Fehmi Kelmendi: Marifetet e kurdisura të një politikani diletant

Marifetet e kurdisura  të një politikani diletant

Nga Prof. Fehmi Kelmendi

Ish kryetari i degës së LDK-së  në  Zvicër, z. Hajdar Sadrija  është paraqitur me shkrim në gazetën e çmuar kombëtare „Bota Sot“, më 22, 23 dhe 24 maj 2012, duke vjellur helm e vrerë nga goja.  Në shkrimin e datës  së 23 majit i njëjti, pos tjerash thotë: Të gjithë e dimi (në vend që të thuhet drejt, e dimë), se që nga themelimi i LDK-së, nga Kuvendi i parë në Kryesinë e këtij subjekti politik kishte anëtarë që kishin hyrë  me qëllime të caktuara, siç ishte Zejnel Kelmendi (ndonëse akëcili ka titullin Prof. Dr.), Hajdari për nënçmim nuk e cek fare titullin etij por përmend vetëm emrin dhe mbiemrin e tij me synim të denigrimit, ngase ai vetë, i gjori, nuk ka titull, as karakter stabil. Nuk harron pa e përmend edhe Hydajet Hysenin, të cilin e quan marksist-leninist dhe i cili tok me ca të tjerë.

Tentuan ta merrnin kalanë nga brenda, pohon Hajdar hipokriti. Hajdar Sadrija. Më parë ka qenë i inkuadruar në Lëvizjen Popullore për Republikën e Kosovës. Më vonë kaloi në LDK  dhe arriti deri në postin e kryetarit të degës në nivel të Zvicrës. Vallë si është e mundur të udhëheqte postin e rangut të ministrit njeriu i pa shkollë?  Një gjysmë analfabet. Një markist e leninist, i cili të tjerët i etiketon me këtë ideologji. Vërtetë, LDK-ja  është themeluar prej një numri të intelektualëve. Nënshkruesit e Apelit,  gjithsejt 215  sish, në prill të vitit 1989. Kurse  LDK-ja  është themeluar më 23 dhjetor po të atij viti. Këshilli inicues për themelimin e kësaj partije politike si Alternativë, përbëhej prej disa intelektualëve nënshkrues të Apelit të cekur më lart dhe intelektualëve autoritativë:  Zenun Celaj, Ibrahim Berisha, Zekeria Cana, Jusuf Buxhovi, Ali Aliu nga Prespa, Dr. Bujar Bukoshi, Milazim Krasniqi, Ajri Begu, Dr. Zejnel Kelmendi i cili drejtoi Kuvendin themelues etj.

Shpallja e LDK-së është bërë në Selinë e Shoqatës së Shkrimtarëve në Prishtinë. Për themelimin e LDK-së janë njoftuar: Akademik Rexhep Qosja, të cilit iu është ofruar udhëheqja e saj por ai nuk e ka pranuar propozimin e tillë, Prof. dr. Idriz Ajeti, Dr. Ibrahim Rugova etj. LDK-ja fillimish u krijua parti politike,  pastaj u shndërrua në Lëvizje Gjithëpopullore.  Kryetar i LDK-së u zgjodh Dr.Ibrahim Rugova i cili ishte njëri ndër intelektualët që gëzonte autoritet si personalitet i respektuar.  Njëherësh ishte aprovuar programi dhe statuti partiak i LDK-së. Programi parashihte formën e rezistencë pasive, kurrësesi jo, siç dërdëllit Hajdar Sadria, se kinse ai ishte angazhuar  në luftën e armatosur. Politika paqësore për një kohë, krahas kushteve dhe rrethanave aktuale i përgjigjej realitetit, por kur Serbia ua imponoi luftën shqiptarëve,  vazhdimi i politikës gandiste nuk përputhej më me  realitetin e krijuar.

Për këtë në muajin shkurt të vitit 1998  LDK-ja u nda në dy rryma:  ajo paqësorja e vazhdoi politikën me avazin e vjetër,  ndërsa ajo më radikalja ,duke parë se me mënyrë paqësore nuk arrihej dot synimi, përqafoi Luftën e armatosur. Vlenë të theksohet se  LDK-ja që nga themelimi i saj dhe sot e gjithë ditën  ka një strukturë heterogjene.  Në të u futën i hurit e i litarit. Sa i pëket asaj që Hajdar Sadrija pallavron rreth daljes nga LDK-ja  të Dr. Zejnel Kelmendit, respektivisht nga Kryesia e saj, çështja qëndron ndryshe . Dr. Zejnel Kelmendi nuk është pajtuar dot me disa persona servilë e ish bashkëpunëtorë të pushtetit okupues serbosllav, dhe për arsye të tjera:  anëtari i Kryesisë së LDK-së, z. Sabri Hamiti, haptas ishte deklaruar në mbledhje të Kryesisë se do të kishte me qenë më së e domosdoshme sikur shqiptarët jashtë Kosovës administrative të mos pranoheshin në parti, aq më hiç në  Kryesi, po të dëboheshin  nga Kosova.  Këto fjalë janë thonë në prezencën e Kryetarit Dr. Ibrahim Rugova dhe të anëtarëve të Kryesisë.  Kritika të ashpra varg ka pasë Dr.Zejnel Kelmendi. Edhe nga Edita Tahiri dhe Rexhep Gjergji.

Po ajo Edite Tahiri në një tubim të mbajtur këtu në Zvicër që pati deklaruar se kurrë nuk do ta braktiste LDK-në, pastaj  ç` ndodhi, me të ???  Pos asaj, Dr.Zejnel Kelmendi i cili tok me katër vëllezërit e tij ka qenë i burgosur politikisht nuk ka mundur me u pajtua me shumë gjëra që Ishin në kundërshtim me luftën e drejtë të popullit të pamposhtër shqiptar. LDK-ja kohë pas kohe përjetoi rënie. Uniteti i saj rrënohej,  kurse përçarja thellohej. Më parë Dr.Bujar Bukoshi dhe Isa Mustafa u çuan peshë kundër Dr. Ibrahim Rugovës. Më vonë në Kuvendin e VI zgjedhor 2006 u çartën Fatmir Sejdiu dhe Nexhat Daci, sepse secili lakmonte marrjen me çdo kusht të pushtetit. Gjithashtu edhe në Kuvendin e VII zgjedhor të LDK-së më 2010  Isa Mustafa e shtriu për tokë  Fatmir Sejdiun.  Kështu që pas vdekjes së Dr.Ibrahim Rugova u rrënua uniteti i forcuar i LDK-së, themelet e së cilit qysh duke qenë gjallë Dr. Ibrahim Rugova zunë t’ i prishnin:  Dr.Bujar Bukoshi dhe Isa Mustafa.

Për hirë të realitetit duhet pranuar, siç thotë një proverb arab : fole të vërtetën, qoftë ajo edhe e hidhur, se edhe përpara themelimit të LDK-së , populli shqiptar i Kosovës ka kontribuar në dobi të zgjidhjes së çështjes me protesta dhe forma të tjera të rezistencës. Po edhe deputetët e Kuvendit të Kosovës, ndonëse ata ishin zgjedhur në kohën e sistemit monist, pa marrëveshjen me LDK-në morën dy vendime tejet të rëndësishme për legjimitetin e statusit të Kosovës : në korrik të vitit 1990 ata shpallën Deklaratën e Kushtetutës në Prishtinë dhe më 7 shtator të po të atij viti, edhe Republikën e pavarur të Kosovës, në Kaçanik. Pra,nuk është për t’ u çuditur me qëndrimet e Hajdar Sadrijës duke ditur se fjala është për një politikan aguridh dhe i konvertuar sipas interesit personal, përndryshe  joshës i posteve të pa merituara. Unë e di sakt se në Kryesinë e degës së LDK-së në Zvicër të udhëhequr nga Hajdar Sadirja ka pasë anëtarë të cilët më parë kanë qenë bashkëpunëtorë të okupatorit serbosllav.

LDK-ja në  diasporë ka pasë vizione të qarta për zgjidhjen e problemit të Kosovës,  sidomos, për atë të shqiptarëve në përgjithësi, e të mos flasim për ekuilibrin ndërpartiak që me fajin e Hajdarave të LDK-së ishte i brishtë, madje i shkatërruar totalisht.