Janaq Pani: Një kauzë e kisha

Janaq Pani

NJË KAUZË E KISHA

Një kauzë e kisha unë dikur

nga geni i të parëve trashëguar,

e çoja lart si flamur

ma quajn' tani të vjetëruar.

U zhbë atdheu në thërrmija

e vrik fluturim hodhi gjerdhet,

por tek çdo xixë të ruhet dashuria

e s'ka arësye një ditë të zbehet.

U NGJIT SYTË

Në ia ngjit sytë malit në majë

ia shoh dhe qiellit kaltërsinë,

se di më gjatë kush do më mbajë

për t'ia kënduar gjith' madhështinë.

Se për të dy hapur mbaj gjinë.

MALET E VENDIT TIM

Malet e vendit tim me hone e rrëpira

nuk janë më të bukurit në rruzull,

por ruajnë aq zëra e ndodhira

sa zemrën time e mbajnë pezull.

Ma njohin edhe hapin edhe zërin

u njoh çfarë fshehin thellë në gji,

që malli më drithëron të tërin

nuk duhet kjo të habitë njeri.