Shtatë dramat e vëllimit “Imzot, lehin qentë“ të Kalosh Çelikut (“Imzot, lehin qentë“, “Ndihma e shpejtë“, “Zorra qorre“, “Kopeja me zgjebe ndjek Autorin“, “Lamtumirë bërllok”, “Kali i Trojës na polli në Bit-Pazar”, “Repriza e vëllazërim - bashkimit“, si dhe tri monodramat “Një vit frikë“, “Pabesia” dhe “Disidenti i Unionit të viçave“...
Gruaja: Kam parë një ëndërr mbrëmë sikur i kishe bërë një dhuratë të majme njërës për vit të ri. Nuk ia mësova emrin por të pashë që e kishe përgatitur dhe po ia çoje.Burri: Hahaha! Dhe ti e merr seriozisht?Gruaja: Po, seriozisht e marr. Se sa herë kam parë diçka në ëndërr, më ka dalë pastaj në të vërtetë...
Dielli e zuri plakun nën hijen e bungutpëllumbat fluturim zbriten nga ëndrraDelia hapi sytë e i tha veti:edhe një herë, sytë e lodhur mes rrudhavezemra rrahu miliona herë, njëqind vitearoma e barit të njomë në freskiulur si dikur në mriz me delet e tijeshkën nxori nga xhamadaniarnat folën...
Sa “vështirë asht me dijtë me dashtë/ Oh, sa vshtirë/ me dijtë me m’dashtë mue”, (faqe 3). Ideja e lirikave në librin “NGAT TEJE” të poeteshës Asja Mulgeci, ngacmon ndërgjegjen e studiuesit, veçmas për aspektin veriak të të shprehurit artistik, me tendencë imponuese në kulturën e...
Kahdo shkoj nëpër malet shqiptare, nuk rri dot pa “koleksionue” dëllinjat, edhe pse diku ma ban me sy boshtra imcake, endemike, me ca lule të verdha si stoli të florinjta, që pati magjepsur dhe botanistë të huaj. Kurse lulen ngjyrë qumështi të fjollës, me pushin e imët si të një...
Në një Shqipëri tjetër, kur erdhi dhe një poezi tjetër si shkulmet, nga shumë anë, nga ata që s’ishin dhe që ishin…Më e dhëmbshura, por dhe më magjepsësja mbase ishte poezia që doli nga burgjet dhe internimet, nga errësira, nga nëntoka duke ngjasuar me ringjalljen...
Vazhdimisht mundohemi që Dardaninë tonë ta rikthejm në familjen europiane, ndërsa në anën tjetër armiqt e brendshëm - disa mbetje, renegatë e pushtetar pa identitet punojnë me mish e shpirt me largu, e po të kishin fuqi edhe e kishin nxjerrë nga gjeografia europiane...
U bë një vit...u takuam para obeliskutku prehesh në qetësierdhëm me lule të freskëtavazhdojmë me lotë në sy Ne të dashurit e tupranë obeliskut për Tyme një skicë tënden engjëllorepikturuar thjesht me krenari Me shkronjat shqip zonjë e parë...
Kur mbarova së lexuari 36 tregimet e vëllimit “Trëndafila dhe qiparisa” të Ornela Musabelliut më habiti fakti që kisha të bëj me një libër të parë. Skalitja e subjekteve, laryshia e gjerësia e tyre, kompozicioni i qartë dhe kthesat befasuese nën rrjedhën e qetë të rrëfimit, e mbi të gjitha, zotërimi i pjekur i tekstit, frymëmarrja poetike...
Po ikën sonte Gjyshi i vjetër si shurdhmemecMe kokën plotë thinja mes dermitjëshSi kalë i bardhë qe bredh mes moçaliMbi borën e ngrica mes të një mëngjesi. Me vete mori e çka nuk moriMes shtigjeve të Dardanisë time...
Uroj një vit të ri të mbarë për njerëzit e mi, për miqtë e mi, për Tërbaçiotët e mi, për dinjitozet "10 Shqiponjat e Tërbaçit" dhe gjithë artistët popullorë - bilbila e thëllëza, për të mirët e Letrave Shqipe, për botuesit e gazetave dhe portaleve ku unë shkruaj e botoj, për të mirët e 30 - vjeçarit...
Edhe këtij viti i erdhi fundi me një përfundim të lumtur për mua. Sot, 15 ditë më parë, jeta ime ndryshoi krejtësisht. Një ditë të ftohtë dhjetori, pata fatin të takoj një grua fisnike, me zemër të bardhë, siç është Elvira. Ajo më zgjati dorën dhe më largoi përfundimisht nga një jetesë e vështirë në rrugë. Pas disa ditësh...
Marrëveshje pas marrëveshjepër dëshmorët tanë.Edhe kjo e fundit në Brukselmbetet në leterë si ato më parë. Vitet po ikun, por edhe ky vit kalojNe si për herë më lot nën qepallë,për varre të hapura pa dëshmorë. Armiku pa mëshirë...
Nëpër këngë tregime dhe nëpër legjendaNami i bletës ka shkuar deri tek qielliKoshere e mjalti mistere mbajnë BrendaMjalti-puthje petale të luleve nga dielli Bleta në çdo lule për nektar ka nevojëAsaj i ngjan njeriu i mirë që punonAi mbledh mençuri nga çdo përvojë...
Dielli u ndalMbi kokën e një bredhiDritarja e mbush me xixëllonjaU ndala dhe unëVeç te shenjat e dritaveTë tjerat lashë anash...
Trevat shqiptare nën robërinë osmani pësuan shkatërrim në të gjitha drejtimet; në gjuhë, kulturë, religjion, në territor dhe në substancë kombëtare. Pas luftës së parë Austro-Turke e vjetëve 1716-1718, ku pëson ushtria turke, ndikimi i Austrisë rritet në tërë Ballkanin, kurse pas luftës së dytë Ruse-Austro-Turke...
Tani, në fund të muajit janar 2018, mësoj se në Prizren, në xhaminë “Sinan Pasha”, më 1912, imam Adnani, që kishte predikuar për besimtarët e islamit në gjuhën shqipe, paskësh qenë rus. Emri i vërtet i tij kishte qenë Kazimir Olenko. Kështu e ka shkruar anasi ynë, shkrimtari i njohur, Ibrahim Kadriu, në romanin e tij “Misioni rus”...
Imagjinoni një shpellë të errët ku një grup të burgosurish janë lidhur me zinxhirë që nga lindja. Këta të burgosur janë të shtrënguar në atë mënyrë që të mund të shikojnë vetëm drejt murit që kanë përballë.Pas të burgosurve ka një zjarr, dhe midis zjarrit dhe të burgosurve ka shteg kalimi. Përgjatë këtij shtegu, njerëzit...
Fundi i një viti nuk është thjeshtë flakja në kosh e hedhurinave të kalendarit që na shoqëroi ditë pas dite, por edhe ndarja me e përgjithmonshme me çdo gjë që erdhi me të dhe largohet njëherash, për t’i lënë vendin të tjera mundësive dhe projekteve, të tjerë spovash dhe ngulmimesh për të mbërritur përmes synimeve...
Tradita e bënë Gjergj Kastriotin shenjtor, ndërsa poezia hero.Çfarë nderi është për kombin tonë dardano-arbëror që mund ta quajë të vetin një njeri të tillë sikur është Gjergj Kastrioti dhe sa i detyruar do të duhet të ndihet që ta mbajë gjithmonë me nderim të lartë kujtimin për të dhe të ecën në udhën e tij...
