Poezi nga Përparim Hysi

Përparim  Hysi

 

 

1.Pak nga pak

 

Pak nga pak si eshkë më ndizet

Gjaku im merr zjarr ngadalë

Një kujtim  që vjen,më ngjitet

Seç më mbyti tërin,mall.

 

Natyrisht,është mall i vjetër

Po më hapi plagë të re

Malli i vjetër;verë e vjetër

A s'të dehin njësoj,de?!

 

 

2.Aritmi

 

Si pika që bie nga çatia

Me një aritmi vrasëse në dhomë

Kështu janë ditënetët e mia

Të gjitha në kurbet:në unison.

 

Dhe vrasëse është kjo aritmi

Por dot nuk i shmangesh;s'e sfidoj

Këtë e shkruaj veç për dashamirët e mi

Armiqëve,hallin nuk ua tregoj.

 

 

3.Ne të dy

 

Për vete  time shoqe

 

Si dy qe të mbryer në zgjedhë,

Ngasim të njëjtën brazdë

Në jetë s'e patëm të lehtë

Por prapë të dy "hamë" në një grazhdë.

 

Sado që u plakëm,vazhdojmë e vazhdojmë

Zverku na u rop,se zgjedha ka qenë e rëndë

Hallet s'na u ndanë,por ne po i sfidojmë

Dhe po tok,hallet i kthyem në pëndë.

 

Hile,mes nesh,s'ka patur,

Sado,ndonjëherë,bëjmë dhe fjalë

"Sherret",s'do mend që janë tulatur

Se duhemi dhe kemi mall.

 

 

4.Lotët

 

Jo kushdo mund që të qaj

Që di të qaj,jam krenar

S'dua që t'i ngjaj atij që s'di të qaj

Se nuk është njeri,po barbar.

 

 

5.Era e Thesprotisë

 

Era e Thesprotisë fryn e shfryn më fort

Klithmën e Çamërisë dërgon nëpër botë

Është klithmë me kuje(me kujë e me vaj)

Greqinë mbulon me turpe(botën pas asaj)

 

Në shkeuj masakra,në shekuj privime

Kuja seç vazhdon der në kohën time

Çamët deli burra,çamët deliçamë

Gratë aq të bukura lindnin kapedanë.

 

Ra Marko Boçari mu në Mesollonjë

Lopsi e Çapari kanë seç ç'të tregojnë

Pse harron Greqia seç kanë bërë çamët?

Shënon historia dhe tunden kambanat

 

Të tunden kambanat,t'i dëgjojë Greqia

Që të kthehen çamët siç është historia

Mu në THesproti ku qenë den baba den

Ndryshe s'ka drejtësi:botës po i them.

 

 

6.Poeti

 

Penën si plug e fut në kokë të njerëzve

Dhe farën elite atje zë e mbjellë

A nuk u ngjan Poeti pak "profetëve"

Me vargje për paqë e  dashuri a nuk bën apel?!

 

Poeti nuk është jargash,por është luftëtar

Drejtësi kërkon dhe mbjellë dashuri

Për dhimbjen njerëzore ç'poet nuk ka qarë?

Dhe urren luftën e padrejtë,po jo atë për liri.

 

Nuk është poet ai që lëndon zëmrat

Tundues nuk është dhe nuk di të mashtroj

Në se me penë zë e nanuris ëndrrat

Botën e do të bukur dhe di të dashuroj.

 

 

7.Belvedere  (në Vlorë)

 

Si ballkon qëndron mbi detet

Malet kokat mbi ty shtrijnë

Dhe burimet si nga "rrëmetet"

Ujtë e ftohtë për nën shkëmbinj

 

Ujtë e kripur me bollëk

Se ndanë deti këtu me detin

Ujtë e ëmbël nën shkëmb

Të freskon e të jep shendin

 

Dhe mushkritë fyrhen ballonë

Ngopur veç me ajër të freskët

Belevdere si ballkon

Oh,sa bukur!Nga mos prekesh?!

 

 

8.Mosha e tretë

 

Ja,tani,në moshë të tretë

Po kërkoj një si dua vet

Seç m'u tek për buzë të nxehtë

Për një femër plot shëndet

 

Nuk jam pak;po shkoj shtatëdhejtë

Por e ruaj unë një "fishek"

Për ta "vrarë" siç di vet

Se më kot s'jam plak sherret.

 

 

9.Unë dhe "Çifuti shetitës" i Rembrandit

 

"Çifuti shetitës" i Rembrandit nuk humbi

U vendos në Shkodër dhe,mandej,në muze

Për mua,o miq,thoni:humbi

Se aq larg jam dhe kur do vij  atje?!

 

 

10.Sikur të ngjallej Majakovski?!

 

Sikur të ngjallej Majakovski,

(Të ndodhte,siç thonë,për Krishtin?!)

ZHgënjim do ndjente Majakovski

Që kish shkruar për Iliçin.

 

Do ulërinte me britma

Për vargjet do ngrinte anatema

Tek të shihte Rusinë që bolshevizma

E ka katandisur të varfër sa legjenda.

 

"Djathtas !  Djathtas!-do komandonte

Mallkuar që shkrova:- Na ljevo!   *

Dhe vjershat e tij do masakronte

Do griste të tijat poema

 

*majtas

 

11.Atdheu

 

Sado mangësira që ka në Shqipëri,

As që më pengojnë që mos  të të dua ty.

Le të mos ketë drita,as ujë dhe as punë

Unë ty të dua dhe mëndjen s'e vras shumë.

 

Më gjeni gjëkund njerëz aq bujarë

Dhe baltë e Shqipërisë mua më është ar

Asgjë e mirë në botë nuk më hyn në sy

Të dua ! Të dua! Mbi çdo dashuri.

 

 

12.Me sytë e mëndjes në fshat.

 

Tri vjet i larguar... dhe po kthehem në fshat

Vërtet jam larguar?! Jo.Jo:asnjë natë!

Tek kodrat me ullinj të mbushur me vila

Sodis fushën poshtë:qilim me qendisma.

 

Shtëpitë moderne,të reja,të kohës

Nga dallon,më thoni nga fshatrat e Evropës?

Takoj bashkëfshatarët;plot miq dhe shokë

Dhe as mos u çudisni,në varet  një lot

 

 

13.Pushteti

 

S'ka gjë që më frikëson më shumë se sa pushteti

Njësoj si provimi a ca më shumë:lufta?!!!

Ashtu si një fetar i mirë që ka frikë nga xhehnemi

E kam provuar mbi kurriz;ndaj dhe më zë tuta.

 

Halle ka shumë,si pesha e elefantit

Mundësitë qesharake:veç fjalë e vetëm fjalë

Pushteti më ngjallë ethet e alarmit

Sikur në kurriz t'më ketë hipur një kalë.

 

Pushtetin e bëjnë të frikshëm veç sharlatanët

Që bëjnë dallavere dhe nxjerrin fitime

Ata që dinë mirë t''i rrinë hipur kalit

Dhe nuk duan që t'i zbresin veç të ndalur fryme.

 

 

14.Vangjush Mio

 

Vivaldi i mori katër stinët i vuri në muzikë

Ti me penelin e artë u dhe tëndin shpirt

Pranverën të harlisur si vjazë që gazin s'mban

Verën të ujdisur;me tërfil apo sanë

Vjeshta plo me fruta dhe gjethet ngjyrëfloriri

Dersa zbardhi bora në një peizazh dimri.

 

 

15.Sa do të doja

 

 

Sa do të doja që të ngjallej im ATË

Që këngës t'ia thosh dhe vallen ta hedh

Në disk  t'ia regjistroja zërin e artë

Pa vallen t'ia filmoja,ta ruaja për jetë.

 

Dhe vallë sa të tillë nga bota kanë ikur

Kanë ikur të harruar për shkaqe banale

Pa u ndjerë fare(sikur të mos kenë lindur)

Në kujtesë të njerëzve si brengë e madhe.

 

Dhe nuk ka shumë,po 15 vjet   *

Se bota ku rronim qe e pështirë

Se nuk kishim një magnetofon të shkretë

Se shteti qe i frikshëm,si vampir !!!

 

Ndaj më dhimbset mua babai im

Sado që nuk lozi në skenë,po qe artist

Zëri i tim eti,është pengu im

Ah,sikur të ngjallej njëherë si Krisht !...

 

*ka vdekur më 3 shtator 1988

 

 

30 gusht 2010