjithashtu. Këto debate zhvillohen nëpër faqet e shtypit të shkruar por më tepër ndiqen nëpër debatet...
Kur i vogël isha, kur isha fëmi,Isha djalë çapkën, një i ri rebel.Dhimbje u shkaktova prindërve të mi,Dhimbje shpirtërore, peng seç më ka ngel. Si nuk u mërzitën, si nuk më qortuan,Për ç’ka bëra unë, ndezur nga furitë?Prapa seç më ndoqën, veten s’e lëshuan...
Nuk është në karakterin tim të zhvillojë polemikë, por nuk mund të hesht kur një grup hijesh të vetëquajtur “veteranë të luftës nacional-çlirimtare”, por që nuk kanë asgjë të përbashkët me veteranët e vërtetë dhe ish-punonjës të Sigurimit të Shtetit apo drejtorë të burgjeve komuniste bëjnë deklarata të paskrupullta...
Sipas mitologjisë Feniksi ishte një shpend përrallor që kur mbushte moshen 500 vjçare bënte çerdhen, e shtronte me bimë aromatike dhe vdiste mbi të. Nga hiri i tij ai rilindte përsëri dhe ushqehej po me bimë aromatike. Ndaj sot, me përurimin që i bëjmë librit me poezi “Muzgu vjen papritur” të Pano Taçit...
Më në fund, pas dhjetë vjetësh, tre muajsh dhe dymbëdhjetë ditësh, erdhi dita e lirimit për Agron Canajn. Ishte dënuar dymbëdhjetë vjet. Ato që kishte fituar nga puna, bënë që të lirohej përpara plotësimit të vuajtjes së dënimit. Atë ditë e kishin lajmëruar të mos dilte në punë...
- Nuse, çfarë i kanë bërë vajzës? - pyeti përsëri nënë Gjyla duke parë gjendjen e Iridës.- Të thashë moj nënë, u trondit tepër kur pa të atin në atë gjendje.- Pse, si ishte ai?Nënën mezi e mbante vendi. Lumtua e kuptonte dhimbjen e saj, por ...
Zoti, gjithkujt ja ban çaren,Ashtu si miliardave, edhe ne,Zogjtë shtegtarë të Globit,Sot, Amerikën kanë At’dhe’.…!Përplasjet e emigrantëve,Krijuan, male e kanjonë,Jo termetet as vullkanet,Siç, gjeografët e thonë.Misisipi…, deri në Misuri,Për mua, më shumë se lumë...
Dëgjova intervistën e Zv/Ndihmës Sekretarit të Shtetit për Evropën Matthew Palmer, dhënë zotit Ilir Ikonomi, gazetar i medias së njohur “Zëri i Amerikës” dhe të them të vërtetën mbeta shumë i deziluzionuar, pasi nuk mendoja kurrë që një figurë e lartë e shtetit amerikan të dilte përkrah një qeverie...
Ora kishte kaluar dy pas mesit të natës. Një trokitje e fortë u dëgjua në portë. Nënë Gjyla u ngrit dhe ashtu e përgjumur u afrua duke pëshpëritur me vete:- Kush do të jetë ky i uruar që na shqetëson në këtë orë?Nuk kishin më shumë se dy orë që kishin rënë dhe ishin ...
Para syve më dalin vargjet e mrekullueshme të Vaso Pashë Shkodranit:“O moj Shqypni, e mjera Shqypni, Kush të ka qitë me krye n'hi? Ti ke pas kenë nji zojë e randë, Burrat e dheut të thirrshin nanë.”Dhe më poshtë:“Por sot, Shqypni, pa m'thuej si je?? Po sikur lisi i rrxuem përdhe”...
Robert Krasta e kishte bërë zakon që në çdo përvjetor të prindërve të shkonte në varreza dhe të vendoste një tufë me lule mbi varrin e tyre. Vështronte fotografinë e stamposur në porcelan dhe fillonte bisedën me ta. Këtë zakon kishte kohë që e kishte bërë. Biseda sikur i qetësonte shpirtin...
Shtrirë në shtratin pleqëror,Kujtoj kohën e kaluar,Nëpër shi, baltë e borëBrenda telave rrethuar. Falmëni, o mëmë e atë,Veç telashe kam shkaktuar...
Ky djalë eshte nga Gjermania dhe quhet Maxi Coptil. Dje bene nje vizite ne shtepine tonë bashke me te atin Mr Florin. Kanë blere nje vilë ketu ngjitur dhe tani jemi komshinj. I dhurova disa libra dhe me tha se "do të mesoj shqip"...
Jetën bashkë e filluam, ende kur ishim fëmi,Bashkë luanim sylla mbylla, nuk na trazonte njeri.S’kishim halle as dhe brenga, luanim edhe këndonim,Zërat seç buçisnin fortë, botën donim të pushtonim...
E nderuara zonja Moses-Ones,Jam një qytetar që i përkas asaj shtrese të popullsisë së vendit që në periudhën e sundimit totalitar të sistemit komunist, kishte dëshirë për të mësuar dhe nuk e linin të mësonte, kishte dëshirë për të punuar dhe nuk e linin të punonte, kishte dëshirë për të jetuar...
Dashuria ime porsi dallgë deti,Porsi një shtërngatë, tufan dhe stuhi,Dashuria ime shkundullim tërmeti,Shkundullim tërmeti, të djeg, të bën hi. Dashuria ime si një melodi...
Para syve të mi qëndron albuni me poezi të zgjedhura i të madhit Ali Asllani. Shfletoj faqet e tij dhe lexoj poezitë. Ndalem para njerës prej tyre, “Hakërrim”. E lexoj dhe e rilexoj dhe më duket sikur autori nuk e ka shkruar për kohën që jetoi vetë por për ditët e sotme. Kjo mund të duket e çuditëshme. Si mundi autori të parashikojë se çfarë do të ndodhte ...
