Kulturë
Poezi nga Përparim Hysi
E diele, 18.12.2016, 10:03 AM
Një cikël me poezi
Nga Përparim Hysi
"Vetëgjyqësi" e një të porsadashuruare
-Pse më la kështu fuqia? Përse vallë jam kaq e "dobët?
-Pse kështu është dashuria? Apo unë jam sot e"plogët"?
- Pse një burrë kur më prek, zë e dridhem dhe kam frikë?
- Pse më gjan si një "akrep"?Ajo "prekje" pse më mpikë?
- Kështu ndodh dhe me të tjera apo unë jam pak e "humbur"?
(Ja tek është atje, tek dera dhe nuk gjej vend për t'u futur!!!)
Duhet të bëja diçka dhe, sado pak, ta kundërshtoja
Epo kot që zbraz "dogra" ( atë "prekje", sa e doja!)
Seç m'u drodh i tërë trupi ( lele, "ngriva", si me ethe!)
Sado që më mbuloi turpi ( Ç'ma desh shpirti atë "prekje")
Kur më kapi dorë e tij, si t'më fuste në morsetë
Dhe, sado qeshë pa fuqi, ke parë ti që ndjej lezet!!!
Ndjej lezet... por kam dhe frikë, kur mos kem asnjë njeri
Gati të më bjerë një pikë... sa s'më ra vilani?!!!
Pa ta hap pak dritaren, sa ta shoh "atë" me sy
Motra, s'e duroj dot ndarjen ( pa shiko! Qenka aty!!!)
Ah, kjo frikë! Sa torollake!- Pse po i bëj vetes gjyq?
Dashuri! Sa je e madhe! Mua për ty, t'më vënë në kryq...
Sa bukur kur ke të dashur!
-Pse e kam veshur këtë fustan kaq të bukur?
-Pa më thoni:- Për kë, vallë?
-Pse pusullën e kam humbur?
- Çfarë ka ndodhur këtë radhë?
Fustanin e kam të hollë. Krejt të hollë
( Sa më duket sikur të jem "lakuriq")
Ghë-ghë, kush me sheh, mbytet nga një kollë
Kanë hak që më vënë në "ziq?!!!" *
Sulem shkallëve tatëpjetë
I zbres, pohtuaj, nga dy a tri
Jam bërë e tëra si të kem fletë
Se kam rënë, siç e shihni, në dashuri.
Një dorë mashkulli më kapi nga supi
Pupu, ç'më gjeti? Sa frikë!!!
Nuk pyet, i "paudhi", fare nga turpi
Zë e më puth açik.
Tani po. E tëra "ngriva"
Më kapni me dorë... a s'jam kallkan?
Por nuk e di, moj motrani, se si "shkriva"
I "paudhi" më qe "vullkan".
Kot qenkam trembur... vë buzën në gaz
Përbrenda... sa jam e kënaqur!
Oh, s'ju tregoj dot seç ndodhi më pas!!!
- Sa mirë është, kur ke të dashur!
* ziq- kandar.
O mendime ku më shpini?
O mendime ku më shpini?
Pse më çoni moteshkuar?
Ca kujtime t'hu m'i sillni
Gati nga moteharruar.
Sillni vitet djaloshare
( ja dhe vendi! Ja dhe pisha!)
Aty vinte një "sorkadhe"
Që dikur mike e kisha.
Vinte mikja që e kisha
Por, mjerisht, tani s'e kam
Dhe njëherë me të të isha
Pa , pastaj, të bëja bam!
Bam! Pëlcas si flluskë sapuni
Korë e dhimbjes rri mbi plagë
As që pyet nga "turpi" burri
Sado tash është flokëbardhë.
Tiranë, 28 nëntor 2016