Shaip Beqiri

 

TRIPTIK PËR JUGUN

 

ÇAMËRIA

 

 

Ajo ë midis emrit tënd

Si syri me thikën ngulur

Si lulja me gjarprin rrotull

Si gjëma që djeg mishin të gjallë

Dhe gjakun që mpikset ngadalë

 

Çdo plagë e hapur

Zinë tënde ka brenda

Dhe ankthin tim breg

 

Ç`thonë bubullimat e tua

Që kurmin ta shkallmuan

 

Ëndërr në çengel stuhish

 

Ç`udhë të dëftuan vetëtimat

Tokë e kruspulluar në vete

 

Sa gjatë të lamë

Sa thellë të çanë

Oh përse të qamë

 

Ti mbajte frymën mbi vala

Kur vetulla urash të ranë

Ndër humnera të gjalla

Dhe skundra të preu ballin

Atlantidë e re shqiptare

 

Prapa flatrave të tua

Ndër re e mjegulla të mpira

Çel dita ime me bebëza të ngrira

 

Zemra t`u bë herbarium baladash

 

  

JONI

 

E preka fundin tënd

Në ëndrrat plot kripë

Ndër guaska klithmash

Të këngës së përzishme

 

Ti je syri im i zmadhuar

Pas gulfës së pamposhtur

 

U fute fshehtas në mua

Të më bësh një breg të gjallë

Me kokrra rëre e kodra shkume

 

Fytyrën ta stërpikte purpuri

Kur u krodha në uturimën tënde

 

Dhe rashë në gjunj

Para asaj fryme hyjnore

Të më bënte deltë pikëllimi

Në trajtë të zemrës së plagosur

 

  

DETI NË GUASKË

 

            Bilal Xhaferrit

 

Duhet të vdisje e të ngjalleshe

Që të mbeteshe sall një ishull

Nga s`do të dukej deti kurrë

 

Tevona do të bëheshe

Një gur i madh i shpluar

Ndërmjet reve të trishtuara

Sipër rrezeve që të përshkojnë

 

Të mos mbeteshe pezull

Një rrufe e gurëzuar

As ujvarë të mos bëheshe

Që mëdyshet të bjerë

Pasi të jetë shkumëzuar

 

Nuk do të ngjalleshe kot

Sa t`i shfletoje me aq mllef

Fletat e zhubrosura të territ

T`ua hiqje njollat pikëpyetjeve

 

Përsëri të vdisje patjetër

Besimin ndër njerëz të ktheje

Duke ruajtur stuhinë në bunacë

Dhe ngjashmërinë me veten

 

Diku midis ujit që s`e bekove

Të bëje urën deri te bregu

Oh njai breg i ëndërruar

 

Sall me dhembjen tënde

Sall me mllef njerëzor

   

 

 

 

Për ZSH: Haxhi Muhaxheri