Kulturë
Poezi nga Atdhe Geci
E diele, 20.12.2020, 09:38 AM
POEZI AKSION
Në
lavdinë e luftës për liri dhe pavarësi
të
gjithë e ëndërronim më të bukurën
për
askë s´kish nevojë të pikonte çatia,
pas
luftës pse t´u falnim tokë fqinjëve
Tre
Drina rrjedhin tokës së Shqipërisë
të
tre Drinat bartin flamuj të ndryshëm
tre
Drina flasin me pasaportë mes vete
tre
Drinat i thërrasin ndërgjegjjes sonë!
Atdhe,
jeta na iku ty duke të dëshiruar
gjysmën
e atdheut e kemi tek fqinjët
e
kam për nder që unë të jem ushtari yt
e
kam për nder të jem dhe një atdhetar
Shqipëri
Ilire, fol si në kohët epike të
kryeherit,
si në kohët e Gjergj Kastriotit
Shqipëria
s´guxon të jetë e mundur
kombi
ynë nuk mjaftohet pa Çamërinë...
Atdhe,
jemi peng i qeverisjes së keqe
Jemi
peng i paaftësisë së ndryshimit
gjysmën
e atdheut e kemi tek fqinjët
tre
Drina flasin me pasaportë mes veti!...
Atdhe Geci - Dortmund,
Dhjetot, 2020
P L
A T O
N I - Poezi nga libri në dorëshkrim,
"Monumenti i Fjalës".
Roganë,
dashuria ime e shenjtë
flutur e
luleve nëpër livadhe
je qiellorja
e paanë e
poetit
liria
më e pashkelur e ëndrrave.
Ky libër
mund të jetë
Dante
Leonardo, Bethoven ,
Mozart
Ky
libër ka
poema të mëdha
për
Thotin, Pirron, e Dardanin...
Atdhe,
të kam
dritë-gjaku në
çdo
varg, guxim ajri në frymë
të
kam libër me shumë beteja
të kam
zemër në çdo
këngë!
Udhës
së pafund nëpër shekuj
do
të jemi midis ndeshjeve të
mëdha,
artin e udhëheq poezia,
planetit
tokë, ne jemi të lashtët.
Tëra
dhimbjet i kam
në libër
vuajtjet
ku shpirti jep e s ?merr,
në
fole aty ku zë kokërr poezia
udhës
për Çamëri janë dardanët.
Atdhe Geci - Dortmund,
2020
KËNDVËSHTRIM
Hera-herës hyjë
ëndrrës sime, larg
pasqyrës që
ajo të më sheh, shpirt,
nga
ndjenjë dashurie më vjen poezia
me
lot dhimbjesh, e me lot prehjesh.
Tëra poezitë
tek unë kanë mendje,
kanë frymë,
vetëdije e nënvetëdije
janë
shpërthime muzash me duar të
buta
të fjalëve dhe shkronjave! Fjala
në
art, është e pamatshme
së thelli…
Roganë,
unë kam nevojë për ty, për
ajrin
dhe zambakët e kopshtit tënd
për
3 zemrat tua natyrore, kam mall
që edhe
njëherë të ngjitëm
Brijës,
dhe
të dremitem kopshtit me mollë.
Tërë
zogjve të Roganës ua di foletë,
ua
di dhomat e tyre nëpër
degë, ua
di
foletë zogjve të dashurar e t´fejuar
nëpër
pemë zogjtë i
bëjnë dasmat!
Hera-herë
fluturoj me ëndrrat e mia
hapësirave kah
fluturon shqiponja
s´më
intereson kush është zotëri as
hajdut,
librat ende kanë lot
faqeve;
vendlindja ime
këtë zemër më dha
në
Roganë asgjë s´duhet të harrohet!...
Atdhe Geci - Dortmund,
2020
POEZI PROMEMORIALE
DIELLI ËSHTË DITA MË E
BUKUR
Antikë,
epoka jonë është jo si e duami
edhe
sot bëhet luftë, tradhëti, pushtime
epika
dhe lirika rrjedhin si në lashtësi
qiej
midis kohërash lejojnë të jemi afër
Antikë,
je gjenialiteti i pellazgo-ilirëve
në
zemër kam lot të përlotur prej poeti,
për
epokën më të qytetëruar të kombit
Pyes
e u pyes; si ndodhi të vetëhiqemi,
nga
alfabeti pellazg dhe nga origjina e
jonë
e të lashtëve, nga përënditë tona,
dhimbja
e as heshtja s´kanë përgjidgje
Të bukurat
ditë të antikës, më
falni!
Pranimi
i origjinës sonë po ecë ngadal
Atdhe,
fol i shtrenjti im, pse i tërë
ky
komb
me tërë këtë shkollë dhe dije të
mos
jetë i aftë të merrë vet një vendim
Fol e
ëmbla tokë pellazgo-shqiptare
pse
ndodhë të heshtet tërë një kujtesë
jemi
nga lëndë e veçantë e gjuhës dhe
shkrimit,
jemi lëndë e bërë nga
zotat.
Gjenialiteti
pellazgo shqiptar i antikës
qëndron
në gjithçka më lart se nipërit-
stërnipërit
e tyre edhe pas mijavjetësh!...
Atdhe Geci - Dortmund,
Dhjetor, 2020
FLAMURIT SHQIPTAR
I
nderuar flamur kombëtar
i
nderuari i gjithë atdheut
lavdi shenjti
i Dardanisë
lavdi shenjti
i Shqipërisë
I
nderuar flamur i atdheut
i
nderuari i gjithë kombit
t´i
je shpipja e shqiptarisë
ji
më trimi i të gjithë neve
I
nderuar flamur shqiptar
i nderuar
i tëra luftërave
lavdiplotë
në Çamëri, dhe
flamur
shenjtë në Dardani
I
nderuar flamur kombëtar
i nderuar i
gjithë atdheut
ty
të kemi më fisnikun, për
bashkimin e
shqiptarëve!...
Atdhe Geci - Dortmund,
2020
HIMN I ROGANËS
Roganë,
gjelbëro mbi tokën dardane
gjelbëro
dhe mos
u mplaksh kurrë
gjelbëro
gjuhës të flamurit kuq e zi
zotëro
natyrën që e ke, se vepër të
natyrës janë ajri, uji, retë dhe
shiu,
stuhitë,
ditët e bukura të pranverës,
të
natyrës i ke fluturimet e lejlekëve,
qeniet
me zërin e ëmbël të bilbilave,
Roganë,
gjelbro shtëpinë e mendjes,
plot
merita i ke tek duart për
punë,
dhe
te gishtërinjtë e tu të mendimit!
Shpirt,
më shumë se femër, je nënë,
më
shumë se burrë, je baba e prind
Roganë,
falë bekimit hyjnor u linde
si
variacion i një dashurie të veçntë!
Roganë,
gjelbëro tokës dardane, ky
himn
për ty e
ka gjaklindjen tënde
shpirt,
dje e rroka për supe një lule
ajo
lule donte të jetonte jetën e saj
petalet
i kish hojza rrezesh me diell
dhe
me aromë të fortë të kësaj toke!...
Atdhe Geci - Roganë
2019/ Dortmund, 2020
FLAMURI I ÇAMËRISË
Zbrit
në tokë zoti im, shih se çka
bëhet,
atdheu ynë po zvogëlohet
festo,
kemi një lindje që s´vdesë,
ditën
e Republikës së Çamërisë.
Më
quajnë Festim Lato, jam çam
s´
jam orakull po nip i perëndive
fëmiu
i nëntë çam i nënë
Dajes
më
i vogli i 4 motrave dhe pesë
vëllëzërve,
në kokë
kam Pirron,
dhe
15 mijë
vjet jetë shqiptare.
Çamëri,
jeta ime
është ndryshe
nga jetët
e zakonshme , lotët e
nënës
sime janë lot të dhimbjes,
lot
që thërrasin qenien e kombit!..
Greqinë
e kam
hedhur në gjyq,
në
gjyqin ndërkombëtar të Hagës
Me shpalljen
e Republikës së
Çamërisë,
në Kuvendin çam dhe
arvanit,
e zhvarrosëm nga heshtja
shekullore
hirin e lashtë pellazgë
Bacë,
Ali, Idajet dhe
Bardhosh
rrënjë
ullirit, e kam lidhur fjalën
aty
e kam mbjellë lotin e lashtë
që
mos ta thaj era e as vërshimat
Shumë
diell e hënë ka nëpër ulli
shijen
e frutit në gjuhë
e ndiej!...
Çamëri,
ti që e le pikën e gjakut
tënd
kopshteve, arave dhe malit,
shesheve
të qyteteve e rrënojave
po të
rilindim me gjak trimash,
me
dashuri nënash të plagosura
dhe
me gjak epokash të atdheut!...
Çamëri,
të desha, dhe më deshe,
Në shqipen
e Zeusit po
flasim:
Të
lypa, tëgjeta!Më lype të erdha,
Ky
jam Festim Lato, çamërioti yt,
ai
që s´lejoi që çështja
çame të
heshtet dhe
të mbetet e harruar!...
Atdhe Geci – Dortmund,
2020
FJALA E FUNDIT
Aristidh Kolia, në veten
e parë!
Çamëri,
të puthsha ballin
me
arvanitët je një vëlla
nëpër
rrugë kudo ka diell
fjalë
të gjalla të gjuhës sonë
Një
Atdhe e kam zemrën
e
thash në Artë e Athinë
kraharorin
e kam flamur
Kuq
e Zi, si në Shqipëri
Nuk
i vihet pranga fjalës
nuk
i vihet pranga gjuhës
Shqipëria
është gjaku ynë
nuk
i vihet pranga diellit
Zgjohuni
çamë e arvanitë
jem
shqiptar, jemi vëlla
tek
ky diell e tek ky det
Shqipëria
është e lashtë
Çamëri,
gjakja e
Zeusit
jemi
komb me përëndi
bimur
jemi tek kjo tokë
kur
ky dhé s´ishte Greqi!...
Atdhe Geci - Dortmund,
2020
DARDANËT E TROJËS
Këndo
muzë zemërimin e çamit
bjeri
të përgjumurve të zgjohen
gjallë
është gjuha shqipe
që e
flasim
dhe, gjuha që shkruajmë
I
kërkojmë përëndisë Thoti dhe
Zeusit, Aleksandrit
dhe Pirros,
Kadmit,
Apollonit dhe Priamit
Aristotelit,
Platonit e Pisistratit
tërë ndërgjegjes
së të lashtëve
dhe
ndërgjegjes së kohës
sonë
ta
ngrejmë lartë zërin për Epirin,
për
Çamërinë, diellen e Atdheut
Zgjohu
Shqipëri e para Homerit
Shqipëri e
Gjergj Katriotit dhe
papë
Eleuterit, fol Nënë Terezë,
Shqipëri
e tre përëndive, zgjohu
Ndërgjegje
e Evropës e OKB-së,
njih
Çamërinë, Epirin e Arbërit
Gjuha
Platonit dhe shpata Ulisit
qenë
shqiptare, të gjakut pellazg
Troja,
gjaklindja e Romës dhe e
Anglisë,
i dha gjakun qytetërues
Kontinentit
ende të paformuar të
Evropës
dhe Kontinenteve tjera.
Çamëri,
farë qiejsh e Shqipërisë!...
Atdhe Geci - Dortmund,
2020
FLAKËT E PRUSHIT – cikël
me poezi nga libri në dorëshkrim, „Monumenti i fjalës“
1
.
Dashuria
shpiku përjetësinë dhe
metaforën e detit të trazuar, ajo
shpiku
plorin dhe plisin e tokës
e
puthjes i dha frymarrje qiejsh...
2
.
Universi
e ushqen jetën në tokë
retë
me raste janë të stuhishme
qielli
ynë është botë intelegjente
natyrës
i jep dritën, ajrin e stinët…
3
.
Në
pamjet gjithësore të natyrës
Mungon ndërgjegjësimi arsyes
Ajri
s´mbillet dhe s´ka origjinë
dëshmi
ajri dhe erërash ne jemi...
4
.
Jemi
farë prej qiejsh të çmuar
Që
rritet kopshteve ku ka tokë
Jemi
ré e mbushur me vetima
Gur
i pranuar që nga lashtësia