Përparim Hysi: Blloku i poetit

Përparim Hysi

 

Blloku i poetit

 

 

1.Përroi që nuk është më

 

Varej shpatit gurgullues,

E zë derdhej me rrëmbim

Nëpër ara-kërcënues

Kthehej krejt në mallkim.

 

Nuk kursente asgjë fare

Tek lëshohej me vërtik

I rrafshuam me shpat e cfrate

Edhe vdiq sikur s'qe hiç.

 

2.Lejlekët

 

Mu në mes të fshatit është një plep

I lart,i lart sa gati zë qiellin

Aty për çdo pranverë një lejlek

Kthehet se ka të tijin,"limerin"

 

Çerdhen  e vjetër zë dhe e "andron"

Ne e kemi dhe e ruajmë si tabu!

Kthehet dhe kurrë nuk harron

Pra,hiç mos u çudisni ju.

 

Ndodh që vjen dhe me ortak

Dhe skaq nisin gjuetinë

Çerdhen nuk ua prekim aspak

Ata sikur sjellin mbarësinë.

 

 

3.Kuteli dhe "Bajerni"

 

I shkrova një gazete për Kutelin

(Për prozatorin e pavdekshëm dhe përkthenjësin e madh)

Po gazetari e kish zënë faqen me "Bajernin"

(Do kish "Bajerni" i Munihut në iks ndeshje fat?!!!)

 

S'do mënd që të madh e pata zhgënjimin

Që për Kutelin  s'pati vënd në gazetë

Ah,thashë,që nuk jam në vëndin tim

Që ty,gazetar,të të bëja lanet

 

 

4.Mëdyshje

 

Jam i pasur,s'jam i pasur?Është një pyetje që lëshoj

Apo sytë më kanë plasur që unë gjëndjen s'e shikoj

Se,në fakt,jam i varfër;veç kësaj,jam donator

Donatorët janë të  pasur;unikal si donator?!

 

Kam dhuruar qindra libra;pra,kam falur dituri

Në në xhepa kam dimra;jam"aga" e jam"zotëri"

Pasunar s'të bën paraja;parallinjtë a s'janë cigunë?

Def-o sun nga unë mospasja (zgjidha pyetjen që bëj unë)

 

 

5.Dashuri  gruaje

 

Për  time shoqe

 

Sa herë që shtrihem në divan

Fap dhe dikush më hedh diçka

Është gruaja,"vigjelente" që ruan

E njëjta"kujdesje" mbi dyzet  vjet e ca.

 

S'do mend që ndihem i  këndellur

Nga "vigjelenca" e shenjtë e saj

Dashuria e saj kurrë nuk më ka velur

Ndaj këto vargje ia kushtoj asaj,

 

 

6.Prishja e kompjuterit

 

Tani shkova unë në fis

Sepse mbeta si mesjetë

Se kompjuteri mua m'u prish

Lamtumirë,o internet!

 

I shkëputur krejt nga bota

As shoh gjë dhe as dëgjoj

Fajin,dihet,ma ka koka.

Koka,pra,do ta pësojë.

 

 

7.Pleqëri

 

Sado që mundohem të të zmbaps

Me njëqind mënyra dua të të pengoj

E shoh që më je vënë nga pas

Dhe dua apo nuk dua,do të pranoj.

 

Se pas më je qepur si rrodhe

S'më ndahesh,pothuaj,asnjë çap

Ham- ham më leh si një kone

U dorëzova;tani jam plak!

 

 

8.Kam lëshuar lotë kali

 

Kam lëshuar lotë të mëdhenj prej kali

Ju lutem,lexues,të më besoni

Kaq më ka këputur malli

Sa hiç,fare hiç nuk e imagjinoni.

 

E ndjej veten fare bosh

Sikur kam humbur në shkretëtirë

Këtë vetëm ti mund ta besosh

Që kupën e kurbetit e ke pirë.

 

 

9.Tryeza ime mbeti shtruar

 

Flora Brovinës

 

Tyreza ime mbeti shtruar

Pret me ditë e pret me net

Pret një mysafir( pse është "vonuar?!!")

Aty,shtruar,veç pret.

 

Në s'erdhi ajo,"çuditërisht?!"

Në,kur duhej,në sofër nuk u ul

Në krye të sofrës,përzëmërisht,

Kjo luftëtare që kurrë nuk u përul.

 

Dhe ja tek erdhi.Ndoshta vonë

Oh,shiponjën s'e mban dot frëngjia!

Flora Brovina kushdo të nderon

Ndaj,për ty,është dhe poezia.

 

 

10.Trolli atje është*

 

Një kosovare i drejtohet një krimineli sërb.

 

Ju pretë e vratë.Dhe shkatërrim

Shtëpitë na i kallët në flakë

Por trolli atje është si një  sfidim

Aty do të kthehemi ne prapë.

 

Dhe ja  po ta them:-Nuk e njohim frikën

As nuk thyhemi na,hiç,shpirtërisht

Në zjarr u dogjëm,po prapë rilindëm

Për t'u riba:m a d h  n i s h t. .  .

 

*Janë shkruar në vitin 2003