Pirro Loli: Për gruan time

Pirro Loli

 

 

PËR GRUAN TIME

 

Unë asnjëherë nuk i kam falur trëndafila gruas sime

Por,

Që të mos më humbiste mes shoqesh,

Në gushë

I vara një kumborë të argjentë.

 

Ajo shpesh i kujton lëndinat me vesë

E vrapon si drenushë e plagosur.

 

Në injë

Ka gjurmët e mamuzeve të mia

Dhe shpesh qan, këndon, hingëllin

 

Nëpër turma grash të bukura

Akoma

Kumbora e argjentë tringëllin....

 

 

MARTESA

 

Dy copa mjegulle

Me njera tjetrën u bashkuan

Njera me të bardha

Tjetra me të zi.

Kashta e Kumtrit

U hedh kokrra orizi

Por,

Një yll, nuk e di

Pse  i vrejti vetullat

E një tjetër ma shkeli me sy

Luan era në stinën e vjeshtës

E qesh me gjethe e me re

Nëpër degët e dimrit

Të një peme

Cicërojnë zogj vetëtimash..

 

 

SYRI ME MBETI NGA DETI...

 

Nuk ka ishulli im

as ngrica as furtuna të nënujshme

Të ma këputin spirancën.

Më shtrëngon në fyt Ky zinxhir metalik,

i përjetshëm E monoton.

 

Sytë më mbetën nga deti Enden

nga një barkë në tjetrën

 

Fshehtas hodha dorashkat dhe këpucët në dallgë

Dhe buzët i nisa në në një sqep pulbardhe

 

Mu kthyen duart prej uji

Këmbët e saj si barka të përmbytura

Dhe këmishën nuk di ku e shpuri shkuma.

 

Në dhëmbët e dyshimit

Pezull valavitem

Në spirancën e florinjtë

 

Atëhere, shkula zemrën E hodha në det

dhe u mbyta.

 

 

FRIGORIFER

 

Kanë zënë brymë

Të gjithë demonët e dashurisë në frigoriferin tim

Dhe buzët dhe puthjet. Të detyruar jemi

Orë e çast t’i falemi tiranisë së dimrit që

Me mirkuptim po na i merr të gjitha stinët.

 

Bula djerse çelin limonatat e ftohta

Dhe mollët. Me akull është mbuluar mishi

Në katin e sipërm.Vdiq nga torturat

Pjeshka me pushin në faqe.Plasi një shishe birre

E harruar.

 

Zgjatemi nëpër katet e borës Sadopak

Dimrin ta zbutim

Me frymën e duarve tona.

 

 

REPORTAZH PËR CA KUJTIME DASHURIE

DHE NJË PLEP

 

Ky plep bardhosh Na i fshihte vështrimet e kalimtarëve

Strehë i kishim fëshfërimat Dhe mornicat e argjenta nëpër trup. Ai merrte lulkuqet e faqeve të tua E i shpërndante gjeth më gjeth

 

Tani plepi i ka fikur dritat  Të heshtur hapojmë pranë kujtimeve

Vjeshta i ka fshirë stinët Me këpucët tona të pamëshirshme

Shkelim gjethet e verdha

dhe vezullimet

 

 

BALADA E PLEPIT PLAK

 

I ishte ftohur limfa në damarë

E zogjtë rrallë e më rrallë

Kujtonin foletë e vjetra.

 

Një pasdreke, një nuse i vari të linjtat

Në degë, plepi plak u drithërua

Dhe e shtyu vdekjen më tutje.

 

Le të jem, tha

Shkopi i një yllke, – rreze e praruar.

 

Në mëngjes befas thirri sopatën e vdekjes.

Merrmë, – i tha i vendosur

- i pashë të gjitha:

Dhe pjalmin e luleve kur isha mbushur me gjethe e lastarë

Dhe foletë e pranverës

Dhe zogjtë që tringëllinin kujtimeve,

Merrmë, pra!...

 

U drithërua që nga rrënja në gjeth

U la lamtumirën e muzgut të gjitha dashnoreve

Dhe qetë qetë ra me ballin në baltë.

 

 

VIOLINA DHE HARKU…

 

Violina me harkun shaluar

Është një grua seksi

Këndon,

Vajton

e klith në mijra zëra

 

Harku mashkullor

I lodhur

bije

Gjer te tingulli i fundit.

 

Përsëri violina mbetet e virgjër

E përsëri pret

Vuan

hesht

 

 

ÇIFTI PLAK I AP.nr.2

 

Ia ndjej zhurmën e flokëve kur

Ajo stis forma zambakësh

para pasqyrës së ashensorit

e zambakët e hirtë shprishen, shprishen.

 

I tij është bastuni

nëpër pllakat e bardha të korridorit

Dhe dora që i dridhet.

 

Zogj të lodhur shfaqen në xham

E tremben..

 

Nuk është hëna

Që pa Adami për herë të parë

Kjo kafe s’është e zezë

As ky filxhan nuk është i bartdhë.

 

 

POEZI HERMETIKE

 

Ti je vajzë prej letre. E palexueshme.

E bardhë shkruar me të bardhë. Nuk e dija

Që kodi i leximit Ishte puthja ime në kërthizë. Sytë e tu shkrepën

Dhe mu hodhën në qafë.

Pasdita e Adamit ishte e qetë

Flokët e tu

mbanin erë mollë.

 

 

PËR TY

 

Ditën të bëj roje pranë fytyrës sate

Të ta ruaj ballin nga dielli

Dhe syrin nga bora.

 

Natën do hipi nëpër degët e hënës

T’i shfletoj të gjitha fletët e njoma.

 

T’i gjej duart e mia

Dhe të ndez një cigare.

 

 

SHEJTANI DHE ZOGU

(Shakirës)

 

Sonte

Shakira këndoi lakuriq

Krejt lakuriq Sytë i vesonin

dhe nga qerpikët shpërthenin copa yjesh  e vezullimesh

Një gji i kërcente si kokërr breshri

tjetri hidh e prit në duar spektatorësh

Një nepërkë e hollë i niset nga mesi

Dredhon  e i zgjatet mbi flokë. Zgjohet

shejtani në mes të shalëve

Dhe në çdo shkarje të belit

telat e kafazit një nga një i këput. Yjet përplasen

E digjen. Zezakët të dehur zezojnë.

 

Gruaja ime diçka pyet për këngën

...

unë them i hutuar : “ nuk qe shejtan

por  zog...

 

 

JAM I SHËMTUAR

 

Ke të drejtë të mos më duash, e dashur

Më janë rritur gjymtyrët si përbindësh

Jam shëmtuar

Në zemër kam një vrimë të pashërueshme

Mbi shpinë një gungë si të Rigoletos

 

Mos më prit të përulem

Në portat e ngushta të manifestimeve tona

Nuk hyj dot

As dora dorës me ty

 

Me dëshirë

U përkulem vetëm pemëve të heshtura

Dhe fëmijve që qeshin