Odise Kote: Kryqi im

KRYQI  IM ...

Nga Odise Kote

I kam besuar kryqit thellë n'asht të malit,

në bërthamë të gurit,

shqipes në gjenezë.

Tingujve që më sjellin këngët e thinjura të lumenjve,

kur derdhen në det ...

I kam besuar kryqit të brengës së thyer,

lënë në mes si zhgaravina fëmijësh,

ndërgjegjes së brejtur.

Lëngut të athtë të bajames,

kujtimeve të varrosura,

në lëngatën e trarëve të shqepur.

I kam besuar kryqit në petal të manushaqes,

që dridhet si ëndërr adoleshenti

prej dëborës.

Ditareve të fshehura  n? plasaritjet e parvazeve,

e shtrëngimit prej Njeriu,

të dorës.

I kam besuar kryqit në limfë të drurëve,

pendesës së ngecur në tel të teshave

të pathara të foshnjës.

Vizatimeve të lëna në llërën e lofatës,

dorzës së udhëtarit,

në zemër të portës...

I kam besuar dhimbjeve, ankimeve të pafata, që zbulohen prej dritës,

nga njëri në tjetrin rreth të vjetër...

E di se një ditë do ta humbas Kryqin tim,

por dashuria do të ma kthejë në formë tjetër ...