Dua sa s’thuhet, sa s’shkruhet, sa s'numurohet.Sa ende akullnajat nuk janë shkrirë, pyjet nuk janë sharruar, ka njerëz që u mbushen sytë me lot, yjtë ndriçojnë, dielli ngroh, hëna frymëzon - dua.Dua shqiptarët të kthehen me diturinë e bukurinë...
…”S’e kishim enderruar kete kohe menxyre, jete tragjike, te ike njeriu i zemres,pa pare, pa derdhur lot, te shndrohet ne hi, pa nam e nishan ?!”-C’eshte ky armik i padukshem, virus a djall,jetojme me frike, na ka mbyllur, izoluar ne shtepi,femijve i ka ngrire e qeshura, pa shkolle e lodra,shikojme ...
Dielli më mbështjell me mantelin e artë të rrezevee një ritëm i gëzuar fantazish më rrëmben.Ora e lumturisë kumbon në veshëe zjarri i ëndrrave për jetën ndizet.Cicërima zogjsh bëjnë rezonancë me shpirtine natyra me gjymtyrë e trup zjarrmon nga dëshira e çmendur e mosndaljes së...
Shpirti i poetit e ngrohë tokën e qiellinÇdo varg e bekon me lotin e diellitMe hire apo pa hire kryqëzohen fatetMe ferrin jeton e njeriut i dhuron parajsën. Thonë se kur poetit i buzëqeshë fytyraMbretërit grinden e ai qëndisë vargjeShpirti i rebelohet e Zotit i dhuron vetminë...
Migjeni i vetmisë! Në poezinë “Vetmija” (i përfshirë te “Vargjet e lira” në ciklin “Kangët e fundit”), i lexojmë kohët e djeshme e kohët e sotme që po i përjetojmë. Secila kohë e ka Migjenin e vet. Po ky Migjen zbret edhe në kohën tonë.Sa zë profetik na del sot ai te tema...
“Jeta fillon duke u zgjuar dhe dashuruar fytyrën e nënës!Kështu mendova të filloja shkrimin për nënën, ndërkohë më lëviznin hije përpara syve, ngulur në memorien e fëmijërisë. Hije mostra si Llupi Nofulla, ish sekretari i partisë së lagjes, kur dëgjova zhurmë në banjë. Sa bëra ta shmangja hije mostrën Llupi Nofulla...
Kështu shkruante në një nga veprat e tij në vitin 1621 në gjuhën arbërore i madhi Pjetër Budi i Gurit të Bardhë...
Dridhej e spërdridhej të linte përshtypjen se ishte i shkolluar. Por ishte thjesht një gdhë që s’mori dot asnjë diplomë.Po i ditur, i kënduar, a ishte vallë ?As minimalisht. Nga frika se mund ta dëshmonin sa i paditur qe, i vrau një nga një të gjithë ata që ja dinin hilet...
(Simbas Anës lumenjeve) Të braktisur, të marrosur,por me shpresë të pasosur,që në baltë s'na lë mileti,ne s' menduam veç për veti !Lum vatani, lum miletisi e lypi, ashtu e gjeti,zgjatëm rrugën deri te deti.Me veturë e autobuskush s'të ndalë deri në Durrës...
Stina e pranverës fillesën e ka ditën e parë të muajit mars, e cila pothuajse çdo vit pritet me padurim, sepse, në ndryshim nga ditët e mëparshme treguese të fazës përfundimtare të stinëve të ftohta shoqëruar me lagështi apo reshje shiu e dëbore, data 1 prezantohet si një ditë e bukur, e ngrohtë, mbushur me gjallëri...
Vjeshta, moti vdiq në BregliqeE mbanë mend Di, te plepat:Pasmesnate, kur Ti posa rripinMa shpërtheve: Erdhi kamarieriTrokiti, në derë atë natë VjeshteNdihmë, Dy shtamba me verë. Nuk u pamë te “Parku i Grave”As nën Rrap me shtamba verë.Nën hije, ta lidhim Gjokun. MallinNesërmen, ta shalojmë në Vjeshtë...
Më 1826, autori i "Frankenstein ose Prometheus Modern" imagjinoi një shtet përballë një murtaje pandemike. Një histori që na kujton ngjarjet e sotme."Njeriu i fundit”, nga Mary Shelley, sot meriton një vëmendje. Mary Shelley (1798-1851) është e njohur për kryeveprën e saj “Frankenstein...
Çou moj nuse , me e fshi shpinë –S’ po guxoj , se i çoj vjehërrinë !Çou moj nuse , fshije odën –S’ mundëm nanë , se e prishi modën !Çou moj nuse , fshije oborrin –S’ po guxoj se m’ han maçorri ! Çou moj nuse , shko te pusi –S’ po guxoj se po m’ han knuesi...
Trageti i Barit me trupat e bashkatdhetarëve tanë që humbën jetën në këtë pandemi është një tragjedi më vehte që i shtohet dhimbjes për gjithë viktimat e kësaj katastrofe. Thuhet se vetëm në Bresha, qyteti simbol i katastrofës së Italisë së Veriut, kanë humbur jetën 300 shqiptarë. Sot nuk ka të dhëna të sakta...
Është fjala për baladën aq të njohur dhe të kënduar në gjithë zonën e Toskërisë “Po vjen lumi turbull-o” me një tekst tepër konçiz e drithërues me vargjet…Po vjen lumi turbull-o/ Turbull lumi turbull-o/ Bjen një djal’ të mbytur-o/ Turbull lumi turbull-o/Del e jëma bregut-o/ Turbull lumi turbull-o/Dhe i lutet lumit-o/Turbull lumi...
Trimi Kastrioti, u bë gati t’luftojëArbërinë e dashur nga turku ta mbrojëShumë ish i sëmurë, i ishte zbeh fytyraPor u ngritë nga shtrati, e priste detyra…. Ngjeshi shpatë të madhe, u nis drejtë ushtrisëTi priste rrugën turkut, që vinte drejtë ArbërisëUshtria ish berë gati, me shigjetat në dorëMe kapuçat...
Vdekje është ta kujtosh trokun e ndarjes së zemrës me tyTë udhëtosh fijes së këputur të vetes në reshje të borësTë kujtosh mes dy stacionesh flatrimin e hijes së fedorësTë zgjosh valë të ashpra të detit të ngehura në stuhiVdekje është ta prekësh aromën e gruas së dehur përsëriNga zbret të njëjtën dhiare të vjetër kodrës për në krua...
I kam besuar kryqit thellë n'asht të malit,në bërthamë të gurit,shqipes në gjenezë.Tingujve që më sjellin këngët e thinjura të lumenjve,kur derdhen në det ... I kam besuar kryqit të brengës së thyer,lënë në mes si zhgaravina fëmijësh,ndërgjegjes së brejtur.Lëngut të athtë të bajames...
-Z. Viron, si ndiheni në këto kohë, kur thuajse e gjithë bota është strukur në karantinë për t`u mbrojtur nga Covid-19?-Ndihem si të gjithë, i izoluar “me dëshirë”, por ajo që më preokupon më shumë është padurimi dhe ankthi se kur kjo pandemi do të frenohet dhe nuk do të përbëjë më rrezik për jetën e njeriut...
Në Prishtinë poezia e Frederik Reshpjes është botuar që më 1975, në vëllimin poetik “Enisé, enisé”. Dhe, së fundmi, më 2018, “Era përkund pikëllimin e luleve”, poezi, zgjodhi dhe parathënien e shkroi Anton N. Berisha, edicion i Shtëpisë Botuese “Beqir Musliu”, Gjilan. Vëllim i fundit hapet me poezinë...
