E shtune, 13.12.2025, 02:43 PM (GMT)

Kulturë » Zhiti

Visar Zhiti: Kur fytyrat e kohëve të vijnë nga Kosova…

“Një portret nga ditët e burgut të diktaturës komuniste e një tjetër nga kohët e vonshme…” - kështu shkruante.  I pashë. Pashë dhe emrin e autorit:Besnik Hamiti.Nuk e njihja. Më befasoi puna e tij, vëmendja dhe vështrimi artistik, empatia për t’u futur në kohët e tjetrit, edhe pse bashkë nuk janë takuar ndonjëherë…

Visar Zhiti: Festa e librit shqip në New York…

Bashkë me Festën e Flamurit dhe ajo e Librit, se libri është dhe flamur ashtu si flamuri që është dhe libër, - po mendoja.Për herë të parë në New York “Festa e Librit Shqip, që ngriti siparin me një ceremoni madhështore në Qendrën Kulturore ‘Nënë Tereza’ të Kishës Katolike ‘Zoja e Shkodrës’...

Visar Zhiti: Flamuri i shtëpisë, i atit dhe birit dhe shpirtit të shenjtë…

Festa e Flamurit - siç thirret Dita e Shpalljes së Pavarësisë së Atdheut, - na bashkon, kështu besojmë se të gjithë jemi pjesë e të gjithëve dhe qofshin tonat liria dhe pavarësia dhe dashuria njerëzore, - urojmë atë ditë dhe pastaj vjen dita tjetër si të tjerat, ku na merr përditshmëria dhe flamujt...

Visar Zhiti: Flamuri ynë, zjarr prometean dhe flatër engjëlli

Festën Kombëtare, më të madhen e shqiptarëve, atë të Flamurit, e festojnë me madhështi shqiptarët kudo në botë, por mbase më bukur se diasporën e Shteteve të Bashkuara të Amerikës… bashkë si një familje e madhe, këtu ku ndjehem më shumë shqiptarë, po aq sa dhe amerikanë, dinë...

Visar Zhiti: Si në tempull…

Po endeshim mesoreve dhe ku gjenim dyer të hapura, hynim, ndalnim për të parë mureve a për të lexuar ndonjë gjë…  Është sinagogë nga më të vjetrat… e stilit bizantin… Na kishin tërhequr vëmendjen dritaret dekorative, vitrazhet jashtë…dhe…

Visar Zhiti: Fëmija dhe atdheu i çmendur

Dikur kisha shkruar një poezi për fëmijët dhe keqtrajtimin që u bën një atdhe i çmendur, guxova të them, ndoshta i pari atëhere, “atdhe i çmendur” nga që isha në burg, çmendurinë e atdheut e kishim të gjithë. Poezinë e bëra me mend nën tokë, në minierë duke shtyrë vagonat dhe kur...

Visar Zhiti: Sot lindi prapë Bilal Xhaferi

Me baba të pushkatuar, çami i përndjekur Bilal Xhaferri, i kishte të gjitha rrugët e së ardhmes të mbyllura. Ai dhe një jetë të zakonshme si jetët e tjera në diktaturë nuk mund ta bënte dot, jo më të lejohej të bëhej shkrimtar.Është punëtor krahu. Në shkollë të lartë as që bëhet fjalë se...

Visar Zhiti: Një letër që na vjen pas vdekjes, nga Rudolf Marku…

Nuk e di a është ky libër në Panair tani, “Një letër që na vjen pas vdekjes”, paska ca kohë që është botuar, por mua më foli miku im Dine Dine, ai ishte takuar dhe me autorin Rudolf Marku dhe kishte mbetur me përshtypjet më të mira nga biseda e gjerë, dijet dhe empatia e tij, që unë i dija nga...

Visar Zhiti: Zëra lirie si dëshmi e një diktature që egërsohej

Kur shpresat ishin më të mëdha, ndodhi dhe e keqja më e madhe…Këtë na tregoi dokumentari për Bjellorusinë, që pamë në Universitetin e Chicago-s.Autori, profesori dhe dramaturgu Andrei Kureichik, emigrant politik, e kishte kthyer kameran e tij tronditëse në...

Visar Zhiti: E kemi të gjithë nga një 8 Nëntor… por si?

Për shumë e shumë e shumë njerëz kudo mund të jetë një ditë e zakonshme në kalendar, që bie si gjethet verdhane në këtë vjeshtë të tretë…Por është dhe ditëlindje gëzimi diku, ditë vdekje e pikëlluar diku tjetër, ditë e një kujtimi të pashlyeshëm, natë dashurie, mengjes operacioni, ikje e beftë, takim pasditeje...

Visar Zhiti: Po bie shi në Shkodër

Po bie shi në Shkodër,e njoh që kur isha student, erdhi për mua të më qullë flokët gëzueshëmbashkë me pemët e rrugëve, mendimet dhe emocionet që frushullojnë njëlloj si gjethet me hapat e mi…Këpucët futin ngjarje si ujin dikur,këpucë studenti me ndonjë çarjenga që ndiqnin dëshirat e mia...

Eda Agaj Zhiti: Në librarinë 'Onufri'

…ishte mbushur plot, po rrinin dhe në këmbë. Na kishte mbledhur poezia. Bukuria e saj dhe forca sfidojnë përditshmëritë, vështirësitë dhe të rëndomtën, - u tha në takim.Shkrimtari Andreas Dushi, që drejtonte veprimtarinë, edhe në emër të Shtëpisë Botuese “Onufri”, vlerësoi librin e ri të...

Visar Zhiti: Po taverna e katërt?

Teksa vazhdoja me romanin “Tri tavernat” të shkrimtarit Ervin Nezha, një pyetje më erdhi vetvetiu: cila do të ishte metaforikisht Taverna e Katërt? E kisha fjalën për atë të përtej hapësirës tredimensionale, të drejtimit shtesë, pra, të dimensionit të katërt, siç quhet Koha...

Visar Zhiti: Kaq shumë përqafime...

Ata të përqafonin shpesh dhe befas, të tundnin aq fort dhe dukej sikur rrëzonin maska nga fytyra, sado që t? ishin…- Doni të takojmë grupin e atyre me aftësi ndryshe? - na tha Motër Elena dhe priu e para për andej.Kishin ardhur që të gjithë, i mblidhte nj? furgon përreth nëpër zonë çdo ditë dhe n? Qendrën “Nënë Tereza”...

Visar Zhiti: Mitrush Kuteli, Shqipëria si s'ka fuqi ta kujtojë sot?

Ai erdhi në letërsinë shqipe si një gurrë e freskët, me prozën që rridhte si zë që nga lashtësitë ilirike dhe këngë e popullit me poezinë aq të dhimbshme e ëndërrimtare, krenare si me Poemin Kosovar…Po ai ishte dhe përkthyes brilant i mjeshtërve të letrave të...

Visar Zhiti: Njerëz pa koka, turmë e hekurt – aq shumë dëshpëruese…

Sa i pashë nga larg, me ta kuptuar ç’ishin, doja të bërtisja…Në jug të Chicago-s, në Grant Park, mbi barin e blertë, një turmë e madhe njerëzish prej hekuri, por pa koka, - ashtu të shtangur më shtangën dhe mua…Instalacion monumental, me siguri vepër e  ndonjë skulptori nga vendet diktatoriale, - mërmërita dhe duke e...

Visar Zhiti: Kur shenjtërohej Nënë Tereza…

Po tregoj. Pata fatin që në ato kohë të drejtoj ambasadën e Shqipërisë në Selinë e Shenjtë dhe lumturinë të bashkëpunij me Vatikanin..Po e nis me dritaret e Përfaqësisë. Në katin e dytë të një pallati të vjetër në Rrugën “Ottaviano” 43, kishim vënë një portret të madh të Nënë Terezës, që dukej sikur e qeshura ...

Visar Zhiti: Dy poetë dhe bronzet e tyre

Kanë lindur në të njëjtën ditë, si sot në 28 gusht, në vende të ndryshme dhe në shekuj të ndryshëm, u përkasin gjuhëve të ndryshme dhe kulturave të ndryshme, njëri ka madhësinë e kombit të tij të madh, që i ka dhënë botës, tjetri fatin e kombit të tij të vogël e të copëtuar nga bota…John Wolfgang von Goethe dhe Ali Podrimja...




Gallery

Karnavalet Ilire në Bozovcë dhe Tetovë - 2025
Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx