Kulturë
Poezi nga Jaho Margjeka
E shtune, 18.01.2014, 07:32 PM
POEZI MARGJEKIANE
Poeti i Bujanit të Krasniqes, nipi i Ramë Binakut të Mollë-Kuqes, JAHO MARGJEKA
SOT
Sot varrosa një njeri
Me emër e mbiemër të vërtetë,
Qava me ofshama në ikjen e tij,
Me zë të lartë deri tek retë.
Sot varrosa një njeri
Ditën për diell,jo në përrallë,
Mik a mikeshë,pak rëndësi,
Hyri nën dhè krejt i gjallë.
Sot hyri në dhè i gjallë një njeri
Qau shpirti im për shpirtin e tij,
Hyri nën dhè krejt krejt i gjallë,
Ah,sa do doja,të qè veçëse përrallë.
LUFTËHUMBUR
Me armiq,as prerë,as vrarë,
Krejt shtatin me heshta ngulur,
I gjithi kulloj dhimbje e plagë.
Kulloj i tëri dhimbje e plagë,
Nga lufta i kthyer luftëhumbur,
Siç kthehet kalorësi i vrarë,
Plot heshta shtatit ngulur.
As prerë e as vrarë me gjeneral,
Më vrau një heshtë e helmatisur,
Një heshtë që erdhi nga larg.
I vrarë,por jo i mundur.
KY DIMËR
I ftohtë ky dimër,edhe pse pa borë
Muret e zemrës hèjè akulli ngrirë,
Minutat çalojnë,ditënata s'ka orë,
Rrëknyer shpirti në humbëtirë.
I pashpirtë ky dimër edhe pse i butë
Pa cicërima e zogj nën çati,
Ngryset e gdhihet njeriu i urtë,
Ngrohur e ftohur me frymën e tijë.
I pabesë ky dimër plak,i pabesë
Tutje pëlcet e kërcet një gosti,
Gdhihet e ngryset njeriu i urtë,
Ftohur e ngrohur me frymën e tijë.
I pashpirtë ky dimër,edhe pse i butë,
Për shpirtëfisnikët e urtë!
-Per ZSh-në, Janar 2013-
(Pezgjodhi per botim, Ramiz Lushaj)