Elida Buçpapaj: Hymn të vërtetës

HYMN TË VËRTETËS

Poemë nga ELIDA BUÇPAPAJ

 

e dua të vërtetën

të pastër si e vërteta

të shenjtë

si e vërteta

shenjtore

si Nënë Tereza

 

uji i burimit është

i kthjellët si e vërteta

bora në dimër

është e vërteta

dhoma e ngrohtë

ndërsa jashtë

ka furtunë

është e vërteta

e kulluar

 

deti dhe qielli

janë e vërteta

lakuriqe

si nudot

kryevepra

të Renoir-it

 

pa të vërtetën

e gjitha është

rrenë

e pështirë

pa të vërtetën

ka kllouniadë

ka folkloriadë

më mirë

ikë nga sytë këmbët

 

e dua të vërtetën

e thjeshtë

pa fallsitet

injoranca

është e vërtetë pranoje

analfabetizimi është i vërtetë

pranoje

 

hype ku të duash

të vërtetën

zbrite nga të duash të vërtetën

ajo qendron

në këmbë

e paepur

 

askush nuk

nuk e fsheh dot të vërtetën

edhe ai që ia tregoi

në legjendë tokës

toka rriti pipëzat

dhe e vërteta

u kthye në këngë

për fyejtë mitologjikë

 

të vërtetën

nuk e fsheh dot lluksi

Benzi, Jaguari, Rolls-Royce,Ferrari

vilat, kamja, ari

e vërteta

ajo qëndron

mbi gomar

në mes të fushës

e të vjen të qeshësh

me të madhe

sa të të dalin lotët

prej të qeshurës

se si shfaqet

 

e vërteta mbetet

largoje me dhunë

largoje me intriga

e vërteta prapë është

 

çliroje nga pushtuesit

çliroje diktatura

çliroje ga sharllatanët

Zoti na rujt prej tyne

sa plehra janë

por e vërteta

i mbijeton gjithçkaje

 

andaj duhet

shqiptuar

troç

sepse të shtiresh

është lojë e madhe

duhet të aktrosh

në Hollywood që

t’ia dalësh

sepse përndryshe të

del boja

fare

 

sepse e vërteta

e tregon shëmtimin

katërcipërisht

ashti si je

faqja e zezë e tokës

apo faqja e bardhë

fytyra e nxirë blozë

apo fytyra e pastër

si drita e Zotit

kjo është e vërteta

 

e vërteta nuk është

e fshehur

e vërteta

është për fushë

ne e dimë

si është e vërteta

ne ia themi vetes tonë të vërtetën

ne ia themi njeriut të zemrës

të vërtetën

dhe çlirohemi

 

të thuash të vërtetën

çlirohesh nga vargonjtë

e shtirjes

nga vargojntë e diktatit

të inercisë

nga koha e pushtimit

 

tani s’kemi arsye

të kemi frikë

prej frikës

tani jemi çliruar

prej frikës

për ta shqiptuar të vërtetën

troç

ashtu si është

me rrudha

e shpifur

e shkurtër

e trashë

obeze

e ndyrë

por është e vërtetë

 

nuk i ikim dot së vërtetës

e vërteta nuk na ikën

dot prej dorës

sepse ajo

është

e përherëshme

prandaj le t'ia hapim kartat

e të flasim

me karta të hapura

 

pa të vërtetë

e gjitha është fiksion

si në një skenë teatri

me aktorë amatorë

që nuk e dinë gjuhën

shqipe

as ta flasin

dhe as ta shkruajnë

e shkruajnë dhe e flasin

shqipen

në mënyrë rumpallhane

 

pa të vërtetë

nuk ka memorie

nuk ka kujtesë

historia kthehet

në hiç të hiçit

e ne hymë lopë

e dalim lopë

nga kjo jetë

duke na tërhequr

prej qafe zagari

fallcitet

dhe kudra

hipokrizi

 

prandaj

mbroje të vërtetën

shqiptoje të vërtetën

shqip

anglisht

në të gjithë gjuhët

që ke mësuar

gjatë këtyre 23 viteve tranzicion

 

veç thuaje

me sy,

me mimikë,

me gjestikulacion

trupëzoju

me të vërtetën

bëju zëri i saj

thuaje

të vërtetën

troç

më e bukura

ta thuash

alla shqiptarçe troç

kështu e kam për zemër

 

sepse kur e thua

troç

lind si njeri

je vetvetja

dhe bota

bëhet e vërtetë

si e ka krijuar

Zoti

 

e kështu jetohet

jeta….

troç

dhe bëhet

më e mirë

bota

për çdo ditë e më e mirë

kur i betohemi

së vërtetës

kur i falemi

së vërtetës

kur i thurim

hymn

të vërtetës

me gjithë shpirtin

e zemrën tonë…

 

nuk kemi përse të themi

rrofshin liderët

rroftë revolucioni demokratik

rroftë antirevolucioni

rroftë antitranzicioni

mjafton të themi

rroftë e vërteta

dhe i kemi thënë të gjitha

shtershëm

deri në bërthamën e tokës

e deri në kupën e qiellit

ku prehen

shpirtërat

e të dashurve tanë

ku ndodhet Parajsa

jeta e përherësisë

dhe Zoti ….