Poezi - përkthime nga Naim Aliaj

Nëse askush me mua nuk martohet

Nëse askush me mua nuk martohet

Arsye pse ta bëjnë nuk shoh

Thonë s`jam e pashme nuk mohohet

Në fakt rrallë bukurinë vetes ia njoh

Nëse nuk do të më marrë kush

Mendjen shumë nuk do ta vras

Një papagall do të blej,edhe një ketrush

E do ti vë secilin në nga një kafaz

Do të ndërtoj një vilë diku në pyllin afër

Do të kem një kalë të vogël timin krejt

Dhe një qengj të urtë e të pastër

Që të mund ti marr edhe në qytet

Dhe e vjetër realisht kur të vej

Njëzetetetë a nëntë pak a shumë

Një vajzë të vogël jetime do të gjej

E ta rris ta bëj sa unë.

S`më kapni dot

Fluturoj si dallëndyshe

Si zhiva jam

Veç në më zënshi,ndryshe

Topin që kam,

Që bijës së mbretit dikur i ra

Nga dora,e u rrokullis nga kodra në fusha

E kurrë më se pa

Nuk ua dhuroj kot

Jam e shpejtë si drita

E s`më kapni dot.

Një këngë vagabondi

Ka diçka në vjeshtë,kualitet për gjakun tim

Prekmë në një mënyrë qoftë kjo edhe një aludim

Dhe zemra ime me rimën ngjan

Të verdhë,të purpurt e të skuqur gjithë kohën më mban

Mbresat e pijes do të më tundojnë si një qarje

E asaj borisë në ecje

Dhe do të më rrënqethet shpirti i vetmuar

Të shikoj kopështet me lule të ngrira si kodër e tymosur

Që gjakun e xhipsit e bën të lëvizë,e ka diçka tetori

Ne duhet të ngrihemi e ta ndjekim atë femër

Ku nga çdo lartësi pasioni

Ajo thërret e thërret çdo vagabond në emër.

Naim ALIAJ