Halit Bogaj: Adem Jashari

Pasi Kosova u bë e lirë/përkatësisht pas hyrjes së NATOS/, filloi një odiseadë e paparë në trojet shqiptare që të vizitohej varri i një trim tribuni dhe familjes së tij të rënë për lirinë e vendit të tyre.Adem Jashari për herë të parë i bashkonte të gjitha trevat shqiptare prej nga vinin  njerëzit për t’ia bërë nderimet heroit të tyre të dashur i cili arriti ta bënte një mrekulli të jashtëzakonshme për të luftuar me qindra armiq të armatosur deri në dhëmbë dhe nga një nga një eufori e tillë normale, fotoja e Adem Jasharit filloi të vehej nëpër vende të ndryshme por  shpejtë u pa se duhej të përdorej vetëm aty ku e kishte vendin, për të mos u keqpërdorur vend e pa vend dhe për qëllime të këqia dhe pesonale.

Adem Jashari është një personalitet përherë i gjallë i cili ruhet në zemrat dhe kujtimet tona njerëzore, duke mos pasur nevojë që figura e tij legjendare  të bastardhohete nga ‘kush çohet më herët’’. Figura dhe sakrifica e tij njerëzore, e pa parë askund në botë, duhet të kujtohet  me respekt të pa venitur. Siç e dimë, Adem Jashari është një personalitet shumë i madh me të cilin nuk bën të manipulojmë aq lehtë dhe kur të na teket neve. Askush nuk guxon të veprojë’’krye në vete’’por të kordinohen gjërat ashtu siç duhet dhe siç u ka hije legjendave të tilla siç ishte ai..

Pra, emri dhe fotografia e Adem Jasharit duhet të përdoren vetëm në raste të jashtëzakonshme dhe atëherë kur edhe prësëvdekuri e dridhin tokën.Ky  emër është pjesë e pashkëputur dhe e përditshmëri e jetës sonë burimore nga krismat e hershme të pushkës së tij legjendare i cili na bëri krenarë që ishim  dhe jemi shqiptarë. Ai ishte një emër që e tronditi mbarë Serbinë së cilës i shkaktoi tërmet të madh nga i cili nuk u ngrit kurrë më në këmbët e saj. Dhe pikërisht nga masakrat ndaj familjes së jasharajve dhe Reçakut filloi teposhtëza maratonike e Serbisë çetnike dhe popullit të saj mendjemadh dhe të lazdruar nga nëna e saj hegjemoniste e cila/jo vetëm  që nuk e ndalonte /por edhe e nxiste që të vazhdonte me krimet e saj makabre ndaj shqiptarëve dhe popujve të tjerë.Pra Adem Jashari ishte një Feniks i vërtetë i cili ishte në fluturim e sipër pa pasur kohë të mbetej në tokën e çliruar të Kosovës.Ai e kishte kryer misionin e vetë të lartë, sublim, sakrifikues dhe të stilit të Oso Kukës e shkuar Oso Kukës ngase heroi shkodran mbetet në Vraninë me luftëtarët e tij të shquar dhe me të riun Kerni Hila, kurse Ademi me të gjithë familjarët  dhe të afërmit u flijua në vendin e ngjarjes për të cilën dëgjoi mbarë bota e cila e viziton edhe sot e gjithë ditën me një interesim  shumë të madh, duke mbetur ‘’haxhillëku’’kryesor i të gjithë shqiptarëve të Globit tokësor..Madhështia e Adem Jasharit nuk ka nevojë për shumë komente të këtilla, duke mbetur përherë si e tillë, përkatësisht një  Alfa dhe Omega e sakrificës sonë më të madhe individuale dhe familjare.Të gjithë ata ranë në altarin e lirisë për t’i mbrojtur vlerat më të shenjta të qenjes sonë të rrezikuar kombëtare kur armku ynë shekullor vinte dhe hynte kur i tekej në vatrat tona, por të cilit, më në fund, ‘’ i ngeci sharra në gozhdë ‘me Adem Jasharin dhe paraardhësit e tij të dalluar :Ahmet Delia, Demë Ahmeti, Tahir Meha , Hasan Ramadani dhe të tjerë të cilët ishin të detyruar ta mbronin pragun e shtëpisë së tyre, madje duke e sakrifikuar mbarë familjen dhe të afërmit e tyre, siç ngjau disa herë tek shumë heronj tanë në dy anët e atdheut tonë të sulmuar nga armiqtë.Për Adem Jasharin dhe familjen e tij ishte shprehur në një rast edhe diplomati francez Bernard Kushner, i cili gjatë vizitës së tij në Prekaz/kur ishte administratori i parë i Kosovës/ kishte thënë’’Sikur të ekzistonte çmimi Nobel për luftë, atëhertë ai sigurisht se do t’i jepej familjes së sakrifikuar të jasharajve dhe komandantit legjendar’’.Emri i tij është bërë sinonim çlirimit tonë kombëtar, një ‘’Dif Dragua’’siç thoshte Fan Noli për Bajram Currin, një Ante i tokës mëmë të Kosovës dhe një trashëgimtar i denjë i pushkëve të Ahmet Delisë, Azem Bejtës dhe Tahir Mehës.Atij dhe të gjithë të tjerëve që ranë me të, por edhe viktimave të vrara në Luftën tonë çlirimtare, u qoftë i lehtë dheu i Kosovës.

 

Lufta krisi në Drenicë

Si dikur në Galicë

Kur Azemi ndezi zjarr

Me atë shpirt atdhetar

2

Lufta krisi në  Drenicë

Tërstenik e Mikushnicë

Kur Shabani dha kushtrim

Të luftohej për çlirim

3

Tahir Meha trimi tjetër

Kishte marrë pushkën e vjetër

Pa e folur asnjë fjalë

Fort  luftonin babë e djalë

4

Por një ditë ushtria erdhi

Në Prekaz granata derdhi

Kur u ngrit Adem Jashari

Trim Tribuni legjendari

5

Edhe Zoti  e bekonte

Për atdhe kur ai luftonte

Edhe Qielli anembanë

Me shikim i rrinte pranë