Shaban Peraj: A i ka ikur koha bashkimit!?

A i ka ikur koha bashkimit!?

Shkruan: Shaban Peraj

Në ditët tona ka rryma të ndryshme ideore dhe do të ketë. Kjo është e arsyeshme sepse çdokush ka të drejtën e vetë të mendojë e veprojë sipas kërshërisë shpirtërore. Rezultat i gjithë kësaj është se kjo kërshëri na ka sjellë edhe krizë të cilën në momente të caktuara nuk jemi në gjendje ta drejtojmë ashtu siç duhet, ndaj në një kuptim janë bërë burim i së keqës.Për krizën ekonomike jemi mësuar të dëgjojmë çdo ditë ku çdokush ankohet pa e ditur të vërtetën, po për krizën politike deri më sot nuk po del dikush zot e të thotë të vërtetën se çka po ndodhë me subjektet politike shqiptare këtu në Mal të Zi. Edhepse ka ikur koha për ta thënë troç se kush ishin aktorët e asaj që prodhuan krizë politike, duket sikur tani dikush u gjetë në pozicion të palakmueshëm, ndaj sikur kanë nisur ca lëvizje për unifikim të qendrimeve të përbashkëta-“më mirë vonë se kurrë”, pasi në vjeshtë po paralajmërohen zgjedhje të parakohshme parlamentare. Edhe kjo është mirë, por nuk ka se si të mos përmendën se për çka janë ndarë ose bashkuar interesat e liderëve të partive politike shqiptare në Mal të Zi? Mendoni se si vepruan në një të kaluar jo të largët dy subjektet e para politike: Lidhja Demokratike në Mal të Zi dhe Unioni Demokratik i Shqitarëve në Mal të Zi. Këto dy subjekte kurrë nuk e pranuan përuljen karshi njëri-tjetrit për të gjetur një zgjidhje bashkëpunimi as në mes veti, as me aleatët e tjerë të formuar më vonë, edhe nëse këtë e bënin, e bënin sa për të realizuar qëllimet personale të liderëve të tyre. Imagjonini pastaj veprimet e partive tjera politike shqiptare të cilët punuan me shijën e dinakërisë me bindje se do të ndryshojnë rrugën, të sjellin diçka të re, por pa rezultate për momentin.Vëllezërit e mëdhenj shkatuan plotë turbullira edhe për të vegjëlit, edhe për vetën duke u bërë shkak i ndasive në vend që puna të ishte ndryshe.

E gjitha kjo nuk bëhet pa një dialog parimor, nëse për asgjë tjetër, atëherë për të sjellë humbjen e besimit të votuesit shqiptarë këtu në Mal të Zi. Në heshtje të gjithë këta e pranojnë se dialogu ka munguar, se mungon edhe sot, e gjitha kjo se disa prej tyre të prirur nga antidialogu e shohin vetën si shpëtimtarë të interesave personale, ndaj kjo elitë partiake nuk ka vullnet për të filluar bisedime të mirëfillta në interesë të përgjithshëm, pa prirje për interesa personale e për të gjetur kompromise. Mungesa e bashkëpunimit që ka kapluar krerët politik është rezultat i gjithë asaj që po kalon komuniteti i këtushëm tani kur është e qartë se nuk ka avancim të të drejtave kombëtare, nuk ka projekte bashkëpunimi, gjë që tash e 22 vjet paraqesin pengesa për shqiptarët në Mal të Z krahas kombeve të tjerë. Me veprime të disave prej tyre tek shqiptarët në Mal të Zi ka bërë që të humbin shpresat, ëndrrat dhe optimizmi se një ditë do të bëhet më mirë. Problemi është se a do të mbarojë kjo krizë e krijuar tash e sa vite prej tyre, jo me bekimin e votuesve, pa menduar fare se kush ka të drejtë, kush i kontribuoi kësaj dukurie aspak lakmuese për komunitetin e këtushëm. Duket se thirrja për dashamirësi (vështirë ta kuptojnë këtë), për mirëkuptim, nisur nga situata që kemi vështirë të realizohet në një kohë kur edhe ligji zgjedhor nuk është ai i mëparshmi. E pra, bashkimi duhet të bëhet sepse njeri i mençur është ai që pa dalë ende të metat në shesh, gjen zgjidhje për t’i mënjanuar ato dhe i vë gjërat në vendet e veta. Për ta parë këtë dritë të fundit të tunelit kërkohet nga ata më shumë besim për njëri-tjetrin, kërkohet tolerancë e mirëkuptim, nëse për asgjë tjetër, atëherë për hir të situatës në të cilën ndodhen shqiptarët në Mal të Zi. Të lihen anash e në harresë fjalët e mëdha politike, duke eliminuar interesat personale të bindur edhe ata vetë se në këto momente shqiptarët në Mal të Zi janë më të pjekur politikisht, e kuptojnë më drejt situatën e krijuar dhe kërkojnë alternativa se si të bashkohen, si të afrohen njëri me tjetrin për të mos lënë bosh qoftë edhe një karrigë në parlamentin malazez. Këtë po nuk e bënë të gjithë prijësit e subjekteve politike shqiptare, atëherë të kota do të jenë qendrimet dhe parimet e tyre!, me çka krijohet një situatë e dhimbshme e me pasoja për komunitetin e këtushëm, ndryshe e ardhmja jonë nuk do të jenë e jona, po as e bezave që vinë pas nesh. Kjo kërkon nga ata të kombinojnë të gjitha energjitë për t’i gjetur zgjidhje kësaj pune në mënyrë që nesër të mos jenë vonë. Në politikë gjithmonë ka zgjidhje, ka alternativa për të kënaqur vlerat njerëzore, imazhin pozitiv të një populli përmes politikave konstruktive. A do ta bëjnë këtë prijësit e subjekteve politike shqiptare në Mal të Zi mbetet të presim deri në zjedhje të parakohshme parlamentare, gjithësesi duhet të shpresojmë se kanë për të pasur mirëkuptim duke ushtruar të drejtën e tyre për t’u përfaqësuar nga populli.

Rruga jonë është rrugë e duartrokitjeve për çdo punë të dobishme në të mirë të popullit dhe e mbështësve që u shërbejnë atyre. Ndryshe vazhdojmë të humbasim kohë, nuk kemi çka t’u besojmë më fjalëve, duhen vepra , dhe këto vepra të jenë të prekshme për çdo qytetarë shqiptarë në trojet e veta etnike, këtu në Mal të Zi.