E premte, 07.11.2025, 05:24 AM (GMT)

Kulturë

Edison Ypi: Recitimi

Ideja e Bujar Hudhrit për tu mundësuar pak fatlumëve të recitojnë Poezi të Hyut Kadare në prezencë të Tij diku në një kafene, është e mrekullueshme.Por e realizuar keq.Akti më sublim që njeriu bën në jetë, nuk është kur bën qef, as kur ha, kur lëpin, apo kur 10. Është Recitimi i vargjeve...

Albert Vataj: Çfarë është arti për artistët?!

Qëllimi i artit nuk është të përfaqësojë pamjen e jashtme të gjërave, por rëndësinë e tyre të brendshme.AristoteliArt! Kush e kupton atë? Me kë mund të konsultohet për këtë perëndeshë të madhe?Ludwig van BeethovenNjë sy sheh, tjetri ndjen.Paul Klee...

Kadri Tarelli: Gëzim Baruti e bëri filozofin të flasë shqip

Kam në dorë dy volumet e librit Esais, (Ese), të autorit Mishel dë Montenj, (1533 – 1592), përkthyer nga Gëzim Isuf Baruti. Volumi i parë me rreth 368 faqe, ndërsa i dyti me 520 faqe, libra me peshë të rëndë në pamje, por më të rëndë edhe në përmbajtje...

Ndue Dedaj: Fani, nga Qafa e Moknushës

Mesdita e së dielës së 9 qershorit 2024. Domgjonasit përgatitën për festën e tyre të Shmarramejt, që është pas tri ditësh. Rasti e ka sjellë të ngjitemi deri në këtë qafë, ku është një kryq druri i thjeshtë, rrugës për në fshatin Hebe e Domgjonit, që e ka mbuluar gjelbërimi aq shumë sa shtëpitë mezi duken...

Edison Ypi: Tomorrica Mon Amour

Nëmërçka, Puka, Mirdita, Krraba, Myzeqeja, Mallakastra, janë disa nga Gratë e Mia. Njëra më e bukur se tjetra. Por asnjëra si Tomorrica, që është më e magjishmja e të tërave.Nuk kam asnjë kundërshtim që hiret rrënqethëse të Tomorricës time, t'i eksplorojë çdo i interesuar...

Albert Zholi: Flet piktori Astrit Beluli

Me Astritin kemi rreth 2 dekada miqësi. Jemi me origjinë nga Tepelena, por në Tiranë jemi komshi. Studio e tij është 50 metër larg shtëpisë sime dhe në atë studio mblidhen shumë tepelenas. Dhe pse në pension Astriti e hap studion në 06-30 në mëngjes dhe e mbyll në 22-00. Lëviz me biçikletë pasi  këtë lëvizje e quan sportin...

Albert Vataj: Poetika e fjalës

Fjala, njajo e skalituna n'tehun e nji vetëtime, qi me çaste shpërthimi na mbush, ku pahena e ndehena...Fjala, njaja qi loti e njom.N'zjarm gjaku e prush, e me afsh e mbush.Njaja, qi n'dishrim nepet, si n'prehnin e nji andrrimi...

Hamza Halabaku: Të vrasin natën e të qajnë ditën

I dukej se hapat po i nxirrte nga toka, frymëmarrja i ishte vështirësuar. Vazhdi­misht fshinte djersët mbi ballë dhe në kokë me një shami që e nxori nga xhepi i xhama­danit, të cilin e vishte vetëm për raste të veçanta.Ecte rrugës nën hijet e drurëve, i me­n­duar e me barrën që e bartte në shpirt. Ishte kjo një barrë që e rëndonte jo vetëm...

Mihal Gjergji: Sakari

Aso kohe, i besuari i mbretit ishte më i ligu i meshkujve të fshatit, me pamje mulati, trup mesatar, por ngjasonte më i shkurtër, sepse ecte i përkulur. Në Buronjat e fshatit tonë, ka aq ujë sa të mbytet njeriu, mirëpo i "zgjedhuri" ishte sevdalli dhe u afroj grave që ngarkonin bucelat dhe mbanin kutruve të vogla në duar. I zhuritej buza firaunit...

Prend Buzhala: Një shtrirje e pasur e përvojave artistike e njerëzore

Sado që vargjet e vëllimit poetik "Lindjen mbaj në gji" të Llesh Ndojt ngërthejnë thënien racionale të vargut; megjithatë poezia ngërthen edhe një dimension tjetër, jashtë logjikës së thënies, përmasën delikate të vetëdijes, një hapësirë ku ndjesitë shndërrohen në fjalë. Libri është...

Ndue Dedaj: Ulurima

Ende në veshë, qysh nga fëmijëria, më vjen si një jehonë e largët ulurima e ujkut. Çfarë kishte më shumë në atë zë, trishtim, hakërrim, tërbim? Thonë se çdo ujk ka ulurimën e vet të ndryshme nga tjetri, si zëri i njeriut që nuk ngjet me të askujt. Mbase veç zëri i çjerrë i verrkeqes ishte përherë njësoj!...

Mihal Gjergji: Rrapi i Kaçandonit

Dy rrepe rrinë karshiNë qendër të JaninësOh, ç’dhimbje kanë në gjiKreshnikët e Jutbinës Krrokamat ndjellin mortFermanet shpall dovletiNjë dorë troket në portëVezirin pret mileti...

Anton Nikë Berisha: Gërshetim i poezisë së traditës me poezinë moderne

Vepra më e re poetike, përmbledhja me poezi “N’udhëkryqe koha plaket” e Llesh Ndojt, dashur e pa dashur, të bindë se kemi të bëjmë me artin e fjalës (në rastin konkret me poezinë), që e përcolli njeriun nga fillimet e gjallimit e do ta shoqërojë atë derisa sa të jetojë si i tillë. Në qenësi arti i fjalës – letërsia është shtjellim gjuhësor poetik...

Përparim Hysi: Kujdes, kur të më shani?!

Ka harruar, siç duket, që të qeshëSe kujton se dikush e "përqeshë?!"Ky njeri është krejt për vajëSe nuk di as që të qajë Këtij njeriu hiqi frerinE ka humbur fare nderinFrerin e ka marrë ndër këmbëS'është njeri, por është gjëmë...

Timo Mërkuri: Harresa e urave

Qysh në leximin e titullit të poezisë së Odise Kotes "Ura e Zonjës"çuditërisht m’u  faneps në mendje kështjella e Gjirokastrës, emrin e të cilës legjenda e lidh me princeshën Argjiro,jo aq me pretendimin e realitetit se sa si dëshmi e një nderimi të lartë që qyteti i jep femrës, përkundër dokeve...

Albert Habazaj: Labëria në Luftën e Vlorës

Lufta Kombëtare e Vlorës është trajtuar gjerësisht nga historiografia shqiptare, ndërkohë ka ngjallur shumë interes edhe nga studiues të huaj gjatë një shekulli. Vlora për Shqipërinë është si New Yorku (Nju Jorku) për Amerikën, sikurse thonë se Nju Jorku është Vlora e Shqiptarëve të Amerikës...

Eda dhe Visar Zhiti: Dhëmbje për akade/mik Rexhep Ferrin

Lajmi dëshpërues kaloi oqeanin: Rexhep Ferri sot na la…Lajmërojnë familjarët e tij, miqtë e shumtë, kolegë të tij piktorë e shkrimtarë, akademikë, botues, studentë, të njohur e të pa njohur e deri te Presidentja e Republikës së Kosovës…Kur themi Kosovë e Prishtinë, mes emrave të dashur e të...

Ndue Dedaj: Një misionar italian ndër matjanë

Don Gianfranco Cadenelli-n e njohin të gjithë në Mat e më gjërë, pasi ka mbi dy dekada që shërben si misionar mes matjanëve etj., që kur ka ardhur nga Breshia e Italisë në famullinë e Shën Nikollit në Suç, në vitin 2002, si prift i Dioqezës së Rrëshenit, bashkë me dy misionarë të tjerë, famulli ku shërbejnë dhe “Motrat mësuese të shën Doroteas...

Visar Zhiti: Një shekull me Kafkën, nisi kur ai nuk ishte më

Në 3 qershorin e para 100 vjetëve vdiq Franz Kafka, 40 vjeç, nga tuberkulozi i laringut, në Kierling, në sanatoriumin afër Vjenës.Shkaku i vdekjes: uria.Kafkiane: gjendja e fytit të Kafkës e bëri të ushqyerit e tij të vështirë, tmerrësisht të dhimbshëm e të padurueshëm, ndërkaq në shtratin e vdekjes ai vazhdonte të punonte...




Gallery

Karnavalet Ilire në Bozovcë dhe Tetovë - 2025
Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx