Selman Etemi: Lavdi dëshmorit Tahir Lush Berisha

P Ë R K U J T I M

-Pikërisht  më 26.05.1992, dha jetën Heroi i kombit TAHIR Lush BERISHA.

Nga Selman Etemi

-Sot, më 26.05. 2013, kemi 21 vjetorin e rënjës së Dëshmorit për çlirimin e Kosovës, atëherë të okupuar nga serbisllavët. Përkujtim, në të kundërten edhe të harresëneglizhencës institucionale, e, kjo po ndodhë vetëm në Kosovën e pasluftës, pa përjashtim apo veçim politikëbërësit.

-Edhe sot e asaj dite kur Presidenti Ibrahim Rugova i ndau Familjes Berisha dekorimin, Dëshmor Kombi, derimetani as që iu dhurua Familjes! Kjo ishte njëra ndër pushkët e para, që muar jetë armiku serbosllav, pikërisht në Leshanin e Haxhi Zekës.

-Ky nuk ishte ballafaqim i ballëpërballshëm me forca serbe, i rastësishëm. Se, edhe një vit para kësaj lufte, që bëri me 21 Maj ’92, qe plagosur por dhe të shëruar ilegalisht nga një mjek i njohur në Pejë.

-Për këtë trim të kombit, sot sikur mungon vlerëdhënja në aspektin institucional. Këtë e themi, se deri me tani bash asnjë përkujtim, ta quajmë zyrtar, nga askush nuk është bërë!  Krejtë çka është, që komuna e Pejës bëri, është, emërtimi i një rruge (rrugice të pakrye), e që jetojnë vetëm tri familje, (më parë, mëhalla e batës – romëve në Pejë). Kjo është baraz me nënçmim të tejskajshëm që i bëhet këtij Dëshmori, veprës së tij, Familjes dhe rrethit veprues të të madhit Tahir Berisha.

-Ky nuk ishte rast i çastit që ndodhi aty për aty, që mbeti i vrarë polici serb, dhe plagosja e tjetret rëndë, të njohur për dhunë e terror ndaj shqiptarëve. Tahiri përcillej (survejohej) kohë të gjatë nga policia serbe. Ai ishte i dalluar në organizimin e forcave kundërarmike të kohës; ishte organizues edhe i jetës politiko-institucionale; i mbijetimit të shkollës shqipe; të bëhet organizimi i një force luftarake në atë zonë; mbillte vetëdijën kombëtare (krahas edukatës) tek nxënësit; që armikut t’i trogoi se ky vend ka zotë.

Kjo pushkë sikur na bëri më të fortë kundër atij armiku shtypës. Plumbi i Tahirit sikur i vrau edhe shkijët, (punëtorë e nxënës në këtë shkollë), të cilët me të dëgjuar për rastin, ikën rrufeshëm nga shkolla. Ky ishte mëngjesi i 26 Majit 1992, që shkollën tonë e mbuloi hijevdekja, por njëkohësisht edhe krenaria, sepse në këtë ditë plumbi i shqiptarit e qëlloi mu në ballë atë që po përpiqej të na zhdukë edhe si qenje njerëzore. Pushka që krisi në Leshan bëri jehonën në mbarë Kosovën e më gjërë. Armikut i futi panik në shpirtin e tij jonjerëzor. Tani mu syri i mësuesit muar në shënjestër lulballin e atij që shkollës shqipe i ushtronte dhunë e gazep të pandërprerë.

Shtimlavdia dhe krenaria për kombin nga familja e Tahir Muratëve të Leshanit por dhe veçanërisht angazhimi kontributdhënës për të mirën dhe çlirimin e kombit nga pushtuesit sllavë,- rënja heroike dëshmor kombi ka një vlerë shumëdimenzionale. Andaj, kujtimi më i mirë për të, na është respektimi por dhe mosharresa e gjakut të dhënë i dëshmorit Tahir Berisha por dhe kontributin e lartëçmuar të familjes së Tahir Muratëve për të mirë, çlirim dhe bashkim të tokës arbërore, të stërvuajtur e të copëtuar. Vepra dhe angazhimi i tij për çështje kombëtare mbeti obligim për ne, por dhe shembull i mirë se si të çmohet, arsimohet, zhvillohet por dhe të mbrohet e çlirohet nga ai pushtet sundues policor serbosllav kjo tokë e popull i shumëvuajtur. Edhe pse jetoi pak, për lirinë që sot gëzojmë, dha shumë. Ai nuk e gëzonte jetën rinore, sikur qindëmijëra të tjerë, derisa kombi lëngonte nën thundrën e sunduesit. Vizionariteti i tij madhor, sfida për komb si dhe paluhatshmëria e tij qoftë edhe nga rryma të ndryshme, mbeti madhështi në vete. Idealfisnikëria e tij e thellë, bënte të qartë shpirtzjarrësinë e këtij patrioti të kombit, i cili të mishëruar me vete kishte gadishmërinë për ballafaqim ndaj çdo rreziku. Të përqafuar kishte vdekjen në çdo moment dhe rrethanë. Për Tahirin, kombi, atdheu dhe Liria, ishin gjëja më e shtrejtë dhe për këto sakrifikoi të gjitha, më në fund edhe jetën. Ishte një intelektual me një horizont të gjërë, e që dëshmohej me talentin e tij të rrallë edhe në punën edukativo-arsimore dhe në shoqëri përgjithësisht. U bë dhe mbeti shembull i sakrificës dhe vetëflijimit për komb të lirë edhe të arsimuar, për atdhe të çliruar e të bashkuar.

Lavdi veprës së dëshmorit të kombit, Tahir Lush Berisha!