Kulturë
Albert Habazaj: Mos u mërzit, Atdhe!
E premte, 10.04.2020, 08:00 AM
Mos u mërzit, Atdhe!
Nga
Albert Habazaj
Motiv
nga poezia e P. Kotes
Në
Shkollën e Mesme “Skënderbej”
Thurëm,
miku im, ëndrra për botën.
Trishtim
si Sizifi me gurin ndjej,
Por
…, nuk kam përse ta ul sot kokën.
Ëndrra
fisnike, ku e falnim jetën
Të
bindur, për Atdheun bujarisht,
Kush
në zdrukth e hante të vërtetën?!
Kush
e hante dogmën sinqerisht?!
Nuk
dua ta kthej kokën prapa,
Si
ca, që dënglash bëjnë gara,
Ti
dhe unë kemi Udhëtim të gjatë,
Ballëlart
me shikim përpara,
Për
Udhëtimin e blertë që na la,
për
Udhëtimin e kaltër që s' e lëmë,
Edhe
kur shqiponja krahët e vet ha,
Me
vargje do ta ngrëmë në këmbë,
Të
marrë qiejt e lartë përsëri,
Dhe
pse ia shkarravitin krenarinë
Horrat
që ujqërisht dynden lukuni,
Molarët
si molë ia gërryen historinë.
Që
me dy shporta fiq bëhen bosa,
Dhe,
pastaj: “Ku të kam parë, Atdhe…”!
Të
tillë, Poeti i Myzeqesë s' i çon me rosa,
Atdhe,
ti mos u mërzit, ke ne...
Horrat
s’të duan; të blejnë, të shesin,
Sikur
të ishe një shtëpi bizhozi
Atdhe,
mos u mërzit, se ke poetët
Të
duan ata edhe kur i gërryen tuberkulozi.
Prill, 2020