Enver Sulaj: Poezi nga libri “Nyjë në ujë”

Enver Sulaj u lind më 4 maj 1970 në fshatin Malësi e Re të Prizrenit. Shkollën fillore e kreu në vendlindje, të mesmen në Prizren, ndërsa studimet universitare në Degën Letërsi dhe Gjuhë Shqipe i kreu në Universitetin e Prishtinës. Është gazetar dhe profesor i gjuhës shqipe dhe i letërsisë. Deri më tani ka botuar librin me poezi “Nyjë në ujë”, Rilindja, Prishtinë, 1997. Përveç me poezi, ai merret edhe me gazetari. Krahas krijimtarisë letrare dhe gazetarisë, që nga viti 1994 ai është angazhuar në procesin edukativo- arsimor.

Nga libri “Nyjë në ujë”, Rilindja, Prishtinë, 1997

DIKUSH IA VODHI EMRIN LUMIT

në krahët e fluturës

s’shkon më larg se vetja

kënga s’mbaron për një ditë

ç’fat për ata gurë

të rrinë në kalanë e qumështit

këmbën hidhe pastaj ku të duash

me peshë sa fija e flokut

mos u kthe shko me fluturën

dikush ia vodhi emrin lumit

Korrik, 2006

QELESHJA E KULLËS

Nën hijen e malit të Nënshejtit hëngra ca kumbulla të verdha

në lugje druri rridhte uji i ftohtë si akulli i pranverës

Lava sytë dhe pashë lart në mal kurorën e lavdisë

Pastaj eca me miq shtigjeve të gjata të panjohura

Thirra emra të njohur jehona çante rrugën drejt kullës

Gurët ishin në vend, murana na shtroi sofrën

Miku në krye të vendit shpalosi historinë e gjakut të tij

Rrethi ishte i vogël legjendat prekin tokën dhe zemrën e secilit

Blici i fotoaparatit na zgjoi nga transi na kthjelloi së përgjumuri

Dikush tha po largohemi

S’kishte mbetur gjë në këmbë

Shiu na freskoi lëkurën e zhuritur për një këngë majëkrahu

Do të kthehemi sërish, tha një tjetër për t’i vënë qeleshen kullës

Dimër bëhet sërish por bora ikën shpejt nga çatia

Rruga kalonte përmes legjendash

Anash mbeti abacia

Orosh, Mirditë, gusht 2006

PA ASNJË SHËMBËLLIM

valë, valë në qetësi hyjnore

thyhet syprina e liqenit të vakët

në këtë buzëmbrëmje vjeshte

rrathët e ujit hapen e ikin tutje

pa lënë gjurmë në sipërfaqe

që s’ka shëmbëllim

në kreaturat tmerruese neveritëse anemike

pasi ka bërë rrugën e gjatë të heshtjes

ikën pa shikuar mbrapa s’i vë veshin lotit

që e tradhtoi

vala ikën qetë-qetë

e shkrihet në gjirin që i dha jetë

16 shtator 2007

(Poezi të papublikuara)

PORTRETI I JETËS

Yjet u vonuan sonte-

nata shumëzohet pa mbarim,

ëndrrat harruan rrugën

e nëpër pluhur bredhin lotët-

i bëjnë portretin jetës.

NYJË NË UJË

Nyja në ujë

s’është si ajo e Gordiut

As fati s’është grua...

Nuk e di kush ka të drejtë-

ndoshta Makiaveli,

ndoshta...

NISU DREJT GOLGOTËS

Nëse gjarpri ta ka vjedhur

barin magjik të pavdekësisë

e vajtimi i Gilgameshit

ta këput shpirtin,

ti fillo një këngë majekrahu

dhe vazhdimisht kërko shëlbim

nisu drejt Golgotës

atje nuk të shpie veç rruga e vdekjes

A KA DHEMBJA KUFI

Me diell e hënë në kokë

numëroj fijet e barit të pashkelur

aty ku dhembja ime

lufton me vdekjen...

Të falem, o Zot,

që dhembjes m'i dhe jetë!