Mendime
Xhevat Rexhaj: Përçarësit e bashkimit kombëtar
E hene, 03.12.2012, 08:32 PM
KUR
Nga Xhevat Rexhaj
Do e
nisi këtë shkrim me një thënjë, e që mjerishtë është thënjë e një armiku tonë
të kohërave, por më duket se fatkeqësishtë po na përshtatet ne shqiptarëve; “
çdo befasi zgjat tri ditë”, ndërsa për fat të keq, te ne shqiptarët befasit e
tilla zgjasin me nga 100 vjetë!
Viti 2012
do të mbetet i shënuar në historinë shqiptare si viti kur u festua me
pompozitet, muzikë, seminare, manifestime, shkrime, analiza, bisedime, ahengje
edhe vet dita e 28 Nëntorit ,që u festua vërtet në të gjitha trojet apo trevat
shqiptare, e gjerë të skajet më të largëta të botës nga mërgimtarët, 100
vjetori i pavarësise¨së Shqipërisë. Në realitet kjo ditë dhe kjo datë ishte një
ditë e veqant, për të gjithë shqiptarët, ngase kështu në një apo tjetër mënyre
sot si më mire se kurrë shqiptarët e patën mundësin që të qarkullonin, dhe të
festonin kudo dëshironin në troje shqiptare e kjo si rezultat i gjendjës momentale që
mbizotëron në këte kohe, kur kunfinjët janë të kaluar me lehtësi, dhe pa
procedura asfare.
Një
popull, dhe një shtet që feston 100 vjet shpallje paVARËSIE VËRTET MERITON
RESPEKT, NGASE 100 VJET NUK JANË PAK QË NJË KOMB TE EC DREJTE ZHVILLIMIT, DHE
PËRPARIMIT TË GJITHËMBARSHËM të tij. Një diç e tillë ndodhi edhe me ne
hqiptarët edhe pse nuk mundemi. dhe nuk duhet të jemi të vetëkënaqur se nuk ka
patur mundësi të ishte edhe më mire. dhe më prosperues shteti i ynë. Po ja që
tani në këte shekull gjërat kanë ndryshuar për se mbari .dhe tani më shqiptarët
kanë dy shtete të pavarura .dhe sovrane që plotësojnë njëra tjetren. dhe mbeten
si ombrellë e mire për trojet e tjera.
Tani të
ndalem konkretishtë te një temë të cilën e kam si preokupim; Si ishte festimi
madhështor me protokolin e shtetit shqiptarë?
Kur e
kemi parasysh se i tërë viti ishte si vit i festës së 100 vjetorit, ka vend dhe
mundësi të gjinden gabime të caktuara që e përcollën tërë vitin e sidomos javën
e fundit të festimeve. Si rezultat i një euforie tipikie shqiptare, java e
fundit ishte një shfaqje e thirrjeve të shumta nga shumë politikaj,
intelektual, gazetarë e grupe të tjera të caktuara, për një bashkim sa më të
shpejtë të kombit, dëshire kjo e gjithë shqiptarëve kudo janë, por parë
rrethanat reale ende e parealizuar! Të gjitha TV et shqiptare, të gjitha mjetet
e tjera të informimit si dhe të gjitha Institucionet e shteteve tona, ishin në
gara se kush do te dukej më patriot, kush do të plasonte më shumë patriotizëm
verbal e kush do të dukej më atdhetarë
se tjetri, dhe e gjithë kjo disi krijonte një imazh të mjegulluar te
qytetaret e thjeshte me ato pyetjet spontane; po vall a do ishte më mire që
këta fjalamanë të punonin më shumë e më
konkretishte për bashkim sesa të derdellisen me fjalë të mëdha e me
parulla të pakripa, se shpejt do bashkohet shqiptaria? Nëse jemi realistë, e
tilla edhe ndodhi, krerët e Institucioneve si ato në Shqipëri si ato në Kosovë
e në trojet e tjera shqiptare, dita ditës i mbushnin ekranet televizive, dhe
faqete e gazetave tona me fjalë të mëdha , me premtim,e dhe me betime se po
afrohet bashkimi i shqiptarëve. Vizitat e tyre kudo, promovimet e busteve, dhe
lapidareve të ndryshem, dhe fjalimet e zjarrta ishin top lajmet e ditëve të
fundit të nëntorit....Kryeministri i Shqipërisë ngarendi kudo, vizitoi këdo,
foli për shumë ke, por mjerishte ai e anashkaloi një Personalitet ndër më të
mëdhenjëte të kombit shqiptarë, e injoroi totalishte Presidentin e Kosoves, të
ndjerin Ibrahim Rugova, ose thënë ndryshe S. Berisha iu nënshtrua këshillave të
tani më mikut të tij antirugovist H. Thaqit, që të lënin anash figurën madhore
të shqiptarëve, ja pra se deri në çmasë kishte mbërritur dalldisja për kinse
bashkim kombëtarë.
Eh ky
bashkimi kombëtar, sa shumë e sa here u përlloq gjatë historisë së kaluar, e
mjerishtë tani më u baltos edhe nga gojët dhe mendjet e atyre që në realitet
ditën e natën punojnë, dhe axhitojnë mu kunder bashkimit kombëtar. Të tillët
nuk janë të pakët, dhe fatkeqesishte për shqiptarinë të tillët sot udhëheqin me
shtetet shqiptare e sidomos atë të Kosovës. Tani une do shkoi radhazi se kush
janë ata që në emër të bashkimit kombëtar realishtë e ndihmojnë përqarjenë
kombëtare.
Rexhep
Qosja, një akademik i mjerë i kohës së titizmit, një njeri që shkroi me lot në
sy për vdekjen e Titos, që ujiti letrat e tija me lot kur i vdiq E. Hoxha, që
ngrit lartë ish komunistet e Kosovës së Titos, eh ky Qosja që kudo dhe kurdo
ndjellte vrere kundër 90% te shiptareve të Kosoves, kundër Presidentit të
Kosoves, kundër I. Kadares, kundër S. Berishes, A. Zogut e shumë të tjerëve që
ishin, dhe mbesin krenaria shqiptare, por jo për Qosjen ata ishin po si
tradhëtar. Të shenojme vetëm disa prononcime të Qosjes për figurat madhore të
kombit, ndaj të cilëve Qosja i mjerë ka
mëri, ngase mbetet i vogël karshi tyre.
Qosja për
I. Rugovën.
"Nderhyrje
ne thelb jodemokratike ne zgjedhjet demokratike ne Kosove ishte edhe vizita e
kryetarit te Lidhjes Demokratike te Kosoves ne Shqiperi me ftesen e Presidentit
te Shqiperise, Alfred Moisiu, pikerisht ne prag te zgjedhjeve. Nuk mund te mos
mendohet se edhe kjo vizite ishte fryt i punes se disa qarqeve europiane!
Jo me pak
se vizita, nderhyrje ne zgjedhjet ne Kosove ishte edhe shpallja "doktor
nderi" i kryetarit te LDK-se ne Universitetin e Tiranes, e bere me
kerkesen e Presidentit Alfred Moisiu. Sa e pabesueshme!
Universiteti
i Tiranes, ne pranine e Presidentit te Shqiperise, e nderon me titullin e
"doktorit te nderit" per merita te vecanta, jo ne politike, por ne
shkencen e letersise, domethene ne shkencat albanologjike, njeriun i cili prej
gati njezet vjetesh nuk ka lidhje me shkencen! Dhe, s'ka arritur asnje rezultat
shkencor!
Duke mos
dashur ta nderoje, me ndonje urdher, medalje a dekorate shteterore njeriun, i
cili gjate luftes ka bere veprime te padenja, madje te turpshme, i cili ndaj
Shqiperise eshte sjelle ne menyre tejet te palejueshme, apo duke dashur ta
nderoje me shume, Presidenti Alfred Moisiu e con ate ne Universitet!
Universiteti
i Tiranes, vatra e dijes, e arteve dhe e atdhetarizmit shqiptar, shpall
"doktor nderi" njeriun, i cili prej vitit 1990 e deri ne vitin 1999
qendron ne krye te nje udheheqje partiake sektariste, qe thyen, c'integron
levizjen kombetare ne Kosove, qe ben cmos per ta mbajtur Kosoven te paqesuar
nen dhunen e terrorin e Milloshevicit, i cili me pune e me deklarata, perpiqet
ta komprometoje luften clirimtare dhe UCK-ne, i cili pas Konferences se Rambujese
nuk pranon te marre pjese ne formimin e Qeverise se perkohshme ne Kosove, i
cili e fton NATO-n te nderprese bombardimet e forcave ushtarake e policore
serbe e te objekteve te tyre ne Kosove e ne Serbi e Mal te Zi, i cili derisa
Presidenti i Jugosllavise se mbetur, kryekrimineli Milloshevic, dhe Presidenti
i Serbise, Milutinovic, po e debonin popullin shqiptar prej Kosoves dhe po
benin masakra mbi te, takohet me ta dhe u con dhurata te mbeshtjella me fjongo
te mendafshta, i cili pas bisedimeve me Milloshevicin ben perpjekje per
formimin e Qeverise kuislinge ne Prishtine! Dhe, keshtu, Presidenti i
Shqiperise, Alfred Moisiu, gjenerali i cili duke qene se ka bere betim edhe si
ushtarak, edhe si kryetar shteti, e di c'do te thote te obligohesh, i betuar, t'i
sherbesh atdheut ne paqe e ne lufte, ne lumturi e ne tragjedi, t'i sherbesh e
te flijohesh per te, e shpall "doktor nderi" te Universitetit me te
cmuar kombetar shqiptar, ku edukohen brezat e atdhetareve te ardhshem, njeriun,
i cili ne castet me dramatike historike te popullit shqiptar te Kosoves ben
veprime qe ne etiken e popujve e te shteteve gjithmone jane quajtur qarte:
tradhti!
R Qosja
për Kadaren dhe Berishen
“Perveq
qe u fol ne kontest negativ për Ismail Kadaren,Sali Berishen,LDK -en etj pat
edhe figura qe ne nje far forme u treguan si personazh pozitiv te kesaj
interviste.Personazhe te tilla ishin Fadil Hoxha,Mahmut Bakalli,Enver Hoxha
etj.”
“Sali
Berisha u akuzua shumë sidomos per kohën kur ishte president i Shqiperisë si
njeri që pengoi luften e UCK es si dhe bashkpunoi me shtetin serb per burgosjen
e udhëheqësve te UCK es gjatë qendrimit te tyre ne Shqiperi.Burgosejn e Adem
Jasharit,vrasjen e Remzi Hoxhes,burgosjen e Fehmi LLadrovcit,Ramush Haredinajt
etj.
Ismail
Kadare u akuzua per mbrojtjen e sistemit apo pushteteve qe ishin ne Shqiperi
dhe gjithmon sipas Qosjes ai ishte kuder popullit.Kadare shqiptaret qe leshuan
shtetin dhe iken azil ai i quejti jashqitje e Shqiperisë. Ja ky është Qosja, ky është i përkdheluri i
pushtetit të Kosovës, ky njeri që shau e nuk la gjë pa thënë e vepruar kundër
Rugovës, Kadares e Berishes, e kur ky kerkon bashkim kombi atehre le ta haj
dreqi ate bashkim se nuk na duhet. Ky përqarës i madh i kombit mbetet virusi
ndër më të rrezikshmit në shoqërin shqiptare, shkurt mbetet një krimb
titisto-enverist që do e perbij historia si të paqenë.
Kosova
dikur mburrej me një shqiptar i cili kishte vuajtur dekada në burgjet sllave,
kishte berë emër si patriot, dhe atdhetar, por ja që edhe ky me daljen e tij
nga burgu, pasi që ishte pritur me nderim, dhe respekt nga populli, filloi të
tregoi fytyrën e tij të vërtet prej një komunisti enverist të pariparuar, e ky
është Adem Demaqi i njohur si Ballkania. Z. Demaqi edhe sot e tutje mbetet një
zë shumë i zhurmshëm e përqarës në skenën politike të Kosoves e më gjerë. Pasi
që ka vite që ky njeri ka në dispozicion shumë të mira materiale nga buxheti i
Kosovës, pra pushteti aktual, nuk pranë së shari dhe përqari shqiptarët. Ka
disa vite që ky plak i matufosur kudo mundohet të përbaltos figurën e
Presidentit Rugova, duke e etiketuar me turli fjalësh e epitetesh të paqena,
dhe të gjitha këto i bënë nga mendja e vet e sëmure dhe kohëve të fundit edhe
nga sygjerimet që i japin ata që e mbajnë me para të gatshem, me hotele, me
automobil me shofer, dhe me pagë të madhe, kështu Z. Demaqi duke shar Rugovën
ua kthen borxhin bandave të instaluara në pushtet. Une këtu do sjelli vetëm një
vjellje të tij të ndër shumë të tjera kundër Rugovës, pra një rrenë të tijë.:
Demaqi
thotë:”në kohë të Rugovës nuk ishin gjerat në vijën e tyre të natyrshme. Bile,
Zoti Rugova ishte kundër lëvizjes së kosovarëve, ai ishte për rrugë të pajtimit
ishte për statuskuon nën Serbi. Ai ishte paksa i friksuar dhe bëri përpjekje të
mos shpërthente kryengritja....” Me këtë shifet dhe kuptohet se ky njeri ishte
jo kundër Rugovës por kundër 90% të shqiptarëve të Kosoves, andaj si mundet të
jet pro bashkimit kombëtar ky njeri që genjen, dhe duke injoruar miliona
përkrahës rugovian, në realitet ky kërkon, dhe punon për përqarje kombëtare mu
si mentori i tij Qosja.
Në
vazhdën e këtyre që qjerren për kinse bashkim, e në përditshmëri është jo vetëm
përqarës, por edhe pinjoll i të keqës, është mjeran kryetari i parlamentit të
vjedhur dhe krorruptuar e kriminlaizuar shikist Jakup Krasniqi, ose ndryshe
pasaporta e Malisheves. J. Krasniqi ishte një fjalaman dhe një etiketues ndër
më të fëlliqet si gjatë luftës ashtu edhe pas luftës, ky njeri mbeti sharësi më
i keq karshi LDKsë dhe kundër Presidentit të Kosovës. Ky njeri që mundohet të
genjej se është kryekuvendar i tu Kosovës, as edhe sot e kësaj dite nuk e bëri
hapin më të vogël që se paku për hir të postit që mban të nderoi me një minutë
heshtje varrin e Presidentit të Kosoves, po si ka moral, dhe njerëzi ( të cilat
nuk i ka fare) të kerkoi e trumpetoj për bashkim, kur ky përqan popullin ngase
të jesh kundër I. Rugovës atëhere je kundër shumicës absolute shqiptare.
Rendit të
atyre që ditën e natën plotë gojën e kanë flamur e bashkim i ngjitet edhe një i
ri i cili me retorikën, oratorin, dhe mendësin e tij të jep pamjen e një Enver Hoxhe në miniatur, e ky është Albin
Kurti. Z. Kurti ishte dhe mbetet një fenomen tipik debatuesish, një njeri që
kur dëgjohet së foluri, njeriu mendon se vërtet kemi të bëjmë me dikë që
meriton të ketë një vend të caktuar në kierarkin e shtetit, ngase po e kërkon
të mirën për Kosovën, por mjerishtë në praktikë ky tani më politikan , e ka një
pamje tjetër, nuk e don askend, nuk i beson askujt, dhe për te të gjithë të
tjerët janë po si tradhëtaret se nuk po
dëshiruakan bashkim kombi. Z. Kurti po si mësuesit e tij R. Qosja e J.
Krasniqi, ruan me xhelozi antipatin ndaj figurës së Presidentit Rugova, ky
Kurti edhe në cilësin e kryetarit të një subjekti politik kurr nuk e pa të
udhës që së paku njëher ti bej një nderim për së vdekuri Presidentit të
Kosoves, përkundrazi edhe ky kudo që iu ka dhanë mundësia ka folur keq dhe jo
të vërteten për figurën e Rugovës.
Që
rënditja të mbetet e kuptuar, radhën e ka Hashim Thaqi, një njeri kontroverz, i
paparashikuar, perfid dhe mjaft dinak. Z. Thaqi qysh se kur u ngjit me ndihmen
e Klosave, dhe enveristëve nga Shqipnia në një far drejtori politik të UCKsë, e
filloi turin e tij që të njollos figura madhore të shqiptarisë, Rugoven,
Aganin, Berishen, Ushtrinë e Republikës së Kosovës, dhe shumicën shqiptare. Të
gjitha këto i bëri edhe duke përdorur mjete të tjera të shëmtuara kundër
Institucioneve të shtetit të aso kohe. Pas lufte ky njeri u shëndërrua në
kryetar të një partie, ku vazhdoi po të njejtat metoda, dhe mjete për të bërë
të pamundurën të mundur që të vie në pushte. U deshen shumë tragjedi të
ndodhnin në Kosovën e pasluftës gjerë të kapja e piramidës nga ky dhe
bashkëkapot e tij. Ka disa vite që tani edhe ky thëret për bashkim, se kinse ky
e ka çliruar Kosovën, dhe ky do e bashkoi kombin, por jo, në praktikë, dhe
përditshmëri ky shkatërron projektet për bashkim, ky e përqan dhe ndanë
qytetarinë kosovare, ngase i ka koncentruar të gjitha mjetet materiale, dhe të
tjera vetëm në një regjion, dhe nga aty kontrollon të tërë Kosovën me bandat e
tija. Ky gjithashtu po si kolegu i tij Kurti nuk i beson askujt, as te afermve
të tij, ky nuk e do askënd, dhe me rastin e fundit të festes së 100 vjetorit e
injoroi, dhe u mundua ta qes në harresë themeluesin e shtetit te dyte shqiptare
I. Rugoven. Z. Thaqi edhe më tutje mbetet një përqarës, dhe një e keqe që
pasojat e aktiviteteve të tija do të jenë fatale edhe në të ardhmën në Kosovë.
Që të i
ipet rasti të ulërij për bashkim të kombit, e bëri të mundurën edhe njëfar Ali
Ahmeti, një ish LPKist enverist, tani më i veshur me petkun e një politikani
dhe kryetari partie te shqiptarët e Maqedonisë. Ky far Ahmeti duke shfrytëzuar
pranin e Z. S. Berisha, po si Thaqi, deshi ta promovoi veten si reformator te
bashkimit te kombit, me fjalamani dhe me parulla bolshevike, duke ngritur turli
far kapadaie e duke iinjoruar figura madhore te kombit. Nëse mbetet bashkimi i
kombit në duar të tij, dhe bashkë kapove të tij mjerë për shqiptarët kudo janë.
Fatkeqësishtë
, dhe sidomos me rastin e kësaj feste na doli se edhe një njeri gjerë tani i
respektuar, dhe i çmuar sidomos nga shqiptaret e Kosoves, por jo nga thaqistet
e Kosoves, e ahmetistet ne Maqedoni, Z. Sali Berisha te futet me apo pa
vetëdije në radhën e këtyre përqarësve, dhe viruseve të sotëm. Z. Berisha nuk
do i falet edhe pse atij iu shterr zeri duke bërtitur për bashkim kombi neper
tubime te shumta, lënja anash e figures madhore, dhe te respektaur e nderuar
nga shumica shqiptare Presidentit të Kosovës. Z. Berisha ka berë gabim fatal,
ngase nderimi kryesor para figures së Ismail Qemalit është dashtë të i bëhet mu
I. Rugovës, ngase I. Rugova ishte themeluesi i shtetit të dytë shqiptarë. Z.
Berisha me gjithë mendimin e tij të mire që të nderoi shumë figura të tjera, me
gjestin, dhe harresen e tij ndaj
Presidentit Rugova në faktë ka bërë një përqarje të pariparueshme, po si mundë
të thirret dikush e qoftë ky edhe Berisha në bashkim kombëtar kur e lënë anash
figurën e tretë pas Gjergj Kastriotit dhe Ismail Qemalit -Ibrahim Rugovën, jo
dhe jo nuk do i falet një gjë e tillë.
Po si S.
Berisha që bëri gabimin e tij të madh mu në Festen e madhe, gabime, dhe lëshime
me radhë janë duke bërë edhe anëtarët e Familjes së Heronjëve shqiptarë
Jashari. Zotërinjët Rifat dhe Murat Jashari gjithmonë thërrasin popullin,
partite, dhe Institucionet që të kenë unitet, të jenë të bashkuar, të jenë të
afert me njëri tjetrin, dhe kudo flasin për bashkimin kombëtar. Të tilla
prononcime, kërkesa e këshilla janë të mirë se ardhura sidomos nga njerëz të
familjes së respektuar e heroike, por që të jemi real edhe këtu ka një qarje,
dhe ka një shperfillje në mes fjalëve, dhe veprave. Ne të gjithë ishim, dhe jemi dëshmitare se populli i
Kosovës kishte dhe ruan respektin për Familjet e deshmoreve dhe Heronjëve, dhe
në të njëjten kohë populli shikon gjithmonë me kujdes edhe lëvizjet që bëhen
nga këto familje, kur është në pyetje siguria, politika ekonomia apo zhvillimet
e caktuara në shtetin, dhe shoqërin e Kosovës e më gjerë, e këtu ka shumë vite
që populli nuk flet, por ka vërejtje se pse ende as nji pjesëtar i familjes
Jashari së paku një here, nuk e beri një nderim, dhe respekt te Varri i
Presidentit të Kosoves Ibrahim Rugova, ngase ai ishte edhe President i Familjes
Jashari si dhe i tërë Kosovës. Ne shqiptarët së paku e kishim, dhe duhet të
ruajmë një traditë, që për të vdekurin edhe nëse ke inate ( që në këtë rast
janë të pabaza inatet ngase I. Rugova nderoi dhe respektoi më shumë se të
gjithë të tjerët Familjen Jasahri dhe viktimat e Heronjet e saj), duhet bërë
nderimi dhe respekti. Mjerishtë edhe kur vdiq Presidenti Ibrahim Rugova e ku
moren pjese në krye shendosh si themi ne shqiptaret, një milion shtetas të
Kosoves, dhe qindra e mijëra të tjerë nga të gjitha trevat, dhe mërgata
shqiptare, për çudi askush nga familja Jashari nuk e bëri edhe gjestin më të
vogël që të shprehte së paku ngushëllime. Të flitet, të shkruhet, të kendohet,
të trumpetohet për bashkimin e kombit është mënyra mëe lehtë, por të punohet e
të verpohet me vepra për bashkimin kombëtar është shumë vështire, ose është e
mundur por pa inate të cekëta.
Te gjithë
ata që e duan me shpirt, me angazhime, me veprime konkrete bashkimin kombëtar
bëjne edhe lëshime personale apo të interesave personale për qështjen e madhe
siç është bashkimi i kombit, të tjerat mbesin vetëm fajlë që i merr era, e ne
shqiptarët duhet ti kthehemi punes konkrete, angazhimeve dhe zhvillimeve të
gjithanshme të kombit që një ditë të jemi së bashku. E që të jemi së bashku
duhet një pasqyre e mire ti ofrohet qytetareve tanë, që te jemi së bashku duhet
nderuar dhe respektuar ata që dhanë, dhe bënë të pamundurën të mundur që ne sot
të kemi dy shtete shqiptare në Ballkan. Ata që me të vërtet e duan mireqenjen,
dhe bashkmin shqiptarë duhet të përulen, dhe të nderojnë njejtë si emrin,
figurën dhe varrin e Gjergj Kastriotit, Ismail Qemalit, Ibrahim Rugoves, dhe më
pastaj të tjerëve Heronjë e Heroina me radhë. E të tillët që do i çmojnë
pandashem këto figura janë të aftë të punojne për bashkimin kombëtar, ndërsa
ata të cilët e nderojne, dhe vlerësojne vetëm njërin apo dy prej tyre , e
njërin apo dy të tjerë nuk i nderojne dhe vlerësojne , mbeten përqarës të
kombit e jo bashkues të kombit.
Te e
fundit ne shqiptaret do të bashkohemi dikur, por gjerë në atë kohë do të ishte
mire që mos të kemi më shumë përqarës, por më shumë bashkues.
Nëse
dikush ishte ai apo ajo që deshi afrimin dhe bashkimin gradual të të gjithë
shqiptarëve , atehre ai ishte vet Presidenti Historik i Kosovës Dr. Ibrahim
Rugova. Anashkalimi i tij, injorimi i emrit të tij, tentim harresa e figures së
tij nuk i benë nder askujt, as atyre që kanë emer e merita, as atyre që
trumpetojnë bashkime, ngase në fundë të fundit Ibrahim Rugova mbetet vetë
historia e quajtur Kosovë- Dardani.