Editorial » Latifi
Blerim Latifi: Me parulla ndizen zemrat e turmave, por nuk zgjidhen problemet e shoqërive
E diele, 01.09.2024, 06:59 PM
Prof. Blerim Latifi:
Në
një vend ku ekonomia vuan stagnimin e stërgjatur, pra në një gjendje kronike
moszhvillimi, ndodh që fusha të tjera sociale të marrin përsipër funksionet e
saj. Në radhë të parë politika dhe feja. Ato kthehen në biznese praktike dhe,
si rrjedhim, debati shoqëror zë e dominohet nga debatet pasionante politike dhe
ato fetare.
Por
ky kompensim politiko-fetar i ekonomisë, në rrugë e sipër, vetëm i zhytë edhe
shumë shoqëritë në mjerim, sepse politika dhe feja në thelbin e tyre janë
veprimtari joprodhuese. E dihet se
mjerimi luftohet vetëm përmes prodhimit ekonomik, i cili duke gjetur tregje
gjeneron të hyra dhe investime të reja dhe nga këto pastaj vijnë rritja
ekonomike, vendet e punës dhe përmirësimi i shërbimeve publike.
Nuk
ka rrugë tjetër për të shpëtuar një shoqëri nga fukarallaku dhe pasojat e tij,
të cilat, mes tjerash, përfshijnë edhe mjerimin kulturor e intelektual dhe
zbrazjen demografike.
Sot
Kosova ka nevojë për heronj që dinë dhe mundin ta ndalin spastrimin demografik
të saj, e jo për dokrraxhi të parullave politike e religjioze. Sepse me parulla
ndizen zemrat e turmave, por nuk zgjidhen problemet e shoqërive.
___________
Filozofia
e religjionit definohet si shqyrtim kritik i marrëdhënieve midis besimit dhe
diturisë. Ky shqyrtim fillon me zbërthimin e dallimit midis këtyre dy
koncepteve, të cilat shpesh ngatërrohen me njëra tjetrën dhe nga ky ngatërrim
lindin pastaj dogmatizmat dhe fanatizmat e rrezikshëm.
Pra
të besosh dhe të dish nuk janë e njëjta gjë. Të besosh do të thotë ta pranosh
një pohim si të vërtetë në mungesë të fakteve dhe provave. Prandaj quhet besim.
Të dish do të thotë të shprehesh një pohim të mbështetur në fakte dhe prova.
Por
çka janë faktet dhe provat?
Kjo
pyetje i përket teorisë filozofike të njohjes, e cila quhet epistemologji. Në
këtë kontekst filozofia e religjionit ndërvepron me epistemologjinë. Faktet dhe
provat përcaktohen nga arsyeja dhe përvoja. Bile, siç thotë Kanti, nga
ndërveprimi midis arsyes dhe përvojës. Nuk ka dituri pozitive jashtë këtij
ndërveprimi. Sepse arsyeja pa përvojën është e zbraztë, ndërsa përvoja pa
arsyen është e verbër. Përpjekja e arsyes me prodhu dituri pavarësisht përvojës
dhe jashtë rrafshit të dukurive, pashmangshëm përfundon në sajime iluzionesh
dhe në spekulime të kota, të cilat nuk i përballojnë dot kritikës racionale.
Kështu
filozofia e religjionit fillon me "Shtetin" e Platonit, ku
pretendohet se mendja njerëzore mund dhe duhet të çlirohet nga përvoja shqisore
për të arritur njohjen e Absolutit( Zotit), dhe përmbyllet me "Kritikën e
Mendjes së Pastër" të Kantit, ku hidhet poshtë kjo mundësi.
Përfundimi
kantian është se përpjekjet shekullore të teologjisë natyrore për t'i dhënë një
bazë logjike besimit, janë vetë të palogjikshme. Besimit i mbetet vetëm një
strehë: zemra e njeriut, vendi prej nga rrjedh lumi i pashterrshëm i ëndrrave,
fantazive, utopive, dëshirave e shpresave njerëzore.
___________
Franca
është pjesë e konkurencës sê fuqive të mëdha në tregun e teknologjive
ushtarake. Prestigji i saj varet shumë nga ky treg dhe aktualisht është duke
ecur shumë në fushën e aviacionit luftarak. Në këtë kontekst kush ka pare dhe
interes mund të blej prej saj modelet më të reja të këtij aviacioni. Serbia i
ka paret dhe i ka ble 12 të tillë. Kroacia më herët, po ashtu. Ne, ndërkaq, nuk
kemi pare dhe prandaj s'mund t'i kemi. Është punë e thjeshtë tregtie dhe
tregtia i ka ligjet e saj. Bile ligjet e saj janë ligjet më të rëndësishme në
atë që quhet kapitalizëm. Ne mund të nervozohemi, ta shajmë Francën, t'i
kujtojmë aleancat e saj të moçme me Serbinë, por në fund të ditës nuk do të
arrijmë asgjë, përveç të dukurit qesharakë në sytë e të tjerëve. Bota në të
cilën jetojmë është botë e shteteve kombëtare, ku secillit, në fund të fundit,
i bie barra të kujdeset për veten e tij. Kush e mendon të kundërtën dhe e bën
gjumin e qetë me idenë se të tjerët do të jenë gjithmonë diku aty, në
gatishmëri për t'ia mbrojtur shtëpinë, herët a vonë do të befasohet për të keq
kur të zgjohet nga gjumi.
___________
Teologu
ma i madh i Krishterimit latin, Toma Akuini, ka shkruar: Zoti nuk është
përgjigjja e madhe; Zoti është pyetja e madhe.
Ky
përcaktim është esencial për ta kuptuar Krishterimin perëndimor, sepse falë
këtij përcaktimi ky krishterim ia ka hapur dyert arsyes, refleksionit, të
cilat, përmes shpalosjes së potencalit të tyre, kanë çuar në zhvillimin e madh
të teologjisë natyrore, të filozofisë kritike, të pluralizmit epistemologjik,
të shkencës dhe të vetë Iluminizmit. Krej këto bashkë i kanë dhënë jetë
qytetërimit modern. Dhe duhet theksuar se ky qytetërim nuk ka lindur nga lufta
për jetë a vdekje midis dogmës kristiane dhe arsyes iluministe, por nga debati
kritik mes tyre. Ky debat shpesh ka prodhuar edhe pasoja të pakëndshme, por në
fund ka triumfuar gjëja ma e rëndësishme, pa të cilën nuk ka zhvillim të
shoqërive: liria e mendimit.
___________
Derisa po kaloja rrugën Deçan - Gjakovë thashë me vete se nuk bën të mos kthehem në Junik dhe prej aty të ngjitem në Koshare. Dielli përvëlonte, frymë njeriu nuk shihej atypari, por unë u ndjeva si njeriu mes shokëve, mes më të mirëve që dha kjo tokë për të qenë e lirë.
___________
Në
shoqëritë moderne çdo përpjekje e feve për t’i rivalizuar shpjegimet shkencore
të realitetit, i bën ato qesharake, ashtu si çdo përpjekje e tyre me diktu
principet e rendit politik përfundon në rikthimin e katastrofave mesjetare të
luftërave fetare. Prandaj, në kontekstin modernitetit, humanizmi mbetet
justifikimi i vetëm serioz i feve. Duket se askund më mirë se në Krishterimin
perëndimor nuk është kuptu ky fakt dhe sigurisht figura e Nënë Terezës paraqet
njërin nga treguesit më të shquar të këtij të kuptuari.
___________
Kur
çohet në kambë Amerika: një defilim luftanijesh në bregun lindor të Mesdheut
dhe Irani i ajatollahëve i zbuti fjalët fill. Në anën tjetër armët superiore
amerikane në duart e ushtrisë së Ukrainës po e turpnojnë Rusinë në territorin e
saj dhe një vizitë e befasishme e kreut të CIA's në Ballkan ua shurdhoi pipën
mujsharëve të tij primitivë që shohin ëndrra me luftë.
Kjo
është Pax Americana.
Si
e dikurshmja dhe e lavdishmja Pax Romana.
___________
Një
njeri i armatosur shfaqet në një rrugë fshati, merr në krah një vajzë të vrarë
dhe thërret me sa fuqi që ka: Kush të vrau çika jeme? Skena mbyllet me shfaqjen
e një policeje, e cila ia drejton armën njeriut të armatosur.
Nuk
është skenë e shkëputur prej ndonjë filmi. As montazh i budallenjëve në TikTok.
Është spot reklamues për një telefoni në Kosovë. Një spot i cili jepet gjithë
kohën nëpër televizionet tona dhe veç shijes së hidhur e brutale që lë tek të
rriturit, po i terrorizon edhe fëmijët e këtij vendi të shkretë, të zhytur në
mjerim mental.
Çka
të thuash tjetër përveçse të rikujtosh thënien e Ajnshtajnit se dy gjëra nuk
kanë kufi, Universi dhe budallaku njerëzor.
___________
Vizita
e shefit të CIA's në Sarajevë dhe Beograd
paska ndiku që Dodik hajvani me i hangër një nga një fjalët e veta. Apo
qershitë e lagme, siç thonë nga anët tona. Serbët veç fjalorin e CIA's e marrin
vesh. Ndërsa fjalët e buta i kuptojnë si favorizim për ta. Ndalesa e shefit të
CIA's veç në Beograd dhe Sarajevë tregon se Washingtoni tanimë i ka identifiku
serbët si rrezikun kryesor për destabilizimin e Ballkanit. Natyrisht kjo është
vizita ma e rëndësishme amerikane e viteve të fundit në rajon, sepse kjo vizitë
i rifreskon vijat e kuqe përtej të cilave secilin cub të Ballkanit e pret kosa.
___________
Dasmorë
duke vallëzu me tupana rreth një kafshe të therrur dhe gjakut të saj. Nëse kjo
pamje është e vërtetë, atëherë pa frikë se gabojmë mund të themi se
psikopatologji të randa janë përhapur midis shqiptarëve.