Kulturë
Cikël poetik nga Tahire Berisha Abazi
E shtune, 30.01.2010, 09:01 PM
Tahire Berisha Abazi, Ferizaj
Bija jonë, nuse
I-Në shtëpinë e vajzërisë
Erdhën krushqit me radhë, tërë gaz e krenarë
Bijën tonë të parë, nuse me e marrë
I pritmë me nderime e me zakone
Tek mateshim ndër vete si dy taborre
Midis nesh nusja, e tëra me të bardhë
Si pëllumbeshë, për paqe, misionarë
Dhe hodhi këmbën, atë hapin e parë të mbarë
Vajzërisë lamtumirën me i lanë
Të gjithë me rend, nisë i përshëndetë
Ngulqimë në xhoks , heshtja dënesë
Ndër faqe pika loti rrëshqitnin si vesë
Zor të përmbaheshin, kush i gjendej pranë
Derisa përqafonte prindët , motrat, të vëllanë,
Krushqit e disponuar këtë ditë kishin pritë
Dolën të fituar, me trofenë – yllkë
Vlonte oborri, kallaballak i trazuar
Pa bërë zakonet dasma s’kish të mbaruar
Burrat konfirmuan, formalisht dorëzimi
Vajza është juaja, gjaku është yni
Atëher zu vend nusja në të mbramen veturë
Priste përkulur, ti thonë me u ulë
Rrota rrotullon gjërat, kolona u nis
Tri herë thirri djali- yllkë, yllkë, yllkë.
U ulëm ngaluq që të gjitha gratë
Të mos na lodhet bija , thoshte një plakë
II- Në familjen e burrit
Shpirtin e nuses pashë ,vërtet e pashë
Mbërthyer me lumturi trupit , dukej jasht
Vërvitej kokë e këmbë , shkëlqente merrte formë
Kurorë, lulkë, push i kuq, aureolë
Lumturi e trazuar, me vellë nusen kish mbuluar
Përkrah dhëndërrit, duarshtrënguar
Atmosferën në sallë madhëronin
Në këmbë të gjithë, i vështronin
Jehoi kënga loja u ndez zjarr
Uronin gjithë nga zemra, çiftin për jetë të mbarë
Përzier me gëzimin vezullonin lot
Zemra e prindit uratën përshpëritur thotë
Të na trashëgohen, zoti i bekoftë
Mes qiftit të ri, pashterrshëm buronte fuqi
Frymëzim, energji e akumuluar
Dashuri disavjeqare e kurorizuar
Këmbyen ëmbëlsirën, gotat i cakrruan
Shtrënguan njëri tjetrin , u përqafuan
Shkëndija buzëve ranë nga e puthura
Kush nuk i pa…kush nuk i pa ?
Million dëshira të rinjëve u zgjuan
Lulet e hudhura radhën …”paralajmëruan”
Dasmë ,aheng, lojë, ditë e shënuar
Një sekret i vogël, ka kohë, ish zbuluar
Në barkun e nuses kish zënë fill një jetë
Në fronin martesor- nuk shihej, por
Ishin tre vetë.
Dhjetor 2007
Dashurija nuk pyet
Thjeshtë , fare lehtë
Dashurinë bëja projekt
I gjeja emrin nga bukuritë
Ndër maneken dhe artistë
Rrapllimë zemre bosht trazire
Ndjeku ëndrrat në transformim
Fjolla të ëmbla dashurije
Në realitet binin ndryshim
Tis mbi sy desh e shqeva
Ndjenjën e re ku vend zinte
Nga tjetër bukuri u rrëmbeva
Luftë me unin zemra kishte
Trup i bukur , shtat i lartë
Sy bojëqielli e flokë të artë
Tretën u shkrinë në dy sy të zi
Vlerë kishte të jesh njeri
Shkëndi gëzimi trembi dhembjen
Sundim ndjenjash zaptoi mendjen
Arkitekturë e dashurisë
Ngriti kështjellën e lumturisë
Dashuron poeti
Dashuron poeti
Ah poeti
Që ndizet si një flakadan
Në kafaz të dashurisë ai jeton
Lidhë ne vargje, i robëruar
Vetëvetja në imagjinatë
Ndjekë dëshirën pasionin
S’ ka engjëll e as djall
Që ta ndal
Asgjë s’e ndalë
Në orë të vona të natës së qetë
Ndërton shkallë me fjalë
Mbi to ngjitet hap pas hapi
Pranë të dashurës i shkon te shtrati
Në shenjë pikësimi transformohet
Dy pika në buzë i fikësohet
Ndër sy kllapa, presje te krytë
Në mes të zemrës iu bëhet pikë
Pikëpyetja vijë e lakuar
Ndër ngatërresa rri përherë
Më do më do apostrofuar
Thonjëzat janë pa vlerë
Valvitë emocione poeti
Deri në agim varg e ankth
Admirim e ledhatime
Gjithë mbi letra ndër vegime
Natë e shkurtë, mëngjes i vonë
Dritë e diellit i merr fuqinë
Kur papritur shpon si shigjetë
Takimi në rrugë me fantazinë
Asnjë fjalë asnjë shiqim
I trembur i heshtur pa guxim
Mirëdita bëhet lamtumirë
Takohemi në vargje në errësirë.
Jam shkrimtare
Do të shkruaj një tregim
Asgje s’ do të jetë reale
E tëra veç një trillim
Do të ndërtoj një botë
Të krijoj personazhe
Mua do të më kenë zot
Shkencëtarë a magjistare
Hiq pa fekondim,
As pa epruvetë
Njerëzit do të i lindë
E do të I’u jap jetë
Si të dua i formësoj
Të kuq, të zi a të bardhë
I shëmtoj i zbukuroj
I bëjë të menqur a budall
Të i përshkruaj sikur fëmi
Të mos i rritë as ti plakë
Do të varet krejt nga teksti
Çka e ka të shkruar , çka fat
Mjafton një fjalë, dhe një presë
Nisë jetë a shkon në amshim
Të qeshë të qajë apo të heshtë
Të ndëgjojë apo të mbajë fjalim
Mundem me i’u ndërru gjininë
Emrin prindët dhe adresën
Mundem me ndërru krejt gjeografinë
Fare leht edhe planetën
Shpifi mbretër, princër, përralla
Hajduk lypsarë e hero
Zana nga mali marsi a hana
Robot e krijesa të pa para
Krejt varet çfarë unë dua
I shty në dashuri apo të i martoj
Të i ndajë të i bëjë të vuajn
Tregimin tim vet e sundoj
Pushteti im i madh mbi tregim
Mëshirë , tirani a mirëkuptim
E sjell globin me një shkrim
Pa galaksi, veç me frymëzim
Personazhet i falenderoj
Që më rrinë nga pas e më ndëgjojnë
Kurr nuk rrebelehon as nuk protestojnë
S’më dalin para, tregimin nuk ma ndërrojnë
Sikur ta dinin sa kanë mundësi
Do të kërkonin jetëgjatësi
Fat të mirë shumë begati
Shëndet të plotë , rini
Paqe , dashuri e lumturi
Urdhëroni urdhëroni
Çfarë të doni çfarë nuk doni
Do të merrni nga unë shkrimtari
Krijuesi juaj , shkencëtari e magjistari
Ferizaj 23. janar 2009
Poeti i pa punë
Zgjohem heret në mëngjes
Kërkoj punë e nuk muj me gjetë
Asnjë profesion s’më përgjigjet
Hallin tim në vargje e shpreh
Sillem mbështillem rreth e rrotull
Për tërë botën e qajë kokën
Plot frymëzim e inspirim
Në poezi kërkoj shpëtim
Porsa këthehem në shtëpi
Familja pyesin nji nga nji
- pse ore burrë sot u vonove
a mos vallë u punësove
vërtet babi çka na solle , çka fitove
sa me dhembje aq me krenari
them – ua solla një poezi
është më e mira deri më tani
por, poezija, poezi
as për ta ngrënë as për ta pi
kështu është kur je poet
shpirtin plot varfëria e prek.
Komentoni
Artikuj te tjere
Pilo Zyba: Letër mikut tim të vjetër... Grigor Jovani
Isuf Luzaj, Zbardhen ditarët e luftës
Albert Zholi: Fragment nga libri ''Ikja e madhe''
Deklaratë për shtyp nga shoqata ''Aleanca Kombëtare e Ushtarakëve të Shqipërisë''
Këze Kozeta Zylo: Një urim në Ditëlindjen e Kadaresë
Në shenjë përkujtimi e nderimi me rastin e njëvjetorit të vdekjes së vëllait Selver Dërmaku
Cikël poetik nga Furtuna Sheremeti
Ramiz Dërmaku: Gjuha shqipe në studimet gjermane
Ismail Kadare, një mjeshtër shahu kundër diktatorit Hoxha
Sabile Keçmezi-Basha: Ditë e skëterrshme
Dibran Demaku: Ku ishe, ti babi?!...
Kalosh Çeliku: Nj? vit frik?
Mikel Gojani: Një botë letrare e pasur, e nuancuar dhe shumështesore
Blerim Rrecaj: Ndoshta një marrëzi…
Fatos Kongoli: Sarkozi e bën Kalorës të Legjonit të Nderit
Zef Gjata: E ardhmja e Kolecit
Nuredin Ahmeti: Qemajl Morina, ''Lidhja Shqiptare e Prizrenit në shtypin egjiptian
Demir Krasniqi: Hoxha në minare dhe gratë e mëhallës
Halit Bogaj: Barbra Streisand
Cikël poetik nga Vullnet Mato