Kozeta Zylo: Vdekjet në kohën e Covid 19

Keze Kozeta Zylo

Vdekjet në kohën e Covid 19

Vetmia është vdekje, vuajtje pa fund,

Të dyja bëjnë dashuri jo si “çiftet” natën e parë,

Është një dashuri horror për filmat në Hollivud,

I sëmuri i radhës jep shpirt me vetminë pranë…

Vetminë e urrej, kurrë s’e kam provuar,

Mos e provofsha kurrë në këtë botë!

Në çastin e mbramë të jesh i izoluar,

Është një çmenduri që s’e spjegoj dot…

Dhe ju që e mbollet na futet në çark,

Në një çark të zi me pak krodhë helmi,

Të sëmurëve si fantazma u hodhët nga një lak,

Dhe i mbysni në vdekje për mungesë oksigjeni…

Dhe ju që këshilloni, pa maska na dilni,

Ndonëse me maska të tjerët i doni,

Unë këto maska i kam urryer nga shpirti,

Por bota po çmendet dhe ju prapë s’shikoni.

Kufomat po digjen si në flakët e ferrit,

Dhe sytë më tmerrohen në vetminë vrastare,

Çdo sekondë mund të presesh radhën e tmerrit,

Nëpër honin e zi me “viruset” barbare…

Ah se harrova eshte vdekje moderne,

I “padukshmi” të futet dhe të ngec në fyt,

Ky “Covid 19” me urrejtje skizofrene,

Ka një pangopësi: të gelltit, të mbyt!…

4 Prill, 2020

New York