Mendime » Çeliku
Kalosh Çeliku: Motin e Madh e kemi te pragu i shtëpisë
E hene, 17.09.2012, 07:05 PM
MOTIN
E MADH 2012
NGA KALOSH ÇELIKU
Njëqindvjetorin e Shtetit të Pavarur Shqiptar,
anembanë Atdheut në këtë Ditë të Madhe e feston mbarë Shqiptaria. Edhe, e
meriton dhe duhet ta festojë këtë Ditë historike të Motit Madh, secili ashtu
siç mendon, mundet dhe di me të gjitha forcat e Trurit dhe zemrës. Farën e
Shtetit Shqiptar e mbollën të parët tanë Rilindasit, ne sot pasardhësit e tyre
duhet ta vadisim dhe ta korrim një ditë para Dimrit që rri gati me drapër në
dorë. Thasët t’i mbushim me grykë me bereqet, ngarkojmë në qerre dhe rrasim
hambarët për Dimër, të dalim në Pranverë. Edhe, ajo Ditë e Madhe nuk është
larg, vjen me kalë me shalë në 28 Nëtorin e Madh 2012. Nusen e sjellin krushqit
me koçi nga përtej shtatë maleve me këngën e njohur të dasmave të shpeshta
shqiptare: Hajdeni bini djemtë e Shalës, përmes Sarajeve të Pashës.
Në hyrje të Katundit, krushqit edhe qesin pushkë.
Lajmi përhapet në të katër anët e Shqiptarisë të Atdheut: Nusja e maleve vjen
me koçi e mbuluar me qilima kuqezi të qëndisur me këmbë arushe. Krushkat
copë-copë i bëjnë dajret me këngë e valle. Babai e nxjerrë mauzerrin nga
hatullat dhe shkrep pushkë, e paralajmëron Katundin.
Dhëndri e shikon Nusen nga dritarja e Shtëpisë
dhe fërkon duart. Gëzimin nuk mund ta përmbajë brenda si kaçak
Dudumët, sot në Motin e Madh 2012 kot përpiqen të
na ngatërrohen nëpër këmbë si ferra me shpifje e etiketime. Haramët që për
arsimin dhe kulturën shqiptare nuk e kanë dhënë as edhe një kafe. Minimizojnë
veprimet e Lidhjes të Shkrimtarëve Shqiptar. Hapat e saj, që i ka bërë nga
themelimi i Universitetit të Tetovës. Nuk i shohin gjurmët e thella para syve,
për ta si dudumë të rrasur në batak deri në fyt. Nënshkrimet e dhëna nëpër ato
dokumente historike në atë kohë të vështirë, kur të shkonte edhe koka si qenit
në rrush, siç thotë populli. Hë për hë, jashtë u ka mbetur vetëm koka. Bythën
dhe barkun e madh si tinar të lakrave turshi, moti e kanë arratisur në hurdhë.
Bataku historik, ku janë rrasur këmbekokë dhe një ditë do t’i gëlltisë të
gjallë me duart lartë për ndihmë. Njeri nuk do të kenë pranë t’ua zgjasë as
dorën e shpëtimit në mes të Lumit. Ne, nuk na mbrojnë theshethemet, shpifjet
dhe etiketimet e tyre trusakate, po puna dhe gjurmët që i kemi lënë pas udhës
për në Baba Tomor aq të thella, që nuk i fshin dot asnjë furtunë, asnjë borë e
madhe, asnjë Dimër. Vargu shqip kur hyri i pari me shokë në Bit-Pazar të
Shkupit, ata ende ishin në gjumë dhe gërhisnin në prehër të Xhadisë mes
ëndrrave të ditës duke sharruar shelgje në livadh. I përdridhnin bythët nëpër
Bit-Pazar si rrospi katundi për një asht, një torbë taxhi.
Takimet nën Rrap sot fesotojnë pesëmbëdhjetë
vjetorin e themelimit si manifestim kulturor i veçantë i poezisë erotike, në
Shkup. Poashtu, edhe revista e pavarur letrare STILI 97 (56 numra), organ i
Lidhjes të Shkrimtarve Shqiptar, që në këtë anë të Atdheut erdhi si një zë i ri
kryengritës në letërsinë shqipe. Hapi dyert krah më krah edhe të krijuesve të
rinj, sidomos të femrës krijuese rebele shqiptare. Sot një numër i tyre që kanë
kaluar nëpër gjirin dhe djepin e Lidhjes të Shkrimtarve Shqiptar në Shkup, janë
emra të njohur në Letërsinë Shqiptare mbarëkombëtare, po edhe atë botërore.
Njëqind vjet shtet shqiptar nuk janë pak në këtë Ditë të Madhe. Poashtu, nuk
janë pak edhe njëzet vjet veprimi të Lidhjes të Shkrimtarëve Shqiptar, në
Shkup. Nën Rrap ka jehuar vargu i poetëve shqiptar më të njohur anembanë
Atdheut dhe botëror edhe para tytave të tanksave. Nata e Madhe është përcjellur
me poezi, këngë e valle deri në agim.
Nën Rrap, unë sonte i shoh poetët e gjallë edhe
të vdekur fizikisht kokë më kokë, siç i shihni edhe ju brez për brezi në valle.
Ngrejnë dolli për Ditën e Madhe. E shoh matanë tavolinave Fredrik Rreshpen, Pano
Taçin. Zyhdi Moravën, Hida Halimin, Mehmadali Hoxhën, Sadudin Gjurën, Abdylazis
Islamin, Murat Isakun, Ramadan Sinanin, Daut Gurrën, Fadil Bekteshin, Shaqir
Sadikun dhe qindra poetë të tjerë të gjallë duke filluar nga Dritëro Agolli,
Xhevahir Spahiu me Visar Zhitin e përfunduar te Vahit Nasufi e Gani Xhafolli me
shokë se si e heqin vallen e Lirisë nën Rrap. Vetëmse, nuk i shoh dudumët.
Ngatërraçët e dështuar, që na janë ngatërruar rrugës nëpër këmbë dhe janë
strukur sonte si sorra nga vargu kryengritës i fuqishëm shqiptar nëpër birucat
e tyre të errta ta festojnë humbjen historike.
Përsëri u ngjitëm maleve. Patjetër, Nusen e
vërtetë duhet ta sjellim në Katund. Edhe, siç duket e sollëm kësaj radhe edhe
në Shkup, në këtë Njëqindvjetor të Shtetit Shqiptar. E zbritëm në lëmë me këngë
e valle. Cucat copë - copë i bënë dajret. Kënga dhe vallja nuk pushon deri në
agim. Vargu shqip, ky nagantë i trashëguar i Rilindasve tanë edhe sot si dje e
zgjon Shkupin nga gjumi shekullor rrëzë Kalasë Dardane.
Lidhja e Shkrimtarve Shqiptar këtë vit festiv të
Njëqindvjetoit të Shtetit Shqiptar i organizon dy Manifestime kulturore
tradiocinale ndërkombëtar bashkë, njëri pas tjetrit: Takime nën Rrap
(29, 30 shtator dhe 1 tetor 2012), në Shkup dhe Ditët e Humorit dhe
Satirës: Xha Deralla (01, 02 dhe 03 tetor 2012), në Kërçovë. Ditën
festive të 28 Nëntorit të Motit Madh
2012, nën Rrap do ta mbajë edhe Natën e Madhe Poetike me poezi, këngë e valle
deri në agim.
Mirëse erdhe Nusja jonë hallëmadhe nga pas shtatë maleve larg. Derën e madhe të Shtëpisë moti ta kemi hapur krah më krah. Vallen e kaçakëve hiqe edhe sot si dikur përpara Shtëpisë me shami, që Nesër të na e mbushësh Lëmën plot me fëmijë trima me lapsa në brez e libra në dorë, brez pas brezi t’i dalin zot Atdheut…