Përparim Hysi: Poetët nuk vdesin

Përparim Hysi

Poetët nuk vdesin

(nga albumi im  poetik)

1.Naim Frashërit

Naim Frashër-Dangëllia,mbushur me derte malli

I bukur si poezia,poezinë e vetë na fali

Dyllë i verdhë si qiriri,me kraharorin vrima-vrima

Qau si me fyell Orfeu,Shqipërië me psherëtima

E lëshonte zë kushtrimi,si të ishte britmë lufte

Britma hynte thellë në shpirt,si të ishte këngë lahute.

Pastaj vishte krahë pllumbi,fluturonte rreth Shqipërisë

Bridhte si ta ndiqte plumbi,sillë mesazh të Perëndisë.

Bukurinë e Shqipërisë,seç e ngriti gjer në qiell

Dhe i solli njerëzisë,tjetër Hënë e tjetër Diell!

Dielli qe krejt i "qeshur",edhe Hëna e "gëzuar

Fati i bardhë dhe mirësia,si peshqesh nga ai dërguar

Pastaj sulej nëpër natë me qiri si Diogjen

Magjistar i Fjalës Shqipe,zbukuron,po nuk gënjen.

Mëndja merr fushat e malet,nga Kosova tek Çamëria

Tretur nga derte e halle,NAIM  FRASHËR-SHQIPËRIA...

*për 150 vjetorin e lindjes

20.10.1996

2.Në ditëlindjen e Migjenit

Sot,në ditëlindjen tuaj,unë kam zënë e meditoj

Edhe qqaj se kam dhimbje,zë unë vdekjen e mallkoj

Që të mori aq të ri dhe t'i la këngët përgjysmë

Nuk qe vdekje,po stihi,të rrëmbeu kur nuk e prisnim

Po më tutje shkon mendimi,po të rroje kur erdh"djalli"

Vallë,si do të shkonte filli,s'do të hante për së gjalli?!!!

Se një shpirt,si ti,i brishtë a s'do ngrihej rrebelim?

Djalli i zi dhe i pistë:o me burg a pushkatim?

Se nuk njihte dhëmbshuri;qe katil e qe sadist

"Më mirë që shkove i ri",s'njohe ferrin komunist.

Se Golgota ka qenë pak;Ferri i Dantes nuk qe Ferr

Ky sadist e ky xhelat,qe zeher përmbi zeher.

S'do këndoje për "xhahilin" a nuk qe ti kundër miteve?

Ai tak dhe xhebrailin,edhe shpritin do ta mirrte.

Siç ia mori Ajkës së Kombit,shpata ra mbi intelektualë

Ky xhelat e turpi Kombit,sa të mjerë i la pa varr.

Kriminel qe i pashoq,siç mendoj s'ka qenë i vetëm

Jo.Jo:unë nuk shkruaj kot,se sa varre janë pa gjetur?!!!

Ne të qajmë,Poet i dashur,se ti ike shumë i ri

Në po shkruaj me buzë të plasur,të kujtojmë me dhëmbshuri

13 tetor  2009

3.Kujtimit të Jorgo Bllacit

Ky nuk qe lajm,po qe tërmet

Na ngriu në buzë gazi

Nga ne sot u nda për jetë

Poeti Jorgo Bllaci.

Dhe pylli  e shtoi ligjërimën

Se humbja qe e madhe

Të madh e kemi hidhërimin

Ah,vdekje!Sa bastarde!

U nis ai për rrugë të gjatë

(s'do mënd:për në Parajsë)

Dhe pas na la lirkën-mjaltë

I bukuri,Jorgo Bllac...

4.Përsëri për Jorgo Bllacin

Ty,lirika gjelbëroshe,mbushur ligjërime pylli

Pas t'u qep si kodoshe,një hijenë me shpirt katili

Nëpër vargje dashurie,ti për jetën bën apel

Diktatura,pas si hije,të vu qenin Cerber.

Të prangosën Jorgo Bllaci a prangoset vallë,Poeti?

Porse ti si fatosi as u dhe;mbete sherbeti.

Kishe shpirt gjeneroz dhe si Krishti di të falje

Asnjë varg s'pate "nervoz",dashuri sillje me vargje.

Por tani?U ndale mik... dhe je ndalur të pushosh

Ti liriku më lirik.në Parajsë jetën ta çoshë.

Ndaj po ndahem unë këtu,në Parajsë s'më qasin mua

Paqe për mbi varrin tënd;Jorgo Bllaci,unë të dua.

* vdiq në Moskë ku qe atashe kulturor

1 tetor   2001

5.Dritëro  Agollit

Nëpër ara letërsie plugun ngul si bujk Devolli

Dhe mbjellë grurë poezie made in Dritëro Agolli

Në livadhe poezie,po kullot si kalë azat

I magjepsur dashurie,pas e ndjek,po dot s'të kap.

Se shpërthen si magmë vullkani e derdh llavën krejt si zjarr

Lart,më lart të ngrihet nami,ty,Poetit magjistar?!

Me lirikën gjithë në buzë,dora s'ndalet,po veç shkruan

Sa dhe Anni,hundë e buzë,i thotë gjyshit:-S'të kam xhan!!!

Zbardhur koka nëpër vite,zëmra krejt si të jesh i ri

Ti na je si një ylldrite,si në prozë dhe në poezi.

Se për ne s'je veç Poeti,se për ne  s'je Prozatori

Publicisti,deputeti...je Dritëro Madhështori

* shkruar pas "Ja mëkatet e qeverisë" duke bërë oponecë për qeverinë socilaiste.

2.04.1998