Suzana Kuqi: C'gjuhë flet shpirti

Perla e Lotit

Prej asgjëje dhe gjithshkaje
këtë çast
kanë shijen mendimet e mia...
Ishim më pak se ekzistenca
përpara se Zoti të fliste
e më sjell ndër mend
sa fjala është e fuqishme
si ajo që nis një luftë
si ajo që vendos fatin e njerëzve të varfër
si ajo që bën të lindë një fe...
apo si ajo që dje shpirtin ma lëndoi
ajo tjetra që zemrën ma lumturoi
e mbaruan në pika loti
... perla gëzimi e hidhërimi...

Ndoshta...

sepse jemi të bërë më shumë me ujë
përzier pluhur yjesh e ëndrrash
ose sepse shumë i ngjasojmë
planetit tonë të kaltër...
Në mëndje ç'kish Zoti vallë
kur Tokën tonë krijoi...
Kush e din...
E kush e din ç'mendon një alien
kur botën tonë nga larg kundron
ku lufta për mbijetesë
i bën dhe engjëjt demonë...
Ndoshta thotë:
...Eshtë Perlë e Lotit të Universit...

Ku ka shkuar buon sensi...

Njerëz që flasin e flasin
pa pushim
dëgjoj
kërkoj
të kap një fije mendimi të mirë
fjalë boshe
herë të bukura
por boshe
si premtime të ç'premtuara
mbetet tingulli i zërit
a thua
kënaqësi u jep këtyre njerëzve
të dëgjojnë veten e tyre
Shpesh mungon
edhe bon sensi...

sa larg...
sa larg jemi asaj
që e quajmë
të menduarit me zemër...

Një mendim...

E mbështjellë në mister
JETA si rrugëtim
VDEKJA
lindur me ne dhe brenda nesh
dinake, e heshtur, e frikshme
jetës i bën hije pa pushim...

Mirë të mos e zëmë në gojë...

Më mirë ta zemë nganjëherë
ndoshta... do të kuptojmë
sa kotësirave u rendim pas herë pas herë...
sa nuk shikojmë
shkëndijëzën e urtë të mënçurisë
se e kaluara është histori
e ardhmja mbetet mister...
na është dhënë çasti për të jetuar

JETEN tonë
... si dhuratën më të çmuar...

Cast i vjedhur...

Dhe koha ndaloi...
Njihemi vallë?
Vallë në ç'shekull jemi parë?
Digjesha mbi një turrë drush
a një bucelë mbaja mbi krye
a u mbytëm oqeanit
bashkë me Atlantidën...