Demir Krasniqi: Krushqit e pajtimit

Në 20 vjetorin e Lëvizjes Kombëtare për Pajtimin e Gjyqeve në Kosovë:

            KRUSHQIT E PAJTIMIT

-          Rapsodi –

Ç’ janë këta krushq që janë tuj ardhë ,

Pa bajraqe , pa atllarë ,

Pa daulle , pa këngëtarë ,

Hiç pa pushkë  e pa alltia –

Ngjiten brigjeve kah malësia ?!

Nuk kanë qerre , nuk kanë nuse ,

S’ kanë qitabe , s’ kanë kanune ,

Si n’ qytete , si n katunde ,

Nga Lumbardhi e n’ grykë t’ Rugovës ,

Gjithandej trevave t’ Kosovës ,

Janë bashkuar burrat e besës ,

Burra t’ dritës , burra t’ shpresës...

Mbarë Kosova ka gazmend –

Ulën burrat në kuvend ,

Që nga Llapi e deri n’ Has ,

Krushq ma t’ mirë kurrë nuk ka pasë...

Nga Morava e Lugu i Drinit ,

Nga Kërçova e n’ rreth t’ Ulqinit ,

Djem të zgjedhur të arsimit ,

Shumë studentë e profesorë ,

Parlamenti ynë rinorë ,

Gju me gju bashkë me malësorë ,

N’ log t’ burrërisë nën hije t’ blirit –

Këta janë KRUSHQIT E PAJTIMIT .

Dasma jonë nuk ka të ndalë ,

Anton Çetta , prinë i parë .

Krushku i dytë – Zekeria Cana ,

Gëzohen motra e gëzohen nëna .

Ju vijnë pas trima e trimëresha ,

Njerëz t’ kulturës e studentesh ,

Vijnë malësorët burrëresha ...

Me fjalë t’ urta bujarie –

Me duar t’ zgjatura prej burrërie ,

Zemra t’ forta prej çelikut ,

Që i thyejnë muret e armikut !...

Që thyejnë plagët shekullore ,

Që afrojnë dashuri vëllazërore !...

Rrëzojnë kanune – hiqet ërrgji ,

Bashkon njerëzit Dom Lush Gjergji .

Mbyllin varre – hapin kulla ,

Krah me ta – Luljeta Pula .

Kur merr fjalën Muhamet Pirraku –

Falen plagët , falet gjaku .

Vjen dashuria e lulëzon jeta –

Buzëqeshë foshnja n’ troje t’ veta...

Anton Çetta, flet një fjalë:

“T’ gjithë këta vëllezër që kem’  ardhë ,

T’ gjithë e kem’  një ideal ,

Kush është burrë, gjakun na e falë !

Kush ia donë t’ mirën njerëzimit ,

Kush ia donë t’ mirën arsimit ,

E shtrinë dorën e pajtimit ,

Besa – besë e burri – burrë ,

Më hakmarrje s’ do t’ ketë kurrë!

S’ do t’ ketë vrasje , as ngatërresa ,

S’ do t’ ketë rrahje, s’ do t’ ketë presa ,

Krenaria jonë është BESA –

Që vëllavrasja në truallin tonë

Të varroset përgjithmonë !

Kurrë t’ mos hapen varre t’ reja ,

T’ jehojë kënga dhe hareja !

Dora – dorës vëllai me vëlla –

N’ punë e n’ dasma krah për krah !

Të lulëzojë mali dhe fusha ,

Të mos mbesin gratë vejusha !

Gëzim e dritë të ketë n’ çdo vatër ,

T’ mos ketë vaj as nënë, as motër !

T’ mos ketë kurrë n’ këtë vend hidhërime ,

T’ mos ketë kurrë fëmijë jetime !

Ta çojmë jetën me lezet –

Burgjet tona mbetshin shkret !...”

Fjalët e arta të Bacë Antonit –

Prekin zemrat e malësorit ,

Çohen n’ këmbë i madh e i vogël ,

Burrat trima e zgjasin dorën –

Shtrëngojnë duar , shtrëngojnë faqe ,

Falin plagë , falin gjaqe !...

Hapin dritën e pajtimit –

Hapin rrugën e bashkimit ,

Rrjedhin lotët prej gëzimit...

Kështu punojnë burrat bujarë ,

Gjithmonë qofshin faqebardhë !

Sot mbarë populli vet po flet –

Nuk është trim, ai që vret !

Trim mbi trima e zemërgurë –

Ai që falë gjakun si burrë !

Thellë nga zemra doli jehona –

Mos pastë kurrë gjak n’ vatrat tona !

Ju rritë nderi dhe ju shtoftë jeta ,

Rroftë sa malet Anton Çetta !

Gjilan, 1990.                        Teksti, muzika dhe interpretimi:

                                    Demir KRASNIQI

                                    Botuar në librin:”MALLËNGJIME E USHTIMA”,

 në Gjilan, më 1993, faqe 167.