Zotniu nuk është ky legeni që mbahet për serioz dhe rren në Fejsbuk.Zotniu i vërtetë pëlqen ose nuk pëlqen, komplimenton ose refuzon.Zotniu që shpif, intrigon, trillon, nuk është Zotni, është llum, është pështirosje.Zotniu që është Zotni, i di mundësitë dhe aftësitë e veta, është i vetmjaftueshëm, është i durueshëm...
Të rinj të panumurt të veshur e të mbathur, të ngrënë e të pirë, që kanë mbaruar edhe shkolla, madje që kanë edhe diploma, por janë aq gdhë sa s'dinë ta tregojnë qartë një adresë të thjeshtë apo çfardo vendndodhje...
Ç'janë ata male me Devoll te këmbët ?Cilët janë ata trima që jetojnë atje ?A e shkrepin pushkën ?A e zhgrrapsin penën ?A e ngasin parmëndën ?Nga Dumreja deri në rrëzë të Tomorrit, nja 30 e ca katunde, male, kodra, pyje, përrenj, liqere, shtrihet e shtriqet, e ulet e ngrihet, madhështorja Sulova...
Atdheri është një vend banorët e të cilit nuk mburren me prezenca por me mungesa: Me Historinë që nuk e njohin. Artin që s'ja kanë haberin. Lavdinë që nuk e meritojnë. Trimërinë që nuk e kanë.Atdheri është vendi ku shtëpitë janë Kisha dhe Teqè, banorët janë murgj dhe dervishë që gjithë kohës meditojnë për pandehma...
Na ishin dy Nëna shqiptare. Njëra nga Jugu, tjetra nga Veriu. Të dyja fshatarka. Të dyja të ëmbla. Të dyja të urta. Të dyja të buta. Të dyja të bukura. Por edhe të vrënjtura dhe të hidhura dhe me rrudha, sepse të gjalla.Ajo nga jugu ishte e zakonëshme nga jashtë, e jashtëzakonëshme nga brenda...
-Nga je ?-I am from Kalaja e Dodës.-Çfarë di për Kalanë e Dodës ?-Kalaja e Dodës, është një parajsë natyrore me njerëz energjikë, tejet punëtorë, dhe dramatikisht të varfër. Me ajër të pastër, dimër të ashpër gjysmën e vitit mbuluar nga dëbora, ujra rrjedhës, pyje dhe kullota të bukura si nëpër ëndërra. Babai im bashkë...
Kam dy shishe me pekmez. Njërën e mora në Bishnicë. Tjetrën në Krrabë. E para e ka pekmezin të hidhur. E dyta, të ëmbël. Kur i provoi një amvisë, tha: Nuk janë pekmez. Të kanë gënjyer. Flaki.Ku të gjej Pekmez të mirë ?Pse jo në Dardhë e tatëpjetë, Sinicë e përposhtë, nëpër një...
Sipas Jack Goldfarb, shqiptarët dhe hebrejtë janë gjeografikisht larg, por në pikëpamje të hapsirës që zënë, sa janë numerikisht, fatit historik, dhe në disa këndvështrime të tjera, me njëritjetrin - ngjajnë.Madje, shqiptarët dhe hebrejtë, jo thjesht ngjajnë, por duke mos pasur pranë vetes të tjerë si vetja, ngjajshmëria në distancë...
Pasi je dehur me bukuritë e Beratit, ke rastin të shkosh të shijosh një mijë e një mahnitje të tjera: Skraparin, Tomorrin, 2 Lapardhatë, Gramshin, del në Kolonjë nga Guri i Miçanit, vete në Përmet te Teqeja e Alipostivanit etj. etj.Por nuk je në ëndërr ku gjithçka është e mundur...
Shqipëria është plot me shenjtëri manastiresh, magji' kishash, legjenda shenjtorësh, shpella heremitësh. Ti që ikën dhe s'ke frikë se mallkimi i tyre do të ndjeki në fund të Botës, s'je shqiptar. Je stërkopil turku.Nëpër katundet shqiptare ka njerëz të urtë që kanë zgjedhur të bëjnë...
E quajta Derr, s'i bëri asnjë përshtypje.I thashë Kafshë, s'i lëvizi qerpiku.I radhita një varg me epitete kundërmonjëse si kaka, shurra, bajga, nuk u tund.Pastaj ja zbraza n'lule t'ballit fishekun e fundit mespërmes kafkës. I thashë ti je Sharlatan. Meazallah.Budallait që kam fatkeqësinë ta njoh, i është tiposur...
Kopilin e parë të gjyshit tim e takova te Ura e Dragotit;-S'ka njeri në Luginën e Vjosës të mos e njohë gjyshin tënd, tha. Ishte serioz, autoritar, i drejtë, dhe qefli i madh. Unë jam, dhe për nder e kam që jam, kopil i gjyshit tënd.Afër Piskovës një mesoburrë me një hundë të madhe sa një kalli misri...
Erdhën nga an' e anës ustallarët më të mirë për t'a ndërtuar sa më madhështore Kishën. Zbrazën veglat, sharrët, sqeparët, gozhdët, te vëndi që iu duk më i përshtatshëm. Kur erdhën të nesërmen për të nisur punën, veglat nuk i gjetën ku i kishin lënë, por më poshtë, në një vend tjetër më në thellësi të luginës. Po kështu...
Sapo hyn në atë Kanion, provon ca mornica në lëkurë, fërgëllim të trupit, rrënqethje të shpinës, ndjehesh si në korridorin hyrës të Teatrit ku po shkon me pa një çfaqje të rrallë me skena mahnitëse dhe aktorë virtuozë që e ke pritur gjatë, dhe më së fundi, rasti fatlum erdhi...
Po zbrisja nga Guri i Kamjes.Kur s'kisha bërë as 1 kilometër, anës rrugës një djalë te të tridhnetat me një çantë në sup ikte teposhtë.Ndala dhe e pyeta nëse dëshironte të vinte me makinë për ku ishte nisur.Më falenderoi. Hyri, u ul.Shkonte në Pogeadec. Ishte nga një katund i thellë i Gorës...
Një Gentleman si unë nuk mundet me e lën me vujt sharmanten, inteligjenten, seriozen, t'hirshmen, Kingen Mitrovicalie Kimete Berisha.Nuk mundem un me e lën Kingen Mitrovicalie me e hum rrugën mes pyllit të habitjeve plot me ujq dhe çakaj, mes shkurreve të...
Të bësh si i ditur, si patriot i thekur, si nacionalist i regjur, si vigjilent, të shpartallosh armiq e tradhëtarë, të japësh këshilla, të gjitha këto duke u fshehur pas pseudonimit, s'je asgjë tjetër përpos një derr komunisti që se ke shokun.T'ja hedhësh në kurriz të gjitha fajet apo të falenderosh për të gjitha...
Me veshje, gjeste dhe muhabete, djemtë dhe vajzat e Tiranës mundoheshin t'i binin sa më tepër në sy njëritjetrit në Xhiro.Ai që nuk merakosej aspak për të rënë në sy, madje as dilte në Xhiro, e megjithatë shquhej më tepër se të gjithë, ishte Tim Xhilaga.Duke parë me vështirësi televizionet italiane, si dhe ndonjë revistë, të
Tefta ecte si kalë, tundej si mushkë.Tefta i shoqëronte hapat e mëdhej me kërrusje të thella para dhe prapa si bëjnë malësorët që e kalojnë jetën duke u hedhur nga një shkrep në tjetrin.Shumica ishin të mendimit se Tefta ishte qelbësirë.Por kishte edhe që thoshin se Tefta ishte pocaqi'.Dhe të tjerë që ngulmonin ...
Meqënse nuk shkulen edhe po tua mbash në lule të ballit, që të vazhdojnë të jenë po ata por me të tjera cilësi, prerja dhe ndërrimi i kokave me njëritjetrin, pra shkartisja e kokave, duket e vetmja zgjidhje.Për të dalë nga bataku ku kemi ngecur, për ti dhënë fund pritjes së pafundme për rezultat të...
