Sabile Keçmezi-Basha: Hyjnizim për Nënën

Sabile Keçmezi-Basha

HYJNIZIM PËR NËNËN

Në flokun e nënës sime

Kaherë ka rënë borë

Buzëqeshja në fytyrë si relikt i ka mbetur

Në pasqyrë rrallë

Shumë rrallë shikohet

Thotë se pasqyra e përqesh

Shoqet i numëron në gishta

Fjalëpakë është me fëmijët

Qudi

Edhe përrallat i kanë sosur

Fustanet e shumta i ka falur

Disa po i zvogëlohen gjatë natës

Thotë, Të dal jashtë mode janë

Nënës sime

Për çdo ditë të lume

Këmbët po i shkurtohen

Këpucët të mëdha po i bien

Gishtat po i zgjaten

Dioptria e syve të zinj

Iu ka shtua çmendurisht

Nganjëherë

As mua nuk më thirre në të njëjtin emër

Flet qetësisht pa iu trembur qerpiku

Nëna ime

Me shumë naze e bënë hapin

Nipërit me engjëj i krahason

Zhig më mbetet

Të dijë

Se cilën këngë e këndon në heshtje

Nëna ime

Sokëllimat i ka të rralla

Lëkura e duarve në harta iu ka shndërruar

Më as lot nuk ka

Edhe buza gazi rrallë i duket në fytyrë

Më tha mbrëmë

Ku ishe ti

Kur desha të dali nga ëndrra

Nëna ime

E dashura nëna ime

Edhe në këto vite të vona

Si gjithmonë

Qëndron vertikalisht

26 gusht 2022