Beqir Cikaqi: Jusufit, Kadriut, Bardhoshit

Beqir Cikaqi

THONË SE...

(Jusufit, Kadriut, Bardhoshit)

Thonë se ujqërit nuk flejnë

as natën...as në borë...as në acar...

kur kërkojn gjahun...

- ah bishat e  mallkuara

I ftohti i çmend ujqërit

në zgjedhje të gjahut

jorastësiaht në Untergrupenbach

llavë egërsirash

endej atë natë janari

për ta skuqur borën

me gjakun e  engjujve

e ti shëndrrojnë në yje të pashuar

Thonë se yjet nuk shuhen

edhe nëse bien

ne  tokë... në ujë...e në borë...

shkëndijat e tyre  mbeten të bëjnë dritë

në rrugën për në mëmëdheun e coptuar

Thonë se të vdesësh për liri...

për ri-bashkim e Atdhe

është shpërblim i jetës

Ju(tre) yje të bekuar përjetësisht

vazhdimisht shëndritni

me dritë të pashuar

-eh liri sa shtrejnëta  dhe e ëmbëla je

Thonë se  krenaria është

për ne lavdia atdhetare

Ju kishit ideal, ju kishit punë

ujqit kërkuan prenë

pa ditur se natën e përgjakur

nuk vdiq atdheu

por ju tre përjetësisht

u bëtë yje  për udhëtregues

drejt pjesëve të Shqipërisë

Thonë se

në Dubovik e Poliçkë

nuk bënë vaj as nuk derdhen lot

dy nënat kosovare

se që kur i  linden ata tre

i bekuan me atdhedashuri

i kalitën me idealin kombëtar

për mëmëdheun

për gjeneratën

për brezat…

Thonë se

edhe pas tridhjetë vitesh

kitara e Jusufit

vazhdon akoma tingujt

me “këngën e pa mbaruar “

pa iu këputur asnjëherë telat

me të njejtit ritëm

e lapsi i Kadriut

shkruan gjithnjë poezi

kushtrimi për “këngët e lirisë”

me të njejten ngjyrë.

-thonë se.. thonë se... thonë se...

në çdo përvjetor

keni diçka për të na thënë…