Shaip Beqiri

TRIPTIK PËR JUGUN

ÇAMËRIA

Ajo ë midis emrit tënd

Si syri me thikën ngulur

Si lulja me gjarprin rrotull

Si gjëma që djeg mishin të gjallë

Dhe gjakun që mpikset ngadalë

Çdo plagë e hapur

Zinë tënde ka brenda

Dhe ankthin tim breg

Ç`thonë bubullimat e tua

Që kurmin ta shkallmuan

Ëndërr në çengel stuhish

Ç`udhë të dëftuan vetëtimat

Tokë e kruspulluar në vete

Sa gjatë të lamë

Sa thellë të çanë

Oh përse të qamë

Ti mbajte frymën mbi vala

Kur vetulla urash të ranë

Ndër humnera të gjalla

Dhe skundra të preu ballin

Atlantidë e re shqiptare

Prapa flatrave të tua

Ndër re e mjegulla të mpira

Çel dita ime me bebëza të ngrira

Zemra t`u bë herbarium baladash

JONI

E preka fundin tënd

Në ëndrrat plot kripë

Ndër guaska klithmash

Të këngës së përzishme

Ti je syri im i zmadhuar

Pas gulfës së pamposhtur

U fute fshehtas në mua

Të më bësh një breg të gjallë

Me kokrra rëre e kodra shkume

Fytyrën ta stërpikte purpuri

Kur u krodha në uturimën tënde

Dhe rashë në gjunj

Para asaj fryme hyjnore

Të më bënte deltë pikëllimi

Në trajtë të zemrës së plagosur

DETI NË GUASKË

            Bilal Xhaferrit

Duhet të vdisje e të ngjalleshe

Që të mbeteshe sall një ishull

Nga s`do të dukej deti kurrë

Tevona do të bëheshe

Një gur i madh i shpluar

Ndërmjet reve të trishtuara

Sipër rrezeve që të përshkojnë

Të mos mbeteshe pezull

Një rrufe e gurëzuar

As ujvarë të mos bëheshe

Që mëdyshet të bjerë

Pasi të jetë shkumëzuar

Nuk do të ngjalleshe kot

Sa t`i shfletoje me aq mllef

Fletat e zhubrosura të territ

T`ua hiqje njollat pikëpyetjeve

Përsëri të vdisje patjetër

Besimin ndër njerëz të ktheje

Duke ruajtur stuhinë në bunacë

Dhe ngjashmërinë me veten

Diku midis ujit që s`e bekove

Të bëje urën deri te bregu

Oh njai breg i ëndërruar

Sall me dhembjen tënde

Sall me mllef njerëzor

Për ZSH: Haxhi Muhaxheri