Kulturë
Blerim Rrecaj: Sa për të thënë diçka...
E diele, 27.09.2009, 06:18 PM
Blerim Rrecaj
Sa për të thënë diçka...
Ndonjë poezi e lexuar ndonjëherë mund të ngacmojë a ta ndez ndonjë zjarr të mbrendshëm që edhe këtë herë do ta quash të papërshkrueshëm. Dhe vazhdon me leximin e saj për të di satën herë. Hidhesh e kridhesh ca valëve tunduese dhe ndoshta edhe i emërton gjithëpërfshirëse nëpër qenien tënde. E për t'u kthjelluar pakëz, bën ca hapa dhe hap këtë derë xhami rrethuar me të bardha dhe del pak përjashta. Eshtë natë. Sonte e sheh një hënëpërgjysmë ngjyrë ari dhe fare pak yje. Gjatë kësaj dalje të shkurtër ndodhin edhe gjëra të tjera që ndoshta do i ruan kujtesa për t'u kujtuar më pas për to. Kthehesh për të rilexuar poezinë a poezitë dhe tashmë ato i lexon me një tjetër frymë, ama të duken aq të afërta e aq të dashura si më parë.Nuk ka më kufi të prerë artistik mes kësaj nate dhe poezive. Hamendem a të dal edhe një herë jashtë. Dhe nuk jam asi trimi që këtë lojë ta vazhdojë deri në mëngjes. Duke dalë e duke hyrë. Duke lexuar e duke vështruar. Kujtoj çaste nga dita e sotme. Ishte një e shtunë pa bujë e lehtë dhe e qetë. Patëm mysafirë për drekë. Tash sikur pështillem në vorbullën e poezive, të këtyre çasteve të kësaj nate e të ditës që kaloi duke e mbllaçitur fort me dhëmbë një çamçakëz nëpër gojë. Titulli i njërës prej poezive të Dritëro Agollit është :"Një shkrepëse", ndërsa tjetra e nënshkruar nga Octavio Paz quhet: "Dy trupa". Që të dyja janë të "hedhura" nëpër faqe interneti. Do ta teproja t'iu them lexoni, ose edhe më keq ta shtoj "ju lutem". Nuk më pëlqejnë kopertinat e librave që emrat e shkrimtarëve e titujt e tyre shoqërohen me fjalën "nobel", ose kritikët që thonë se "gjithsesi duhet ta lexoni këtë libër..." Mjaft dyshoj tek ata që më thonë se gjithqysh do ta kryejë këtë e atë punë...Përsëri do t'i referohem një faqeje interneti ndonëse më shumë e pëlqej që shkrimet t'i lexoj qofshin ato në libër, në gazetë a letër. Ja se ç'na thotë Joumana HADDAD nga Libani në poezinë "Grua":
"Mendojnë se liria ime është pronë e tyre
E unë i lë ta besojnë,
Ndërsa unë bëj timen".
Sa për të thënë diçka...
Ndonjë poezi e lexuar ndonjëherë mund të ngacmojë a ta ndez ndonjë zjarr të mbrendshëm që edhe këtë herë do ta quash të papërshkrueshëm. Dhe vazhdon me leximin e saj për të di satën herë. Hidhesh e kridhesh ca valëve tunduese dhe ndoshta edhe i emërton gjithëpërfshirëse nëpër qenien tënde. E për t'u kthjelluar pakëz, bën ca hapa dhe hap këtë derë xhami rrethuar me të bardha dhe del pak përjashta. Eshtë natë. Sonte e sheh një hënëpërgjysmë ngjyrë ari dhe fare pak yje. Gjatë kësaj dalje të shkurtër ndodhin edhe gjëra të tjera që ndoshta do i ruan kujtesa për t'u kujtuar më pas për to. Kthehesh për të rilexuar poezinë a poezitë dhe tashmë ato i lexon me një tjetër frymë, ama të duken aq të afërta e aq të dashura si më parë.Nuk ka më kufi të prerë artistik mes kësaj nate dhe poezive. Hamendem a të dal edhe një herë jashtë. Dhe nuk jam asi trimi që këtë lojë ta vazhdojë deri në mëngjes. Duke dalë e duke hyrë. Duke lexuar e duke vështruar. Kujtoj çaste nga dita e sotme. Ishte një e shtunë pa bujë e lehtë dhe e qetë. Patëm mysafirë për drekë. Tash sikur pështillem në vorbullën e poezive, të këtyre çasteve të kësaj nate e të ditës që kaloi duke e mbllaçitur fort me dhëmbë një çamçakëz nëpër gojë. Titulli i njërës prej poezive të Dritëro Agollit është :"Një shkrepëse", ndërsa tjetra e nënshkruar nga Octavio Paz quhet: "Dy trupa". Që të dyja janë të "hedhura" nëpër faqe interneti. Do ta teproja t'iu them lexoni, ose edhe më keq ta shtoj "ju lutem". Nuk më pëlqejnë kopertinat e librave që emrat e shkrimtarëve e titujt e tyre shoqërohen me fjalën "nobel", ose kritikët që thonë se "gjithsesi duhet ta lexoni këtë libër..." Mjaft dyshoj tek ata që më thonë se gjithqysh do ta kryejë këtë e atë punë...Përsëri do t'i referohem një faqeje interneti ndonëse më shumë e pëlqej që shkrimet t'i lexoj qofshin ato në libër, në gazetë a letër. Ja se ç'na thotë Joumana HADDAD nga Libani në poezinë "Grua":
"Mendojnë se liria ime është pronë e tyre
E unë i lë ta besojnë,
Ndërsa unë bëj timen".
Komentoni
Artikuj te tjere
Ilir Seci: Ligjërimi funksional poetik
Evi Kokoshi: Në një botë që lind e nuk lind dot
Luan Xhuli: Cikël poetik
Emil Lafe: Fjalor Enciklopedik Shqiptar
Edlira Dedja: Saimir Pirgu në evenimentin artistik të vitit në Bernë të Zvicrës?
Blerim Rrecaj: Vjeshtë, mirë se erdhe!
Sabit Rrustemi: Mëngjesi me sy gruaje (Tregim)
Edison Ypi: Rruga e Markut
Albina Idrizi: Dhembje e ëmbël
Përparim Hysi: Jari...
Naser Aliu: Sindroma Stokholmit
Edhe një Çmim për Yllka Sheqirin
Demir Krasniqi: Resurset natyrore dhe pasuritë nëntokësore të Kosovës futen nën juridiksion të minoritetit serbë
Viron Kona: Drithërimat e Yjeve (I)
Këze (Kozeta) Zylo: Ta ruajmë si një gur të çmuar gazetën “Dielli” thesarin e Kombit
Bashkim Saliasi: “Një udhëtim i çuditshëm” i shkrimtarit Viron Kona
Cikël poetik nga Ismet Tahiraj
Tregim nga Sabit Idrizi: Mëditja
Halit Bogaj: Imer Popoci
Yrjet Berisha: Proza e Camajt