Kulturë
Demir Krasniqi: Këngë për mulla Arif Tërrnocin
E diele, 09.12.2012, 06:00 PM
Në 100 – vjetorin e Pavarësisë së Shqipërisë:
KËNGA E MULLA ARIF TËRRNOCIT
Teksti dhe muzika : Demir KRASNIQI
O, n’ njëqind vjetshin e Pavarësisë –
Kujtojmë vuajtjet e shqiptarisë ;
600 vjet nën këmbë t’ Turqisë ,
100 vjet nën këmbë t’ Serbisë !...
100 vjet, sot po i festojmë –
Vuajtjet tona nuk i harrojmë !
I kujtojmë trimat e dheut ,
Që iu banë kurban Atdheut !
Ca me këngë e ca me fjalë ,
N’ përmendore e n’ lapidarë ...
Ca me libra të historisë ,
Që i bënë nderin gjithë Shqipërisë !
T’ gjithë shqiptarët janë betuar –
Kurrë nuk kem për t’ a harruar
Gjenocidin serbo – vrasës ,
Mbi shqiptarët liridashës !
Mulla Arifi prej Tërrnocit ,
Nga komuna e Bujanocit –
Ishte biri i Liman Rexhës ,
Qysh i ri ia mësy medresës .
Mori rrugë drejt diturisë –
Në Damask , ia mësy Sirisë ,
Për të kryer atje studime ,
Vendit t’ vet me i bë shërbime !
Nga Kazaja e Gjilanit –
Për detyrën e imamit ,
Me dekret të Myftinisë
Është emërua n’ Lubishtë t’ Vitisë !
Në Lubishtë dhe n’ fshatrat tjerë –
Këtë detyrë e kreu me nderë !
Mbillte n’ popull dituri –
Me plot atdhedashuri !
Fliste Hoxha , kurrë s’ ia ndau :
“Ju , s’e dini çka asht shkau !...
T’ bëhemi gati , e ta bëjmë fet ,
Vendin tonë ta çlirojmë vet !”...
Mulla Arifin , zemër stoike ,
Për ligjërimet patriotike –
N’ vesh t’ çetnikëve kishte hy ,
E shikonin si therë në sy !
Viti 1912 – të ,
S’ do t’ harrohet kurrë për jetë !
Karpatjanët sllavë – cergarë ,
Gjenocid bënë mbi shqiptarë !
Si n’ shumë fshatra t’ shqiptarisë ,
Këta xhelatët e Serbisë –
Mësynë Lubishtën e Vitisë ,
Njerëz t’ pa fajshëm me i kërdisë !
Në Lubishtë , kasapët barbarë –
Mulla Arifin e kanë marrë
Me dy djemtë dhe nip të vet ,
Ndër xhelat kokat ua qet !
Bashkë me ta dhe shumë fshatarë ,
Para vetit i kanë marrë –
Një nga një me i masakrua ,
Gjithë Lubishtën me i tmerrua !
Para se me i masakrua ,
Mulla Arifin e kanë urdhërua –
Para se ta bënin krimin ,
Për së gjalli t’ua këndojë tallkimin !
T’ këndojë tallkimin e hoxhallarëve –
Vetvetes dhe familjarëve ,
Djemve t’ vet dhe bashkëfshatarëve ,
Për t’ ua futë tmerrin shqiptarëve !
Nga familja që u masakrua –
Veç një djalë, Hoxhës i ka shpëtua !
Veç gjashtë muajsh djali ish kanë ,
E kish emrin Sylejman .
Sylejmanin , këtë djalë për gjiri –
Shpejt e mori kushëriri !
Nevzad Arifi bëri rahmet –
E ka rritë si djalë të vet !
Le ta dijë mirë, sllavë barbari –
Nuk shfaroset kurrë shqiptari !
Se shqiptari këtu ka mbi ,
Ti , vret një – lindin njëmijë !
Gjilan, më 08.12. 2012.