Mihal Gjergji: Pema e tharë
Opingat i veshi për rrugën e gjatëBastuni trokiste trak-truk nëpër natë Kish mbetur i vetëm, i lodhur, i mjerëAs hijet nuk shkonin t'i hynin në derë Rrëkezën e gjakut po ndiqte nga pasTrishtimi dhe malli i ngrinin tallaz Ku humbën, ku shkuan, për kë të bëj lutje?E pyeste veten dhe ecte më...


























