Poezi nga Ziko Ll. Kapurani

Ziko Ll. Kapurani

 

 

KJO VERANDE

 

Ky ballkon moj grua, s'eshte mali i Bardhe,

Horizonti ketu mbyllet, mblidhet ne thes,

Por sidoqofte, ka nje thua qiell kjo verande,

Era e Vardarit sikur leviz, sikur buzeqesh.

 

Ndoshta me frappete pime dhe ca natyre,

Packa se ne nje vazo vaditim pak jeshil,

Do kete ca arome qe te na shtoje fryme,

Pastaj, ku ta dish, na shton vaj ne kandil.

 

Nuk mundi, e dashur, pylli i ahut e terfili,

Nuk mundi te na mbaje mali gjer ne re,

Si do te bejme me nje verande sa gishti,

Si do te na mbaje nje shiringe frappe?!

   

 

JO  ME  SHUME

 

Me mjafton nje shtepize perdhese,

Dy dritare te me sjellin horizontin.

Nje ballkon te vogel shtruar velenxe,

Te ulem me zonjen, Diellin, Zotin.

 

Nje pellembe bahce per dy speca,

Gjoksin te djeg me rakin'e vendit.

Varferine lecke do ta var nder tela,

Kenges  t'i leshoje nderin e kendit.

 

Qielli ne strehe do vije nje cicerime,

Te me mbeshtjelle me flokade bore,

Majin trajste do ta hedh mbi shpine   

E do dal ta mbush me nete henore.

 

 

DASHURI

 

Nga hapja e cajit me dole arome,

Dhe mbi tufa hyra thumb i bletes.

Cele ne deget e ahishtes se njome

Te mbetem pinjoll i se blertes.

 

Me shiun e imte u vare mbi gjethe,

Mbi barin e zemres me vesove maj,

Ne buze m'u ngjite kur kisha etje

Dhe me ujin qe pi ne gote te mbaj.

 

 

AUTOPORTRET

 

Zonje shtepie kam aromen e cajit,

Nje ndajnate fshati pulse shpirti,

Muze nje sy mengjesi rreze Majit,

Nje rrjedhe nen ah unaze gishti.

 

Hap syte kur cel sythet nje ahishte,

Nen myshqe lisash fsheh mjekren,

Dhe po t'i permbysni shkembinjte,

Me milingonat do rend per gjetke.

 

Lleret dege lisi hap e qiellin mbush,

Koka neper re me ngaterrohet siper,

Me shiun me zbresin mbi bar te puth

Nje kerthize te bardhe si nje qiqer.

 

 

MEHALLA IME

 

Ndoshta gjeli i pare atje tani,

Mehallen e bredhat ka zgjuar,

Hena limon i varet mbi cati

Nga vjelesit e qiellit harruar.

 

Gerrasin ca porta ngrene mole,

Ne nje gjume te thelle humbur,

Majin ia vrasin te trishta bore,

Dhe rruget heshtja faqerrudhur.

 

Pa djemte e saj e bledh muzgu,

Nata me lehje e pallje e grind,

Vec ca oxhaqe me mjeker murgu

Qiellit i kacavaren ne kurriz.

 

U nda mehalla ime njeqind cope,

Si prej diellit nje gur i mardhur,

Mbushi gjithkund mehallat e botes

Dhe mbeti lehone krahezbrazur.

 

Une neper udhekryqe ndez qirinj,

Per mehallen time lutem me kryq,

Guret e bardhe mos i behen te zinj,

Dhe guret e zinj mos i behen tym.

        

 

NENA  IME

 

U zbardh nena ime si leshi i furkes,

Me shtellunga te krehura u torr fill,

Ne nje bosht mblodhi vitet, rruget,

Me nje re puplore u ul mbi nje grill.

 

Mbi lumenj hodhi vjeshtat si gune,

Dhe rodhi drejt jugut gurgullime.

E ktheu nje ere maji mbi mushke,

Dhe mbeti mbi Gramoz nje lendine. 

 

 

BUJKESHA

 

Nen gjethe jonxhe cinxull me fshehu,

Nen soneta hene me mbuloi me Maj,

Nga xinxifet e cicave me vere me dehu,

Me mbushi te me derdhe zjarrit te saj.

 

E gudulisa nen sqetuj nazesh e arome,

Me grishi me sy, me nxori neper fusha.

Me keputi si te isha dege plepi e njome,

E ndolla me shenja, e keputa nga tufa.

 

E mbajta dafine, ag anedeti ne buze,

Me dolli buzembremjesh yll nga ledhi,

Me talli, me deshi, me dogji si shpuze,

Me mblodhi si mesdites hijen bredhi.

 

 

FYELLI  IM

 

Me fyell mbajta shpirtin neper vite,

Shok me te mire nuk gjeta, as yll,

Ai tronditi guret dhe oden e miqve,

Brengen time ngriti ere neper pyll.

 

Ndala mes rruges karvane shtegtare,

U cmallen me frymen qe rodhi magji

E rrembeva per krahu Henen ziliqare,

Me fyell e martova tek bregu perbri.

 

Nje ledh ze prape mbi shpatin pertej,

Boten ne shtate nota dua qe te ngre,

Por nata ka rene e heshtur gjithandej,

Dhe nena nen gjemba ka rene, po fle.

 

 

KORCES

 

Thone ke dimer, gishta te ftohte,

Se mblidhesh pa zjarr ne nje cep.

Me Majin tim u vish, moj Korce,

Dhe zogjte te te marrin per plep.

 

Thone Dielli tend eshte nje qiri,

Hije dhe frike te hedh neper dej.

Atehere merr Drite dy syt'e mi,

Une rruget e tua dhe pa 'ta i gjej.

 

Thone sofer ke nje ftua hene,

Se koceku vec eres s'te ka gje...

Ne s'tu shtua vargu buke nene,

Une vargjet per gryke do t'i ze. 

       

 

VESAT  E  MAJIT

 

E ndrojtur Majin mbi supe

Me mollza te buta e puth,

E bukur nga rete zbret nuse,

Te dalim sokakeve krushq.

 

Me shume se grimcat e arit,

E ndritur kudo derdh hiret

Se c'fjale flori i thote barit

Qe si grua i kercejne gjiret.

 

Nga furka drite tirret e holle,

E urte nenqeshjeve zgjatur.

Malli im nje cope Maji qofte

Me shoshitje vese sperkatur.

 

 

MOJ  PRANVERE

 

(motiv popullor)

 

Moj pranvere trazavace,

Bredharakia syrrembyer!

Pas nje bregu Diellin mbajte

Vec me nje shikim kembyer.

 

Moj manarja xanxarake,

Syrin celjes te kam shtene,

Flladin te ta marr pasdarke,

Per nje fjale te pathene.

 

Ledi qe s'te mbledh limeri,

Te te pres ne rruge me le!

Eja moj, me hap pak qiellin

Se kaliva nuk me nxe!

 

 

NE  TETORIN  TIM

 

Ne Tetotin tim me bryme cairit,

Ndajnetet e Majit mbledh kllocke.

Zemra me del nga fryma e shpirtit,

T'ua hedh persiper te ngrohte.

 

Me akorde kitare ndjell nje vashe,

Diellin me nje kenge per nenoken.

Dhe mbeta xanxari qe s'do shale,

Qe pertyp nje pelushe me jonxhen.

 

Krehur, veshur king, pa nje rudhe,

Ndiqja rritje gjinjsh me hap capken.

Tani jam Djalli me brire, qe ne udhe,

Del e shan boten, qe per gje nuk ben.

 

 

E  KAM  NJE  TORBE

 

E kam nje torbe me gjalme te rrjepur,
E thurrur e tera me te leshta e balada
E mbush me perrenj vrapues, mjegull,
 Dhe here me diell  kulluar neper napa.

 

Nje zog nga kaltersite  atje ka korie,
Me shkronja mbi sqep ngre cicerima,
Dhe prej zerit te tij mbi shpinen time
Bien vesa maji dhe bari vesh lendina.

 

Nje Heneze ne torbe ekzekuton ligje, 
Ne hyrje ka kaliven, ka firme, ka vule,
Prane qeni Zhak me zinxhirin grindet
Sapo kakarisjet nata  mbledh si pule.

 

Rrugicat qe ngava atje hyjne te tera
Ererat qe rraha, dallget qe u ndesha
Dhe nga zonjat atje mbeti vec  njera,
Ajo qe m'u dha e s'i bera cka  desha. 

 

 

BALLKONET SELANIKASE

 

Ca nenoke atje ndehin rudhat e mundin

Me tesha ere sapuni qe presin pakez diell,

Neper filxhane kafesh rrezet t'ia rrufin,

Ta nisin pastaj me te bardhe neper qiell.

 

Si gjokse grash ballkonet kendshem dalin

Ku shkojne etshem e mbushen syte tane,

Here me copra qielli, qe ne qiell te marrin,

Here me magji, qe zbardhin nen fustane...

  

 

NJE  PICIRUKU  NE  RRUGE

 

Mes sheshit u ngjite ne nje puthje,

Sikur s'ka nje stol per t'u fshehur.

Per inat te nje tjetri, a per mburrje,

Pi tek piciruka si mezak i etur.

 

S'me prishet gjiza, merrme te lajthitur,

Vec brinjazi do te ta hedh nje varg,

Te te them se nje ashiku pak te thinjur,

I vjen keq qe prej puthjes je aq larg...

 

Zbuluar si ti ai nuk mund te puthe,

Jane ca gjera qe e duan nje shark,

Qe syrit te henes i fshihen nen kumbell,

Gjuhes se rruges ne ferren perqark.

 

Ta dije piciruk si di ai te puthe,

Puthjen tende do fshihje ne xhep...

Por puthjen ai s' e nxori ne rruge,

As e ngjiti reklame cep me cep... 

 

 

SIKUR....

 

Sikur te ndodhe qe nga heshtja e muget,

Te ngrihej gjyshi im me engjejt sonte,

Tek kaliva me kashte do mbante frymen,  

Tek vatha blegeruese nen tete horizonte.

 

S'do t'i gjente kund e per lehje , kembore

Fershellimen e eres do ndiqte  gjer larg,

Shkembinjte nje nga nje do prekte me dore

Per napa me djathe, per hingellima ne ag.

 

Me merak e mjeker te parruar nder e skela,

Do zbriste i zene befasisht ne nje gracke:

C'ishin keta njerez qe ngacmoheshin me tela,

Qe i varrnin rrathe -rrathe e flisnin bashke?

 

Do te bente kryqin per ca zonja lakuriqe,

Qe ripertypen si Kaleshet e tundin gjinjte...

Madama, do te thosh, zbriten nga brigjet,

Dhe kraben do t'u hidhte nga kercinjte.

 

 

E  DUA

 

E dua nga fshati im nje leter,

Nga qielli ku u tret syri i nenes,

E dua nje muzg nga ata njerez,

Ku mblidhen brenga e kenge.

 

Dy boje mbi toke catite ngre

Ne te blerta kumbulle rri ai.

Dhe me ftoi me zonjen sivjet,

Ne  sycka krojesh flladet t'i pi.

 

 

SHPRESA  IME

 

Si buce me gjinjte e barkun zvarre,

Me kelyshe shpresa mbush sheshet,

Pa vjen nje bari, i hedh ne nje trajste,

Shkon e i mbyt nen henen qe tretet.

 

Nuk mposhtet kjo buce, rrace trime,

Kelyshe te verber pjell serish e serish,

Te ikurit nen nje koder i qan me ligje,

Te gjallet i lepin nen sqetull, nen bisht.

 

 

NATYRISHT

              

Le t'i vidhet pakez vese mengjezit,

Qiellit pak te kalter dhe pakez gri,

Dhe pak hene le t'i vidhet qiellit,

Natyrisht, per vehten time kurrsesi.     

 

Detit dy tallaze t'i vidhen nga gjiri,

Nje feshferime gjetheve nen hije,

T'i arratisen pranveres dy tufa prilli,

Natyrisht, per vehten time as fije.

 

Reve le t'u shkasin ca floke debore

Pak te kuq perendimit ne te shkare  

Te dashures mbi buze t'ia le sonte

Natyrisht, qe ne puthjen e pare.

 

 

RRALLE

 

Vec miqve te vjeter, fjalepaket,

Kush tjeter s'ma njeh celularin,

Rralle dhe ata si erera te larget,

Me mashe me trazojne mallin.

 

Me rralle me troket ti, e dashur,

Te me ndezesh nje cast si dikur,

Te me hidhesh qafe e permallur,

Te te heq per krahu ne muzg.

 

Tani ndoshta dhe afshi t'u rrudh,

Si balli e gusha, si hapi mbi gure,

Etja te me pish tani nuk te tund,

Uria per mua t'u fishk ne lekure.

 

Keq me vjen e me therr ne zemer

Qe nga malli i puthjeve s'me vjen.

Si mundet te jesh bere nje tjeter,

Si syte njehere prapa s' i kthen?

 

Mua vera jote akoma nuk me del,

I turbullt te pres nen henen tone,

Shoket e dine dhe ikin ca me tej,

Une fije bari te mbaj emrin ne goje...

 

 

GRAMOZIT

 

Te kam mik prej babait,

Gramoz i rende,

Dhe dhimka pakez ndryshe

ai soj miku.

Je krah i ngritur qe qiellin

mban per freri,

Nje qiell qimekalter

prej kohe i braktisur.

 

1982

 

 

BALADE DASHURIE

 

motiv popullor

 

Ne cdo takim te dy

Sikur binim nga yjet,

Me shihje ne sy,

Te rrembeja gushe.

 

Me buze te ndezur

Buzet te te mbyll.

Une arush i etur,

Ti rrjedhe neper pyll.

 

Neper qoshe muzgjesh,

Ngaterronim rruge,

Ne shpirt mberthyer

Te mbaja si sumbell.

 

Te humbisja gjirit,

Me dilje ne sy,

Tani perzjehem hirit,

Se mos te gjej aty.

 

 

P?????

 

Therrisni zogjte,

              do kendoje plepi.

Therrisni vjeshten,

              do psheretijne rete.

 

Therrisni eren,

             do vrapoje liria,

Therrisni stallierin,

              do ushtojne horizontet.

 

Therrisni pleqte,

            Do pergjigjen kollitje, motet, 

Therrisni dashurite,

             do ngrihen poetet.