E diele, 03.08.2025, 01:48 PM (GMT+1)

Kulturë » Vataj

Albert Vataj: Lumturimi që na zgjon kujtimet

“Fëmija që i lumturohet këpucëve të reja”, është një foto legjendare, e cila ka udhëtuar në kohë për të na gërvishtur cipën e hollë të kujtimeve, të asaj të shkuare, që i gëzoheshim diçkaje më një forcë shpërthyese përjetimi, e tillë sa mbetet ende sot gjurmë drite në kujtesën e viteve...

Albert Vataj: Mesjetë - Ritet e shenjta dhe djallëzore të klerikëve

Më 12  Tetor 1285 , në Mynih të Gjermanisë, 180 herbrenj janë djegur të gjallë në sinagogën e tyre, ndërsa kishin refuzuar të pagëzoheshin si të krishterë. Kjo ngjarje ngjethëse është vijim i një ndëshkimi të përgjakshëm. Thashethemet se hebrenjtë kishin blerë nga një grua e moshuar fëmijë të...

Albert Vataj: Sod n'ditën e Gjuhës Amtare

S’po du me nguc kërrkend, por, dru se s’muj me nej pa i mëtu dy fjalë, n’se m’leni ju, e n’se keni me pas mirsinë me e përcjell me mu kyt zoritje, për prindërit mërgimtar, fmit e t’cillve flasin pak ose aspak shqyp...

Albert Vataj: Rrëzimi i një busti dhe pamundësia e ndërtimit të një shprese

Cili prej atyre që ishte atë 20 shkurt të vitit 1991 nuk shpresoi se rrëzimi i bustit të diktatorit komunist, Enver Hoxha do të shënonte fillimin e ndërtimit të një shprese. Të gjithë u përfshinë prej entuziazmit të asaj fitoreje të vogël, që mjerisht mbeti e tillë atëditë e sot, pa mundur të shndërrohej në një pikë kthese, një...

Albert Vataj: Kush e çoi Giordano Brunon të digjej i gjallë në turrën e druve?

Kisha ende ndjehej e kërcënuar nga çdo shkas i cënimit të territoreve. Duhej me çdo kushte që masa e besimtarëve të mbahej përdhunshëm nën thundrën territ të mosdijes. Fraksione të ndryshme fetare shikonin tek Giordano Bruno, dhe tek të tjerë tejkalues të kufirit fetar kërcënimin e mosbindjes që cënonte autoritetin suprem...

Albert Vataj: Sot në Ditëlindjen e Shkrimtarit

Më 28 janar të vitit 1936 u lind në Gjirokastër, Ismail Kadare. Ai është një nga përsonalitetet më të rëndësishme të identitetit tonë kombëtar, figura më përfaqësuese e integritetit tonë europian. Edhe pse ndaj tij nuk kanë reshtur një armatë e tërë baltëhedhësish, sërish ai ofron veprën si provë e pafajësisë...

Albert Vataj: Sot unë dua të besoj në atë, për të cilën luftuam!

Sot 32 vite më parë, më 14 janar 1990, qyteti im, Shkodra, s'deshi të ishte i pari, por mbeti filluesi i numërimit mbrapsht i orës së fatkobit të kuq. As ata nuk do të besonin se e drejta për drejtësi do të zgjonte në zemrat e tyre atë që shpirtrat kishin gatuar me zjarrin e një zemërate që ziente...

Albert Vataj: Çdo ditë n'Shkodër

Çdo ditë n'Shkodër, asht nji zgjim t'amelcuem n'tamlin e nji gjini mëkumun prej dashnimit dhe legjendësAsht nadje heret nan Rozafat. Përlotem tue e mallnue e përpëlitem tue ju lut ditës që dehet andjes s'shndritshme qi e miklon.Drita m'gjen tue nduk gjinin tand...

Albert Vataj: Lutem

Bashkë me ndjesën përulëse për pamjaftueshmëri të kohës për të cekur te sekush ndër ju, zemër më zemër e prehër më prehër, në shpërthimin e gjithë diejve të botës lyp zjarrin të ndez çdo shkëndi që e bën ditën tuaj më të ndritshme dhe jetën tuaj më të begatë...

Albert Vataj: Faik Konica, shqiptari i ditur, kurajoz dhe polemist

“Ndërroj jetë me mejtimin se ju jeni njerëzit që më keni kuptuar më qartë në këtë dhe. Nuk do të më tretë dheu, nëse ti imzot Noli dhe ti Lamja im i vogël dhe gjithë ata që e quajnë veten shqiptarë nuk do ta çojnë kufomën time të tretet në tokën mëmë. Kam lënë menjanë edhe harxhimet e rrugës për trupin pa jetë dhe shumën...

Albert Vataj: Një foto në historinë e shkencës

Rreshti i parë: Irving Langmuir, Max Planck, Marie Curie, Hendrik Lorentz, Albert Einstein, Paul Langevin, Charles-Eugene Guye, CTR Wilson, Owen Richardson.Rradha e mesme: Peter Debye, Martin Knudsen, William Laërence Bragg, Hendrik Anthony Kramers, Paul Dirac, Arthur Compton, Louis de Broglie, Max Born, Niels Bohr...

Albert Vataj: Nadja e mirë!

E bardh si drita qi lmon shtatin e kredhun andrrimesh, kjoft njaja rreze dielli qi t'sheh s'pariherë, ty qi t'rrokin kraht e zgjimit e synin ta puth tamëltimi i zemrës qi i bahet prehën ardhjes tande n'ditën e dritun gazmimit.Prej t'tana, t'amblave andje qi m'kanda me i mylmye...

Albert Vataj: Shkodra n'zemrën e n’vargun e Migjenit

E deshti Migjeni Shkodrën, dhe s'drashtu tue i dhan njaq dashni e adhurim, njaq amëlci e idhnim, njaq andrra dhe gazmim, anipse t'vdirun prej lëngimit qi e përndoqi, e vdekjes qi e ndau prej vargjeve t’tij t’vetëtimshmë, e njatij shpirti fort t’dhembshun... Kjau e kangës i'a dha zoritshëm, qeshi e u mner, heshti dhe foli...

Albert Vataj: Vasillaq Vangjeli, mjeku që zgjodhi të bëhej aktor komik

Pas një bashkëjetese dhe lufte të gjatë me diabetin, më 26 shtator 2011, ende pa mbushur 64 vjeç u nda nga jeta, Vasillaq Vangjeli. Ai dha një kontribut të çmuar në artin shqiptar, duke gdhendur një emër me vlera në panteonin e skenës së humorit.Tradita e skenës komike është padyshim një nga thesaret e kulturës...

Albert Vataj: Ai ishte Sigmund Freud

Sa të vërteta përballon një mëndje, sa të vërteta guxon te thote ajo? Për mua kjo është bërë gjithnjë e më tepër masa e vërtetë e vlerave njerëzore. Gabimi, besimi në një ideal nuk është verbim, gabimi është paburrëri. Çdo ide, çdo hap përpara drejt njohjes rrjedh nga guximi, nga rreptësia ndaj vetvetes, nga pastërtia ndaj saj, kumton Fridrih Niçe...

Albert Vataj: Maria Kalas, fëmija i padëshiruar që u shndërrua në legjendë

Maria Kalas, fenomeni i jashtëzakonshëm i një shpërthimi të beftë, që mbushi me dritë skenat e errta të tragjedive operitike dhe lartësoi në famë kumbimin drithërues të një zëri. Shkëlqimi i fuqishëm i këtij ylli do të reflektonte në një qiell që nuk ishte gjithnjë i kthjellët. Megjithatë ajo u shua...

Albert Vataj: Homazh për Odhise Paskalin

“I urituri” është vepra e parë në skulpturë e Odhise Paskalit dhe një nga kryeveprat e skulpturës shqiptare. U realizua në 1924 në Torino. Deri në 1939 vepra gjendej në Pallatin Mbretëror. Më pas u mor nga Italianët si plaçkë lufte dhe ende gjendet atje.Për këtë vepër me vlerë vet Odhise Paskali ...




Gallery

Karnavalet Ilire në Bozovcë dhe Tetovë - 2025
Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx