Kulturë
Mihal Gjergji: Rrapi i Kaçandonit
E shtune, 08.06.2024, 06:00 PM
Mihal Gjergji
RRAPI
I KAÇANDONIT
Dy
rrepe rrinë karshi
Në
qendër të Janinës
Oh,
ç’dhimbje kanë në gji
Kreshnikët
e Jutbinës
Krrokamat
ndjellin mort
Fermanet
shpall dovleti
Një
dorë troket në portë
Vezirin
pret mileti
Se
nata zgjat pafund
E
zbathur ecën frika
Litari
degët shkund
Dhe
sytë i shqyen dita
Mbi
gjolin e liqenit
S'përkundet
asnjë varkë
Rënkimet
e haremit
U
mbytën nëpër natë
Me
vdekjen sy më sy
Ca
trima pamjesertë
Një
zjarr u djeg në gji
Nga
lart kullojnë retë
Më
kot litari zbret
Dhe
tundet sipër fronit
Tirana
s’ka një rrap
Si
rrap i Kaçandonit!
Janinë, Qershor 2017
Komentoni
Artikuj te tjere
Anton Nikë Berisha: Gërshetim i poezisë së traditës me poezinë moderne
Përparim Hysi: Kujdes, kur të më shani?!
Timo Mërkuri: Harresa e urave
Albert Habazaj: Labëria në Luftën e Vlorës
Eda dhe Visar Zhiti: Dhëmbje për akade/mik Rexhep Ferrin
Ndue Dedaj: Një misionar italian ndër matjanë
Visar Zhiti: Një shekull me Kafkën, nisi kur ai nuk ishte më
Brahim Avdyli: E vërteta simbolike dhe trefishi ideor i një vepre
Ilir Muharremi: Dashuria e parë dhe e përjetshme
Agron Tufa: Dostojevski dhe Migjeni
Xhevahir Cirongu: Iljaz Kapxhiu, ishte mjeshtri i fjalës humoristike
Hamza Halabaku: Hop e ndihmësministër
Jahja Drançolli: Trashëgimia kulturore e Prishtinës e cila nuk ekziston më!
Vlash Prendi: Kur shpirti këndon për dashurinë
Mihal Gjergji: Mjerë ne, të mundurit!
Edison Ypi: Rrotull Babait
Eda Agaj Zhiti: Fëmija me violinë në burgun famëkeq të Spaçit
Blerim Rrecaj: Udhë-ura
Kozeta Zylo: Liriku i pashoq Skënder Rusi iku në qiell përjetësisht
Viron Kona: Në atmosferën e 1 Qershorit