Kulturë
Neki Lulaj: Takimi nën Rrap
E hene, 23.11.2015, 07:55 PM
Neki Lulaj
TAKIMI NEN RRAP
Nën hijen e Rrapit mjegulla bëhet copë e grimë
Engjëjt shkundin degët e kujtesës
Ndienjat kullosin lëndinat e mendimeve
E malli kafshon rrënjët e ujit - pranë Vardarit shkumbues
Në lendinat e shpresës i kositim imazhet e fëmijërisë
Mysafirët e ardhur me turravrapin e erës
Atje sot lëshojnë tinguj magjepsës margaritarët
Të derdhura nga Vazoja e Jetës
Gurëzojnë nën Rrap mjergullat mesjetare, muzat e poetëve
Stërnipërit e delegatëve të Kongresit të Manastirit
I bashkoi netët e vjeshtës së florinjtë Kalosh Çeliku
Të bekuarit sot vijnë si zogjët shtegtarë herët e vonë
Zbresin fytyrëqeshurit tek Ura e Gurit
Përpara kembëve të Olimbisë
Me pakë plaçka ngarkuar…por
Valixhet e shpirtit mbushur plot margaritarë
Ende nuk jemi në dimër
Nga gëzimi Nënë Tereza po e fsheh lotin e fundit
Për prezencen e mbretërve të vargut
Që me fjalë magjike shërrojnë plagë
E bashkojnë dashurinë e Muzave poetike
LOTËT E HËNËS
Shpirti im don që Hënës t`ja fshij lotin nën qepalla
E të bejë gjumëmblin në prehërin e saj
Unë hileqari një mëkatar i vjetër
Po i shkundë degët e Ullirit, po e thërras kujtesën
Po m`rëndohen supet si barra e dëborës së bardhë
Mbi bjeshkët e bekuara të Sharrit shqiptar
Desha t`ja puth asaj syrin e përlotur
E faqeve engjëllore t’i plasë buzagazi i artë
Pa u djersitur nën kroin e vajit po druaj
Se do t`më rrëmbejnë valët e vërrshimit
Nga lotët e Hënës së kristaltë
Desha t’i hjek rrudhat t’i njomë degët e kujtesës
Të ngjitem tatëpjetë me ty majës së hijeve të bardha
Të ulem mbi shkëmbin ku rrinim dikurë e sot mrizojnë zanat
Të pimë ujë në kroin e akullit ku dikur pat pirë Teuta e Rozafa
Ti ma kthen bardhësinë nga yllësitë e praruara
Me shkëlqimin e honeve të mendjes që kurrë s’u bie terri
Pa eja bashkë t’i mbjellim ullinjtë e jetës
Ne s`jemi shtegtarë biblikë por trashëgimtarët e Evës
Po më gulçon zemra si një tel i këputur
E nën gjethet vesës prek flokun tënd të artë
Më vijnë para syve si bariut tuba e deleve imazhe fisnikërie
Që ta thej mjegullën në copa e grima e në botën e hijeve
Të ulemi bashkë nën Rapin e Gjergjit
Atje ku të gjithë dalim fitimtarë
Pse kaq shumë morrnica në trup dhe në shpirt
S’e mbaj mend pse kaq shumë po më pickojnë
Pse ky mot kaq i vrejtur ky lum kaq i turbullt kaq i trishtë
PAKT
Pylli është mushkëria e fushës
Filizat e tij u bënë direkë e trarë për çdo pullaz
Në përrallat për fëmijë
N´thellësinë e tij jeton Kësulkuqja
Me shtatë binjakët e buzëqeshur...
Në legjendat e vjetra
N`përroskat e pyllit jetonin zanat e malit
E ujqërit gushëkuq e qafëtrashë
Që me drangonjtë e malit kurrë nuk patën pakt
Natës së pyllit nuk i kishin besë
Atje nata ishte e gjatë e ditën rrinin engjëjt
Në freskun e verës
Për t’u kthyer me flladin e mbrëmjes
Ne sofrën e poetit urtak....
DAMARËT E BJESHKËVE
Për çdo pasdite vjen mbrëmja
E ju mos e mbyllni portën me ngujore
Se ne fund te fundit të një rruge
Frika zbrazet n´me ujit dhe qiellit
E gjethet e lara të vesës rravgojnë
Degëdisen e i rropasen thellësisë se shpirtit
E klithë trupi im ndaj kafshimit te pabesisë
Nga thellësija e syve burojnë hijet e se keqës
Hijet e humbura nëpër kohë mbi vetën tende
Janë fjolla bore apo shkëmbinjë bjeshkorë
Muzgjet e racës tonë
Ushqjnë damarët e bjeshkeve
N´ballkonat e erës rruhen
Memorjet e shekujve të fjetur
N´lumë shiu plasë vaji i petaleve
Kalorësit e lotëve në sofra hyjnishë
N`krahun e ylberit vjen besa e dhënë
E n`cep të gurit përplasen çastet
Me rrezet e gdhendura në hënë...
PRITJE E PJEKUR
Gjithçka që kam dashur e dua
Çdo trup dremit nga një kohë
Në kotarin e dhimbjes
Mbi kroje u amplasuan plazhet e hënës
Afrohuni bij të hijeve të thella
Këtu gjenden ata që s’gënjejnë
Ata që kanë mbetur brigjeve
Ata që mund ta kuptonin gabimisht
Leksionin e historisë nën të cilën rri emri im
Dhe përrreth meje pritja e pjekur…