Përparim Hysi: Çudira që nuk më çudisin më

Të vështroj nga ku  rri fshehur

(cikël me poezi )

Nga   Përparim  Hysi

  1.  Oqean kam dashurinë

Paske pritur që të ikja,që t'më thoshe:-Unë të dua!

Tash më rëndë peshon  ikja,se meraku më bluan mua.

Aty qeshë dhe sa t'u luta(mënd ty të rashë ndër këmbë?!)

A s'më thoshe:-Ka plot çupa dhe më shpove si me gjëmb?!

Po tani ç' t'i them kësaj?Mos do të thotë:vdis,pa të dua

Se vërtet nuk është kollaj(mirë e marr vesh se ç'thua)

Jam i mbushur me maraz,pothuaj:det me pikëllimë

Se ta dish,o gurelmaz:oqean kam  dashurinë.

 2.Ma kënda

Ma kënda buzën tënde të freskët

Dhe gushën e gjirin tënd ma kënda

Po,ende,unë nuk jam i verbët

Që të mos "ha" mjaltin që ke brënda...

3.Telefoni

Telefoni yt ma shkurtoi distancën

Dhe t'hu më solli mallin

Sa gati jam të bëj  pulëbardhën

Që të vij e të shuajmë mallin

Se malli mua keqas më grreu

Dhe s'mundem më të duroj

Telefoni si me thikë këtë plagë preu

Ah,sa më dhëmb,moj!

Dua të vij aty që të gjej shërim

Që plaga të më zërë korë

Se mbytur jam përgjërim

Se kot ti s'më je "doktor"

4.Bluzën

Bluzën ç'e ke qepur

Model allafrënga

Mbi gji se ç'ke"ndrequr"

Me bizë nja dy zëmra

Mirëpo ato "zëmrat"

Më bëjnë isharet

Sikur t'më jenë"shëmrat"

Kot nuk jam sherret.

Epo unë s'kam llafe

Por,dihet,kam "vepra"

Që thuaj,manushaqe,

"Ha" se ç'gjej fshehura.

Fshehur nën dy zëmra

Qenë dy kokrra mollë

Seç i munda "shëmrat"

Tani unë jam "fjollë"

 5.Të vështroj nga ku rri fshehur

Pas fletëve të një dege,të vështroj  nga ku rri fshehur

Herë më ngjan si kokërrshege,herë më ngjan lastarehedhur

Porse ti s'e di se ruaj,më shkon rrugës krejt e qetë

Veç unë,i "fshehuri",vuaj dhe zë dridhem nga tërmet

Trupi yt thyhet,epet(gati sikur do ta marrë era?!

Nga meraku më zënë"ethet",gati mua më zënë të "prera"

Dua të marrë,të shtrij në kum a të lozim nëpër rërë

Se tani më zë me shkumë e nuk pyes nga deti i gjërë.

Mu si mjelmë  zë loz në ujë,mënd dhe valëve u rri hipur

Si nosit zë bëj rrëmujë,të zë ty,moj faqendritur

Si të zë,ne zëmë e lozim,sa në ujë dhe sa në kum

Tani unë bëj "balozin",se kot fshehur s'ndënja unë.

6.Kur putha

Kur putha unë buzën tënden buzë,

Kur duarët lak mbi qafë m'i vure ,

Në u dogja i tëri shpuzë,

Zjarrin ti qe që ma prure.

Kur "piva" unë  gjirin tënd

Dhe duarët mbi qafë u bën kularë

Thashë tani të vdes në vënd

Dhe s'qeshë pishman,në shkoj  në varr.

7."Mjelma"

Në faqen qelqe të liqenit

Një "mjelmë" po lahet mirë e mirë

Fshehurazi,unë s'mbahem shendit

Fshehurazi,se kot s'jam "qafir?!"

"Mjelma" po lahej për shtatë qejfe

Përqark,shikon që njeri s'ka

Po unë syve s'u vë dot "lente"

Dhe,fshehurazi",mjelmën me sy ha.

Ajoi e çan ujët pash më pash

E shoh që herë zhytet,herë "mbytet"

Po syri im,vigjilent e trazoovaç

Aspak nga"mjelma" nuk shqitet.

Ou... befas më pa mua,"qyqarin"

Padashje me të kryqëzuam sytë

Tash "mjelma" bëri "ikanarin"

Se për një çast ,në ujë u zhyt.

8. Në erdha...

Në erdha unë deri në fshat,

Erdha se kisha një qëllim

(Punë në fshat,s'kisha aspak) ,

Po plasa për ty,o shpirti im.

Në fekse ti vetëm një çast,

Kaq më doli e më teproi

Ia vlejti,them,kjo rrugë e gjatë

Se aq të dua,o shpirti im.

Sa bashkë u pamë dhe u largova

Pa ruga,në kthim,qe më e "shkurtër?!"

Se me syrint tënd një premtim mora

Kaq më mjaftoi,o moj e bukur.

 9.Çast

Afrova dorën tek dora jote

Ti dorën time e mbërtheve fort

Pra prisje"sulm"dhe jo"mbrojtje"

Ndaj mësyva mbi tënden"portë"

10.Seç të nget një kollë

Seç të nget një kollë,mu si butër pelash

Të bënem doktor,të pushoj njëherash

Nuk duroj i varfëri,tërë natën ghë-ghë

Dridhem porsi gjarpëri,gjumi hiç s'më zë.

Mos je plevitosur,ndryshe s'ka se si

Të më zërë "plevita",edhe mua si ty.

Duket të ka rrahur si shumë Veriu

Kolla të nget ty,po unë ç'kam,i ziu ?!!!

*Poezitë janë shkruar në vitet 2000-2002

____________

Fshati  "balash?!"

Tregim

Nga  Përparim   Hysi

                    Epo fshat "balash",or tunjatjeta,është qy fshati

ynë.Emri i Zotit dhe për këtë trokëdheu që do na hajë,balash e shkuar

balashit është.Ky që po flet kështu,është xha Myrteja që ka kohë që ka

ardhur dhe është vendosur këtu,në këtë fshatin"balash":është vendosur

dhe,si i moshuar që është,ia di mirë belahitë si fshatit,por dhe

vëndasve që kanë qenë të paktë.Se kishte ky  fshat,tani"balash"sipas

xha Myrtes nja 50 hane aso kohe,po që kur u bë sektor ferme,erdhe t'u

rritë dhe u bë si kasaba.Po me që në këtë"kasbanë ere",u mblodhën me

kuç e me maç hane bir nga gjithë jugu,pothuaj,xha Myrteja e quan fshat

balash apo larush:si të duash merre.E ka huq ky plak i zgjuar që i bie

pragut të dëgjojë dera.Flet me dy kuptime.Kur thotë "balash",e ka

fjalën se ky fshati ynë që tanimë u bë goxha i madh,gati si

kasaba,është parë ca si hëna për përjashta nga partia e

pushteti.Se,siç thotë xha Myrtja ( dhe kështu është e vërteta ),sa do

që fshati i ka kaluar 2000 banorët,deri më sot asnjë kuadër për be se

është nga vëndi.Të gjithë të ardhur:që nga përgjegjësi,sekretari i

partisë,llogaritarët e ku të di unë.Oi,- vazhdon xha Myrtja muhabetin

me mua,more ti  vet je me gramë dhe shyqyr që s'je nga qy fshat se do

ta kishe parë me dylbi atë  skollën që ke bërë e ke dalë dhaskal..Pa

shiko deri në vitet '70 -të,edhe brigadierët po të ardhur.Dhe sektori

u krijuati në vitin 1959.Pa mbeti  dhe pa skollë.Vetëm me skollë

fillore dhe ku ,kur qyteti është 4 km larg që këtu.E di pse ka ndodhur

kështu?-pyeti dhe po vet u përgjigj:ka namin e keq fshati.Po kot së

koti,ama.Se nuk  paska patur nga fshati  me atë

Nacional-Çlirimtaren,me demek.Ka patur,- tentova unë t'i vija në

ndihmë.Oi,- ma preu,- mos i trego arat Pepes tija,se e di mirë unë

ç'flas.E doli Maska,or të keqen,partizan,po ku përfundoi se.Sa u

çliruati vendi,dhe në hapsanë.Se paskësh thënë:-Ku janë ato teneqetë

me mjaltë,gjalpë e ku të di unë apo paskemi gavnjyer.Një të ardhur ata

të zapties,or çun,dhe Maskë Partizani përfundoi në burg.Po  po i

kushërir,Haliti,pa djersitur musteqja i shkoi pas këtij;Maskës,po u

vrati që thuaj ti dhe kështu,laj-thaj,i gjithë fshati me 50 hane ka

vetëm një dëshmor.Ata që dolën nga fshati partizan,kur po mbaronte

"dasma" as që zihen në hesap dhe ky"qerrata" pushtet i populllit",e

mori zët fshatin tonë dhe mezalla,se i zinte besë.Erdhi dhe partia në

fuqi,që thuaj ti,dhe zunë të bëhen anëtarë nja dy a tre,se nuk isht

stani i Bobos,or të keqen xha Myrtja,tyja,U futën,u futën,por nuk

kishin basuret për kuadër.Atje këmba-doras me të tjerët.Kusur kishin

vetëm ato mbledhjet që i bënin deri në mes të natës,po gjë

tjetër,hiç.Karrierë që të hanin bukëzën rehat veç të ardhurit nga

larg.Tobestarfulla dhe qoft larg se nga vinte ky mallkim,hajde ma

gjej.

                              *     *    *

E ndezi njëherë nga kutia për shtatë qejfe dhe më tha:-Ore,je çun i

atij burri ti,pa zë e leh unë ashtu rrompa-përtoma,se kjo qeveri,or të

keqen,nuk kursen as ndonjë kusurmadh si puna ime.Ka ca gërshërë nga

ato të reshperëve që prisnin dhe shajak të fortë,të dërstilur që donte

sëpatën ta prisje.Apo s'i ka të kalitura.Mjerë,ata që i kanë provuar!

Dhe samari im nuk mban më sargji ,or tëkeqen xhixhai tyja!Qeshi paksa

dhe,si u mendua një copë herë,më tha:-Po bën historikun e fshatit

tija,pa më ke thirrur.Epo ç'nxjerrë nga goja unë,nuk janë për tefeterë

të zyrave;ato nasqirisi siç di ti dhe siç do të thonë ata të

partisë,po,.në se është me drejtësi,këtë fshat e kanë bërë"balash:më

kot.Nuk ka patur këtu as bej dhe as aga.Jo po kanë ngrënë bukë

ballisttët në konak të Sulë Veliut dhe gjithë. Velinjtë paskan

damkosur fshatin.Aha,s'e ha Pepja atë koqe ulliri!Bukëdhënës ka qenë

Suli,me vërte:trokisje atje dhe jo vetëm të thoshin;bujrum,po kërciste

dollia dhe kënga ndo ballist të  ishe ,ndo dhe partizan,de.Derë e

hapur për mikun,or tunjtjeta.Se të shkruar në ballë nuk e kish ai që

trokiste në derë.Epo e mira harrohet.E liga mbahet mend.Qe Shaqir

Veliu partizan;u plevitos dhe vdiq para kohe.Mezalla,s'e zihet në

gojë.I vëllai,Pashua,me Ballin.Ballist qy dhe në hapsanë.Dhe jo vetëm

kaq.Sulua,Demua(nga Velinjtë këta),u shpallën kulakë.Kot së koti.Po

pasojat ranë dhe mbi fëmijtë.Se ti në ballë i ke sytë dhe i shikon.Dhe

ndërrohen këta drejtuesët se,gjoja,nuk po dalin në kut me prodhimet

dhe fajin e kanë ata;epo;Velinjtë,domosdo.Sabotojnë,-thonë.Ra qumshti

tek stallat.Prapë fajin ata.Pastaj e di vet ti.Për shkollë asnjë për

be.Deri në vitin 1965,kur u hapti  skolla unke në Petovë,asnjë për be

nga fshati ynë se ishte me unike(7-vjeçare).Parë me synë e njerkës.Ama

dhe fshatin e gjeti si me atë punë e atij që tha:me inat më foli,me

inat iu përgjegjësh.Fieri,po të njacje dorën,ja tek ishte.As 4 km.Po

bëri këmbë njeri që të dërgonte evlatin atje?Mezalla.Se qe kot

mundimi.Se damkën e kishe me vete:je nga ai,fshati"balash".

                                                 *    *    *

    Na u ndëruati dhe drejtori i ndërmarjes.Dhe erdhi dhe ndër ne.Që

të na shihte dhe ta shihnim.Jo se do at bënim krushk,por ashtu qe

udha.Nursësi i madh,me atë kapelen e komandantit në kokë dhe tha:kini

shirë gjer imë,por ,kur partia vendosi të më sjellë në këtë

ndrëmarrje,ka marr prej meje një premtim:do tejkalojmë jo vetëm planin

e drithrave,por dhe atë të qumështit.S'ka të shini më.Dhe  mbahej apo

nuk mbahej.Thoshin që njihej personalisht me kryeminstrin e vëndit dhe

kish marr shumë nga huqet e tij:sokëllinte,brriste dhe nuk e kish për

gjë që edhe kuadrot nga përgjegjësi e poshtë t'i bënte në sy të

njerëzisë,leckë.Ata na pulëz.Or,sikur të jetë ezhdërha tjetri.Shkurt

qy drejtori sikur e kërkonte sherrin me lekë.Mirë,o mirë,o të keqen

pepja tyja,po këta lloj që grefosen kështu si maçoku në thekër,e ulin

hundën veç kur bie me ndonjë hundëlesh.Dhe ja se ç'i ndodhi ,,,,

Ti e di që vreshti ynë është me nam.Pjekur për merak ai i

shkretë"Hafuzali" dhe qy,"uturimmadhi",drejtori,de,merr me vete

përgjegjësin e sektorit dhe nja dy kuadro të tjera dhe për konttrol në

vresht.Kur ç'sheh?Dikush jo vetëm qe shtruar vënçe me të ngrënë,por po

mbushte dhe një trastë të vogël.Epo kush nuk merr në

lëmtë?-Ti,hajdut,sokëllin drejtori,pa hajde këtu!Gjynahqari,i

turpëruar,u afruati.Sa do shpërthente në ulërima qy,kur ia behu

roja.Roje po qe Xhemali.Xhemali,thoshin që nuk,mbushte,medemek qe

eksiq,po qe birinxhi nga mendja,ja për këtë trokëdheu që do na

hajë.Vjen me vrap Xhemali dhe i thotë:-Me këtë nuk kini punë juve,se

qy më mori leje mua.-Jo,more,- skërmiti dhëmbët ky kapelemadhi, të

paska marr leje ty,ë?Po ty,more edepsëz,kush ta la vreshtin yt atë apo

jotë ëmë?-Jotëmë,-bërriti Xhemali,- dhe iu lëshuati si ajo zhgaba kur

i prekin zogun.Se ku ta dinte ky drejtor kapërdisja që Xhemalit,kur i

hipnin të tijat nuk pyeste për të anë dhe jo për njeri tjetër.Ndërhyri

përgjegjësi,po do ma kish navasur mirë.E iku që ,thuaj zotrote,me

bisht në shalë dhe drejt e në sektor.Dha urdhër:mbledhje me gjithë

popullin,sot,në vënd.U hapën brigadierët dhe  u bëti siç dhe tha

qy,drejtori.

Mbledhje po ç'mbledhje se.U ngriti përgjegjësi dhe tha para

njerëzve:-Qo mbledhje bëhet me propozim të drejtorit,shokut Kiu,se siç

janë vërejtur edhe nga ana jonë ,ka dëmtime.E tërrit-mërti.

E mori fjalën dhe drejtori dhe t'u ra me fjalë të ashpra që nga

përgjejgësi,agronomi dhe tërë kuadrot me radhë.Po ajo e shkretë

mbledhje ka dhe siranë e saj:medemek,bëhen pyetje dhe pastaj fillojnë

diskutimet.Pyetjet kanë dhe ato  portën e tyre:për ku drejtohen.Epo

aty ta kam dhe meraknë una,tyja.Jo se do ta shënosh në atë tefter  të

muzeut ti,se këtë s'e bën dot dhe të duash,po drejtori priste të

nxirte atë gozhdën e Xhemalit,po e bëri si  ajo dhija  shytë që kërkoi

të vinte brirë,po la dhe veshtë në të.Se ç'pret nga një

fshat"balash".Agronomi ynë nuk kish shok si i aftë.E ka bërë sektorin

dritë,ndo për drithëra,por,sidomos,për vreshtin.I ditur po,por dhe i

zë dora dhe ia pret kaploqja,or tunjatjeta.Mirëpo ai ,drejtori,nuk e

sheh dot me sy se qy,i varfëri,është grek.Grek puro nga Greqia që

erdhi  aty pas 50-tës.Epo punë për të dhe për hyqymetin pse erdhi dhe

si erdhi.Epo tha qy agronomi:-Qisha  një pyetje për dejtorin, sh.Qiu

unë!!! Sa tha kështu qyja(epo ne qemë mësuar me të që nuk thoshte dot

k qy!),por qëlloi ters me atë emrin e drejtorit dhe,ndërsa

qy,drejtori,u murrtyeti dhe t'u bë akshëm,gjindja ia dha të

qeshurit.-Dëgjo,-turfulloi drejtor Kiu,ti mëso të flasësh se do të

pres gjuhën.Sa u matti që të mbrohej qyja,agronomi,kur ndërhyri për ta

mbrojtur,brigadieri traktorist.Po qy,birgadieri,në vënd t'i vinte

vetulla,i nxorri fare sytë.-Shoku drejtor,ky nuk e ka me të keq,por

nuk e thotë dot atë k  e shkoi e vajti,Ja,- vazhdoi ai,- erdhi dje në

brigadën tonë dhe na tha:-Ku i q(k)ini ndihmëset?!!!.Tani nuk kish

dreq që të mbante gjindjen që ra përmbys.Pa ta shihje,or çun gjithë ai

ezhdërha,erdh dhe turfulloi:-Përjashta,që të gjithë.Ndaj dhe kanë

katandisur punët kështu.Epo dolëm,or tunjatjeta,po as dretjorin nuk e

pamë më të vinte këtej nga ne.Shkaku:Xhemali dhe ca më pas ajo

"proçka" e agronomit.Pra,siç e sheh,mbetëm kështu fshat "balash".Parë

hëna përpërjashta.E,sa për muzeumtë,bëj siç të thonë ata të partisë,se

je i mënçëm vet,ti.Po unë të tregova kaq sa dija,

                                           *       *     *

Ç'më tha xha Myrtaja,unë nuk i shkrova në  historikun e fshatit,po nuk

kisha si mos tregoja për ju për atë damkën"balash",damkë nga e cila ka

hequr keq,pothuajëse,gjithë fshati.Më vjen keq,që nuk  është gjallë

xha Myrtja se do të gëzohej kur të shihte se edhe fshatit tonë,tani si

kasaba e vërtetë,mbushur me vila moderne,iu hoq me ardhjen e

demokracisë kjo damkë.Ke qejf që ta shikosh dhe mrekullohesh kur sheh

atë platacionin me ullinj selitur nga duartë e atij agronomit grek,që

nuk thoshte dot k..E shkrova këtë histori të thjeshtë me përkushtim e

dashuri për gjithë bashkëfshatarët e mi në  Mbrostar-Ura  të Fierit,të

këtij fshati dikur"balash.."

                                9 gusht 2010