Filluan shirat, qajnë perënditë e braktisuraVendlindja ime buzë humnerave,pi e nuk ngopetJam kthyer, se s'di të harroj.Në udhët pa udhë kërkoj fëmijërinëEh! Drurin e djepit ma bënë arkivol, qysh atëherë...M'i gjakosën fjalëtPrisni, tha kryqtari, të rritet dhe ca,ta pjekim si kecin e PashkësPrilli, vetëm prilli ia kthen nënës buqetën e lotëve...
Përkundër fitoreve, edhe pse me humbje të thella, në betejat e Cerit dhe të Kollubarës (suvoborska) dhe përjetimit të kolerës së tifos mbase edhe me marrjen e ca ndihmave armatim-baterive nga Aleanca ushtarake, në vend që të këndellej, sipas asaj që lexuam, Serbia, si shtet, dukej disi gjithnjë më e rraskapitur, moralisht e...
Vite e vite, e keni nëpërkëmbur krahëpërkrahu me partitë politke votën e lirë demokratike në pozitë dhe opozitë, përsëri si argatë politik e shisni lirë te “vëllezërit” e Njerkës për poste partiake dhe pasuri në Qeverinë e “vëllazërim – bashkimit” jugosllav. Dje pa “Besë”, e Sot: me “Besë”, në “Shtëpinë Publike”. Zëshëm e them, nuk ju dua!...
Poezia "Ato që thuhen tani" nga Natasha Lako është një poezi në prozë, që realisht ndjek formatin e një poezie lirike, por me një stil të afërt me prozën për shkak të përdorimit të gjuhës së rrjedhshme e të paprerë nga struktura klasike e vargjeve. Elementët poetikë si figurat stilistike, simbolet dhe imazhet i japin tekstit ngarkesë...
Takimi u bë në shtëpinë muze të poetit dhe piktorit Emilio Tadini, mes pikturave të tij dhe relikeve si vepra arti. Ishin mbledhur bashkë italianë dhe shqiptarë, poetë, gazetarë, dashamirës të poezisë, kishin ardhur dhe nga larg, bashkëvuajtës të Visar Zhitit, miq të burgut, etj, sepse përurohej libri i ri i tij...
Shpirti ka shtrirë krahët majave të ShkrelitSa larg dëgjohet kënga e poetitDhimbshëm ndjehet malli nëpër fjalëPsherëtimave shkon si zë në vajiSi në pasqyrë shoh poetin buzagaz e krenarAzemi shëtit zemrës sime pandarëE ngrihet si lapidar vetullave të zbardhuraSi përmallim dridhet flladi pishave...
Iku gushti, erdhi vjeshtaPiqen dardhë e fiq e mollë,Ëmbëlon rrushi në vreshtaZogj mbi pemë e zogj në shkollë. Edhe Ami shkon në kopshtPorsi një fluturz e bukur,Ca fjalëza të ëmbla thotëNë sy duket - është e lumtur...
Libri “Pjetër Zarishi mes plagëve e tradhëtive të kohës”, promovuar në Blinisht të Zadrimës me datë 21 shtator 2024, është një ndër prurjet e pakta në kategorinë e letërsisë dokumentare prej autores dr. Nusha Zhuba, por një prurje shumë e mirëpritur, kryesisht për dy arësye...
Herë pas here në kujtimet e mia më shfaqet mosha e pafajshme e fëmijërisë, ajo etapë dëlirësie engjëllore e jetës me një pastërti qiellore, e cila është e papërlyer nga ligësitë, si dhe e pashlyeshme nga kasaforta hermetike e kujtesës. Është thjeshtë memorja e ruajtur në trurin tim ende të pazhvilluar, madje pa asnjë shtojcë...
Më miqtë e mi poetë, apo vlonjatë gjithmonë do të bjerë biseda për të madhin Ali Asllani. Askush sot nuk mund ta besojë që qysh në vitet 1920 ai kishte një koncept perëndimor për ndërtimin e shtetit dhe sidomos për funksionimin e pushtetit vendor...
Në aeroportin “Nënë Tereza” në Tiranën tonë, në mjediset ku presin për të fluturuar, më bëri përshtypje njëra nga sallat, “Lahuta”.Nëpër tryeza udhëtarët e qiellit gjerbnin kafe, ndokush hante, më tej edhe dremitej, ende më tej ishin raftet e librarisë, botime të reja, që, teksa i shikoja...
Para 20 viteve në Hamburg të Gjermanisë ku ju vunë themelët Shoqates se Intelektualeve Shqiptare "Trojet e Arbrit" me një akademi shkencore kushtuar dy figurave atdhetare shqiptare Kapidan dr. Mark Gjon Markut dhe inxhinier Xhafer Deves. Për 20 vite kjo shoqatë asnjëherë nuk u ndalë se vepruari duke nxjerrë në dritë historinë...
Një psherëtim e gjatë, e thellë, madje e pavetëdijshme më doli befas nga shpirti, e cila më çoi larg si në kohë dhe hapësirë. Nuk jam në gjendje të kuptoj, se për ç’arsye këto vitet e fundit, herë pas here ndiej një boshllëk që më shkakton në shpirt një zbrazëti tejet të pakuptimtë...
Agrikola, Georg Bauer (Agricola Georg Bauer 1494-1555), filolog, kimist, mineralogy dhe mjek gjerman, bashkëkohës i Paracelsit. Vepra e tij kryesore është De re metalica, botuar pas vdekjes së tij, më 1556. Në këtë vepër ai përshkruanpërhapjen e mineraleve, metodat e pasurimit të tyre, metodat e shkrirjes...
Më 1913 në LondërNjë Shqipëri mbetikurse një në Greqi dy në Jugosllavi.Ato në sketërrën Jugosllavi e nga friga e ndannë Serbi, Mal të Zi e Maqedoni,Kosova mbeti si tanësi në sketërrën Serbi...
Vera mblodhi gjërat e sajNë çanta në qese në valixheU bë gati dhe hapi derënKëmbëmbarë po del po niset Rrugës e menduar ec e ec e ecU ndal në një krua në GërmiLau sytë e diç pëshpëritiNjë grusht ujë është duke e pi...
Nuk naltohet atdheu pa ndriçim t´origjinëstë vërtetës ne duhet t´ia japim emrin e vet,për mbretërit e fisëm të qytetërimit pellazgpër figurat tona të lashta, si Zeusi e Pirro.Zëra pellazgësh na vijnë nga vet lashtësiatrokasin e trokëllijnë, pse janë të harruar,është koha që ta themi hapur të vërtetënqë mohuesit e prejardhjes sonë pellazge...
Nuk di pse udhëtimi drejt Pukës, këtij qyteti të vogël e shumë simpatik në Veri të vendit tonë, udhëtoj kurdoherë me kënaqësi duke mos e ndjerë lodhjen edhe pse rruga është e largët, disi e lodhëshme dhe ditët e mia tani janë larg kohës për aventurë. Janë rreth 45 vite që e bëj këtë udhë, dikur përmes vështirësive të jashtëzakonshme...
Jam njohur vonë me profesorin e nderuar, Lutfi Isufaj, Dr. Shkencash në mbrojtjen e bimëve, personalitet me emër në rrethet intelektuale të qytetarisë durrsake, madje edhe në mbarë vendin, fatmirësisht edhe në elitën e njerëzve të shquar në botë. Tashmë së fundmi, i vendosur edhe në librin ”Kapedanë të Bujqësisë”, të autorit Bashkim Koçi...
QëmotiNga mjeshtër dibranëUra lidhi dy anëMrekulli për kohën e zënë Mjeshtër guri që andejDibranët mendjehollëNdërtuan urën me harqePër njerëzit me halleJo për bajraqe...
