556 vjet më parënë 25 prill Pajtorja e Shqiptarëve,Zoja e Këshillit të Mirë,Fugurja iku nga kisha e saj në Shkodër, rrëzë kalasë së famshme të Rozafës dhe u vendos në Itali, në një kishë afêr Romës, në Genazzano…
Nga qielli me luftë i Ukrainës, - e ndjeva kështu dhëmbshëm, - më erdhi online revista letrare “Kyiv”, numri më i ri i saj… Ma dërgonte poeti ukrainas, Dmytro Chystiak, shoqëruar me këtë copëz letër në anglisht:“I dashur Visar,?????????? Ju lutemi, gjeni këtu përkthimet e mia të poezisë suaj prekëse në gjuhën ukrainase në Revistën "Kyiv"...
E dëshironim shumë takimin, ishte për ne më tepër se një takim i lartë, kishte nga simbolika dhe ëndrra. Arritja deri këtu i ngjante dhe një udhëtimi në kohë, në kujtesën historike, kishim lënë pas nga padrejtësitë shekullore, copëtimin dhe ndarjet, ferrin e luftës dhe të dënimeve, harrimet, kufirin… dhe kishim hapur si derën e shtëpisë...
Rugova u bë bëmatari i madh i së pamundurës, që mrekullisht po shkonte drejt zgjidhjes përfundimtare. Ai sikur kishte marrë bekimin e shenjtores tonë, Nënë Terezës. Kosova u bë e pavarur dhe u shpall Republikë. Shtatorja hijebukur e Presidentit Rugova u lartesua shesheve…
Pelegrinazhi ynë në Tokën e Shenjtë, edhe pse po i afrohet fundit, ndjehet se do të vazhdojë brenda nesh…Kemi parë mjaft e kemi mësuar shumë, sidomos shpirtërisht, sa s’e dimë a do t’i tregojmë dot, por mund të themi vetëm kaq se Bibla na u bë e gjallë. Ndoshta dhe ky ishte qëllimi…
Ndërsa vazhdojmë pelegrinazhin në Tokën e Shenjtë, kur sot në Jeruzalem po vizitonim Qumran-in, rrënoja dhe shpella, atje ku ishin ruajtur në pergamenë disa nga librat e Beslidhjes së Vjetër, më vjen lajmi se në Panairin e Librit në Tiranë do të jetë dhe romani im i ri “Këpuca e aktorit”, botimet “Onufri”...
…dallgë që përsërisin ecjen e Jezusit dhe gurë që ruajnë porositë e Tij. Imazhe shenjtërie që u afrohemi, i shohim për herë të parë e lutemi të mos jetë hera e fundit, por gjithsesi ato futen brenda teje me dritë bashkë me frymëmarrjen. Mrekulli pas mrekullie në Tokën e Shenjtë. I prekim. Çaste janë, por u deshën shekuj...
Me të zbritur nga qielli në aeroportin e Tel Avivit, duke parë gjithandej flamujt e Izraelit, i thashë Edës time që po më shfaqet Atjoni, djali ynë më një flamur izraelit në dorë, kur ishim në një Panair Libri në Laipzig, atë po shikoj dhe unë, më pëshpëriti ajo…
Në rrethinat e Chicago-s, në afërsi të shtëpisë në Roselle, para një kishe të madhe ukrainase me kryqin që vezullonte nën diellin e pasdites, pamë se lëndina aty ishte plot me flamujt të Ukrainës sikur të kishin mbirë nga toka e bekuar.- Ndalim, - i thashë mikut tim, Taipit, shqiptar nga të...
…takoj sërisht mikun tim Hasan Bajo, shoku i prangave, - më shkruan ai në autografin e romanit të tij, “Lulet e pjeshkës”.Për mua është më shumë se aq. Ishim njohur që studentë në Shkodër, e kujtoj me kitarën e tij dhe flokët e shumtë e të dëndura, pastaj…u zhduk...
Nga fjala e shkrimtarit Visar Zhitisi kreu i Ambasadës së Shqipërisë në Vatikan, mbajtur në Kishën e Shqiptarëve në Romë, “San Giovanni della Malva di Trastevere”, pas Meshës që celebroi kardinali Don Ernest Simoni Troshani, në promovimin e librit që i kushtohej atij, 20 nëntor 2016...
Përsëri për atë:U bënë 5 vjet nga dita e shuarjes dhe ai shkëlqen ende më shumë me Veprën e madhe të tij.Kanadez që jetoi më së shumti në Europë, në Gjermani dhe që prehet përjetësisht në Alpet e Shqipërisë. Aq shumë e deshi vendin tonë, aq shumë bëri për kulturën Shqiptare, sa mund të quhet “Mrekullia e Albanologjisë Robert Elsie...
Më 19 shkurt të vitit 1951, në orën 18.00, në hyrje të Ambasadës së Bashkimit Sovjetik në Tiranë plasi një si bombë artizanale, ca dinamit në një gazetë, që nuk vrau kurrkënd dhe nuk dëmtoi asgjë, mbase theu ndonjë xham dritareje, jo syzesh. ?Dhe me porosi të drejtpërdrejt të shokut Enver...
Lexoj sot një urim, që më duket i veçantë dhe më prek,poeti nga Kosova, Jeton Kelmendi uron poetin nga Ukraina, Dmytro Chystiak, për datëlindjen e tij, u bashkohem dhe unë. I njoh të dy, i kam miq, i dua, janë të rinj, profesorë universitetesh, njëri në Prishtinë e tjetri në Kiev...
Nuk ka biografi shkrimtari që nuk zbrazet në veprën e tij letrare, madje ajo, jeta e tij, nuk mjafton dhe shkrimtari merr dhe jetë të tjera dhe shkruan dhe vepra të tjera, kështu deri në fundin pafund…Por as letërsia e tij nuk është thjesht biografi e tij dhe cilado biografi, sido të ketë qenë, gjithsesi s’eshte letërsi, edhe pse...
Që libri “Burgjet e mia” i Dom Simon Jubanit doli dhe në gjuhën angleze, me një titull si varg lutjeje “From the depths of hell I saw Jesus on the cross” (“Nga thellësitë e ferrit unë pashë Jezusin në kryq”), besoj, nuk janë shumë veta që e dinë. Po që është përkthyer nga frëngjishtja, pra...
Kjo poezi u shkruajt në një nga dimrat e ashpër të Qafë-Barit dhe ndoshta mungesa e Atdheut në burg bëri që me vargjet të formoja dëshpërueshëm hartën e Shqipërisë. Pasi e hodha në fletoren e poezive, e fsheha për siguri në një tjetër vend, jo në kashtën e shtratit, gjithsesi duke mos besuar se do të mund të botohej ndonjëherë...
I pushkatuan para 45 vjetësh, si sot, në 17 korrik 1977... Dy të rinj nga një fshat i Librazhdit, dy poetë, Vilson Blloshmi dhe Genc Leka, - shih, dhe emrat i kanë si në balada, familjarë të dashur, i shkulën nga gjiri i familjes, Vilsoni 29 vjeç, la gruan dhe vajzën, Genci...
Me njohje të gjerë, hulumtues guximtar dhe tërheqës, me fantazi deri edhe alarmante, krijoi një zë të veçantë në gazetari, të thellëfutur, ndërkaq solli monografinë e parë dhe të çuditëshme, me dy volume për diktatorin Enver Hoxha, botime per posdiktaturën, partitë...
Nuk është faji vetëm i kriminelëve shtetërore, por dhe i shtetit që i dodhe i përdor, dhe i klimës kriminaleqë lejon shoqeria e tanishme, të ketij lulëzimi të se keqes,Po perseris ç’kam shkruar diku tjetër:…Revanshi i se kaluares enveriste tashmë është triumfues, s’ka nevojë të maskohet, gjendet kudo, në mendësi e...
