Nexhat Halimi: Akulli rreth hënës
seç më ndez vetmia sonte hije zog trishtimie rrembin e mollës përmbi dritare e lag shiuseç më fiken sonte fije të gurta gjak kujtimie fjalën mbi letër të bardhë e ngrin veriu s`ka gjë e bukur vdekja për iluzionin në hinë perin e hollë të mashtrimit somnambulikdhembje e vjetër për hënën mbi pyllin mitik...


























