-Ku të vete unë i ziu, ku?! -pyeste plot habi plaku ulok, shtatëdhjetepesëvjeçari Sokol Barja. I gjori, me dy këmbët e këputura në gjunjë në ofensivën e parë, qëndronte palmuç në karrocëzën invalidore. Këtu lërmë, këtu! Më mirë t'i lë eshtrat në pragun e shtëpisë sime sesa rrugëve, si i tretur humbëtar. Ti ik e...
?Vetëm për vetëm mbetate Varri i Krishtit,Rashë aty dhe po e përqafoja.?Rrasa e varrit mori drithmat e mishit,?Plagë mermeri më dha… mister…gozhda,?Që pa mëshirë iu ngulën dhe shpirtit,?Edhe ajrit, hyjnoren për të vrarë.?Po varri është bosh… Mrekullia e Birit?I kishte ikur vdekjes… ja, te ky varr!?Ngushëllomë, o Qiell, të përgjërohem...
Shkodra, qyteti që ushqeu me frymë poetike dhe qytetare këtë dinasti fotografësh, bëhet për herë të parë një pjesë fizike dhe shpirtërore e Kujtesës së Botës. Ajo që nisi me aparatin fotografik të Pietro Marubit në mesin e shekullit XIX, u kthye në një epope kulturore me më shumë se 500 mijë negativë, të...
Andej kaloj çdo ditë me shoqe e shokëMarrim mësime çdo ditë në universitet,Te semafori në qendër pranë KatedralesGrumbull lypësish, pamje që të vret! Fëmijë të shëndoshë, fytyrëgjerë me flokë të shprishurDisa zbathur, të leckosur shtrijnë duart përbri,E vras mendjen pse të gjorët nuk janë në...
Kur njeriun e prek dhimbja në palcëE zjarri djeg damarëve të zemrësShqetësimet lëvrojnë gjymtyrëve të trupitVetëm mjegull shikon, dridhje ndienE prushi brenda ndizet e fiket si vetëtimëPastaj shikon zharavën e shkriftëSi lëmashk loti, si rrëshirë... Lëreni të çajë me lotin që...
Prej tana arsyeve me shku n’Shkodër, Ferid Kola, asht një kryeherë. Ferid Kola, asht nji shkas me nda me ju faktin se dashnin e Shkodrës, s’asht se munden me e mbajt mbi shpirtje, vetëm hiret dhe stolisjet e saj t’nusnimit t’kahmotshëm, pa ju ba gajret njata qi mëkimin e...
Qe një mbasdite vjeshte, me diell të ngrohtë si në verë, ku nga rruga pranë shtëpisë, na për shëndeti XHELALI. Babai jo vetëm ia ktheu përshëndetjen, por edhe e ftoi që të shkëmbenin dy pare muhabet. Hyri në oborr dhe së bashku me timatë, u ulën mbi një stol të gjatë aty, në oborr. Unë...
Po lëvizin shqiptarët,Sikur gjelat në arenë,Secili me një flamur,Veç kombit pa skenë. Nga Tirana n’Prishtinë,E n’Preshevën me siklet,Nuk kemi si dikur ideale,Pos kolltukut me pushtet! ...
Muzë e poezisë, poezinë më fali për armëmë dha pasion dashurinë për atdheun, qëjeta ime të rend përjetësisht drejt këngës Pellazgë ilirët e kanë thënë identitetin ee tyre shqiptar, nuk ka gjuhë pa popull nathoshte mësuesi i lëndës për gjuhën latine...
Si nxënës i shkollës fillore, pesëdhjetë e sa vjet më parë, po edhe më vonë, kur vijoja shkollën e mesme, kisha mësuar përmendsh vargje të Esad Mekulit.Vjershën “Gjykimi” e kisha recituar edhe në programet festive në Shtëpinë e Kulturës, kur i organizonin mësuesit e shkollës në fshatin tim të lindjes...
I njelmëtsi uji i detit Loti trand gurët në bjeshkënë sy gëzimi e hidhërimi binjakë Përherë një rrjedhë e ngrohtëedhe në verë edhe në të ftohtë Loti burimin në zemër e kaçdo gjë peshohet nga e mira...
Si macja që gërhet,kur e përkëdhelin,Një ekstazë vizatohet,në fytrën e lëvdonjësit,Predikon lumturinë,por e habitshme,Se, shumë njerëz,humbin paqen e shpirtit. Lartëson mbi atë çka kemi,harron dëshirat,Si nuse zbukuruar,me florinjë e diamante,Që zvarritet në tapetin e kuq...
Edhe pse është një shkollë e re e hapur, më 17 janar, mësuesit dhe nxënësit po ecin suksesshëm dhe vetëm në rritje për të arritur në objektivin dhe detyrat e larta që i kanë venë vetes për të mësuar gjuhën tonë hyjnore, Gjuhën Shqipe...
Simone de Beauvoir është një prej grave që u shndërruan në flamuj revolucionesh. Pakkush guxoi si ajo. Gjithëçfarë bëri mbetet një kontribut i qenësishëm për të futur rolin e gruas në një erë ndryshimesh, duke e udhëprirë atë në një ardhmëri sfidash...
Foto e kësaj gruaje malësore e fillimshekullit të shkuar, është stampuar në kartolinat e kohës me mbishkrimin “Kujtim nga Shqypënia”, “Nuk a grue por ashtë Krajlic/ Katër Krêna i pret n’sakic”. Përkundër një stampimi tjetër, ndoshta i mëvonshëm që mbanë mbishkrimin frëngjisht “Souvenir de Scutari d’Albanie”, më e plotë si imazh...
Sot mora një dhuratë luksoze, mbretërore nga SHBA prej mikut tim, studiuesit Thanas Gjika - antologjinë me shkrimet publicistike, shënime kritike dhe epistolarin e zgjedhur të kolosit Faik bej Konica me titull "Për një Shqipëri europiane". Është një punë heroike e studiuesit dhe përkthyesit të njohur Fotaq Andrea...
Kjo fotografi prekëse dhe intime na fut në botën e përditshme të një prej mendjeve më brilante të shekullit XX, Albert Ajnshtajn, duke na e shfaqur atë jo në laborator apo në podium, por në ambientin e tij të qetë, në shoqërinë e Helen Dukas, sekretarja, bashkëpunëtorja dhe...
Kur nisa të shkruaj këto radhë të gjitha faqet e librit "Më shumë heroizma se sa grurë" më kaluan si në revistë para syve të mi faqe pas faqe, në përshkrimet e realizuara me aq mjeshtëri nga Albanologu, mik i shqiptarve z Ullmar...
Një Antologji tjetër Koniciane, e madhe dhe tërheqëse si një risi, me vlera dhe rëndësi të veçantë, “Për një Shqipëri Europiane”, e përgatitur me kulturë nga studiuesi i mirënjohur, Fotaq Andrea, që nuk ka shumë kohë që më ka ardhur, por gëzimi dhe i këtij botimi është i tillë që nuk ikën, sa herë e merr ndër duar dhe e shfleton...
Ndër figurat që shquhen më së shumti në Gadishullin ilirik për rezistencën e tyre heroike kundër barbarisë pushtuese otomane, në rangun e parë qëndron kryheroi ynë Gjergj Kastrioti. Ai është përfaqësuesi i fundit i iliro-arbërorëve të vërtetë e që deri më sot figura të rangut të tillë dalin gjithnjë e më pak...
