Vladimir Shyti: Arratia
Pragu i larë me lotë,Shtëpia bosh e shëmtuar,Kecat më nuk lodrojnë,Gjumi u është prishur,Mallkon e qan natyra,Humbi urtësia,siguria,Cdo gjë tjetër shtyjnë fort,Humbi dhe dashuria,Shpirtëra mer’ arratia.Nëna,qyqe e vetmuar,Si dëborë kish savanin,Në zemër ka një gurë,Në luftë me durimin,U zhduk çdo traditë,U shkel çdo ligj,Ikin fëmijët pa lënë gjurmë...


























