Mendime
Kalosh Çeliku: Përgëzime partive politike shqiptare
E enjte, 04.04.2024, 06:58 PM
PËRGËZIME PARTIVE
POLITIKE
SHQIPTARE
NGA
KALOSH ÇELIKU
Im
Atë, shpesh ma përsëriste një fjali të tij historike: Lufta është si zjarri,
llunja e Ujit. Vërshima. Dhe, Përmbytja. Me vete merr edhe shumë viktima të
pafajshme. Pak veta i shpëtojnë atij zjarri me vërshime Natyrore. Politika, ta
hanë edhe kokën. Që, Sot: këtë e dëshmojnë me fakte varrezat mes dëllinjave.
Puset e shqiptarëve mbushur me viktima të pafajshme. Lufta e Kosovës (1988 -
1999). Lufta e Maqedonisë (2001).
E
di, nuk më doni Mua, më shumë se veten?! Përndryshe, do të ishte edhe gabim
historik. Realiteti jetësor: pa e dashur Veten, nuk mund ta duash as tjetrin.
Pa qenë Nacionalist, nuk mund të jesh Internacionalist. Shkaku, se: Askushi,
nuk ju beson Ditën e Sotshme. Ai, që: nuk e do Veten, nuk mund t’i dojë as të
tjerët.
Po,
pas një Lufte të gjatë me Penë dhiareve malore, më në fund si shkrimtar
shqiptar u binda në Ditën e Sotshme, se: kush pas gjithë atyre pusive në jetë
më kishte mbajtur ende gjallë me vite në sistemin e egër komunist, si
“nacionalist” dhe “irredentist” shqiptar. ”Armik” i shtetit të “pëbashkët” me
dënime politike partiake, ende pa hyrë në burg në Jetë përsëgjalli?! Pse, jo:
edhe Mua, të më shpallnin “hero” pas Lufte?! Nderonin me çmime shtetërore, edhe
qanin me lotët rrëke, sa herë: që, të kishin fushata parazgjedhore partiake për
pushtet. Edhe, të më sjellin lule mbi varr. Partitë politike shqiptare?!
Ndoshta, edhe ato jugosllave?! Edhe, Sot: në këtë Sistem Neokomunist, në “demokraci”,
dyshoj, se: më kishte shpëtuar Koronaviusi, Pandemia partiake, dhe rakia e
rrushit. Ose, gratë e mia besnike?!
Fatkeqësia
politike, edhe, Sot: po me të njëjtat metoda politike komuniste historike, dhe
Neokomuniste me miqtë, dhe “armiqtë” e mi para Vdekjes, ende më shpëtojnë nga
armiqtë historik. Ringjalljes time, Ditën e Nesërme?! Ballë për ball ta vazhoj Lufën me Penë.
Patjeter,
ka qenë Ajo: Grosha e Ringjalljes Time, Nanës në Oxhak, e mbjellur dhe
mbëledhur arave të Babait me shumë mund dhe djersë, rreshkur gjithë Ditën e
gjatë pranë zjarrit në oxhak me dromaxhakun kokë gjarpëri, për darkë shtrurar
në sofër, duke i pritur miqtë që i kishte zënë Nata në rrugë maleve për Ditën e
Nesërme. Mos, e them: edhe buka e misërit Nanës në çerep, e pjekur me saç mbi
krye mes vape me shpuzë, që na e shtronte Nana në Sofër për miqtë. Nateditë, në
jatakun e Stërgjyshërve historik, rrëzë “?uke” me zjarrin mbi krye
të ndezur flakë për Ditën e Nesërme. Që, gjithë ditën e natën ndizej zjarr me
trungje lisi përoxhaku e xixa mbi ?ati, në Qiell mes yjeve.
Herë pas here, edhe me trungje shelgu, rrëzë “?ukës”
Historike.
Dhe,
në mbrëmje: polikanët “muslimanë” gjatë “iftarit”, edhe Sot: ende strehohen me
sofra fetare për “iftar” me mysafirët“ partiak para zgjedhjeve persideniciale
dhe paralamentare, gjatë muajit të “Ramazanit” me darka politike fetare festive
“hallall” për “fitore”. Dhe, jo “Haram”, në Liri?! Jo, pranë oxhakut me zjarrin flakë, por në
rrugë dhe restorante.
Përgëzime,
partive politike shqiptare për “fitore madhështore”! E fituat “Luftën”. Postet
partiake, dhe pasurinë personale dhe familjare edhe për pak kohë, një mandat
politik. Unë, Sot: nuk e dua Luftën e juaj partiake për “Liri” me këmbët dhe
trutë në legen.
Ky,
është Kalosh ?eliku i Ditës Sotshme. Edhe, i Ditës Nesërme...